Ο πιο καλός μαθητής είναι 80 ετών και πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο

Ο Βασίλης Παναγιωταρόπουλος είναι 80 ετών και η δίψα του για μάθηση είναι μεγάλη. Αυτό αναφέρει σε εκτενές του αφιέρωμα ο Guardian που σκιαγραφεί τη ζωή του ηλικιωμένου, άριστου όπως τον χαρακτηρίζει, μαθητή ο οποίος πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο στην Αθήνα. 

«Ό,τι μαθαίνω είναι ενδιαφέρον», λέει  στη βρετανική εφημερίδα ο Βασίλης Παναγιωταρόπουλος. «Το να είσαι εδώ ανοίγει το μυαλό» προσθέτει.

Πρόκειται για τον γηραιότερο μαθητή της τάξης του στο δεύτερο νυχτερινό σχολείο του κέντρου της Αθήνας. Όπως μάλιστα σημειώνει ο αρθρογράφος, οι μισοί συμμαθητές του είναι στην ηλικία των εγγονιών του ενώ τονίζει ότι έχουν περάσει σχεδόν 70 χρόνια από τότε που κάθισε τελευταία φορά σε σχολικό θρανίο.

«Έφυγα στα 12 μου για να βοηθήσω τον πατέρα μου στα χωράφια», θυμάται για τα παιδικά του χρόνια σε ένα χωριό της Πελοποννήσου. «Αλλά στο μυαλό και την ψυχή μου πάντα είχα μια λαχτάρα να επιστρέψω στο σχολείο. Είναι μια επιθυμία που δεν χάθηκε ποτέ».

Όταν έκλεισε τα 80, ο πρώην ιδιοκτήτης της ταβέρνας είπε στη σύζυγό του, Μαρία, συνταξιούχο μοδίστρα, ότι τελικά επρόκειτο να πραγματοποιήσει αυτή την επιθυμία. Μετά από σχεδόν πέντε δεκαετίες που εργάστηκε ως σεφ και διευθύνει την επιχείρησή του («σκληρή δουλειά, σκληρή ζωή») στην ελληνική πρωτεύουσα, πέρασε τις σιδερένιες πύλες του δεύτερου νυχτερινού σχολείου πέρυσι.

«Πάντα είχα αυτό το όνειρο να είναι γεμάτο γνώση, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι θα ερχόταν η μέρα που θα το ζούσα πραγματικά» θυμάται ο Βασίλης Παναγιωταρόπουλος.

Παρέλασε ως σημαιοφόρος την 28η Οκτωβρίου

Η απόφαση του Παναγιωταρόπουλου που άλλαξε τη ζωή του έγινε viral όταν παρέλασε μαζί με την τάξη του, κρατώντας τη σημαία στο Σύνταγμα στην εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Ο ίδιος περπατούσε με περηφάνια μπροστά από τη Βουλή.

«Του δόθηκε η τιμή να φέρει τη σημαία γιατί ήταν ο καλύτερος μαθητής στην τάξη του», λέει η Ευαγγελία Πατεράκη, διευθύντρια του σχολείου. «Είναι εξαιρετικά επιμελής και προσφέρει τόσα πολλά σε άλλους μαθητές. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις ανθρώπους που δεν είχαν την ίδια ευκαιρία, που έπρεπε να εργαστούν, να επιστρέφουν στο σχολείο. Και ήταν επίσης ένα μάθημα. Πήγα και σπούδασα στο εξωτερικό, τα παιδιά μου πήγαν στο πανεπιστήμιο και έπιασαν καλές δουλειές. Αυτά τα θεωρείς δεδομένα μέχρι να συναντήσεις αυτούς που δεν είχαν τέτοιες δυνατότητες».