Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε στην Τούμπα όταν επανήλθε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις

Συνηθίζεται στα ντέρμπι οι δύο μονομάχοι να έχουν από ένα καλό ημίχρονο. Το είδαμε κι αυτή τη φορά στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ να μπαίνει πιο αποφασιστικά στο γήπεδο, να εκμεταλλεύεται το σάστισμα και τα λάθη του Ολυμπιακού που άργησε να μπει σε μια φορεσιά που δεν συνηθίζει, αυτή του φουλ επιθετικού 4-4-2, με έναν παίκτη λιγότερο στα χαφ. 

Ο Βάσκος κόουτς με τρία στόπερ στην άμυνα και τον Πιρόλα ως αριστερό μπακ, επιχείρησε να χτυπήσει στην πλευρά του Μπάμπα, με τον Κοστίνια να ανεβάνει στον άξονα και να δίνει βοήθειες σε Έσε και Ντάνι Γκαρθία. Όλα αυτά πήγαν στα σκουπίδια στο πρώτο μέρος, όχι λόγω έλλειψης διάθεσης, αλλά κυρίως λόγω έλλειψης συγκέντρωσης και χημείας που χάθηκε από την αλλαγή του σχηματισμού.

Στο β' μέρος που μπήκε στο γήπεδο κανονικό αριστερό μπακ (Μπρούνο) και ένας ανακατωσούρας εξτρέμ όπως ο Ζέλσον, είδαμε άλλο παιχνίδι και η εικόνα γύρισε κυριολεκτικά... τούμπα. Το 2-1 ήρθε νωρίς. Η μπάλα κυκλοφόρησε, χάθηκε τρελή ευκαιρία για ισοφάριση λίγο αργότερα με μπροστάρη τον φορμαρισμένο και ασταμάτητο Γιάρεμτσουκ, ακολούθησε η αποβολή του Καμαρά, πάλι από ενέργεια του Ουκρανού και από τύχη το σκορ παρέμεινε στον «άσο»... Δεν είναι τυχαίο ότι οι φιλοξενούμενοι παρά το κάκιστο πρώτο ημίχρονο, έκλεισαν το ματς με 6 τελικές στην εστία, ενώ οι γηπεδούχοι είχαν μόλις τέσσερις και σκόραραν δύο φορές.

Μεγαλύτερο το κίνητρο του ΠΑΟΚ, αλλά...

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, το ματς της Τούμπας (6/4) είχε ξεκάθαρο φαβορί κι αυτό ήταν ο γηπεδούχος ΠΑΟΚ. Όχι επειδή διαθέτει καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό που τον νίκησε μέσα-έξω στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.

Αλλά επειδή το κίνητρο για την ομάδα του «Δικεφάλου» για την κατάληψη της δεύτερης θέσης που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League, ήταν πολύ μεγαλύτερο, απέναντι σε μια ομάδα που ξέρει ότι θέλει το πολύ άλλη μία νίκη για να πανηγυρίσει την κατάκτηση του τίτλου.

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ διαπίστωσε τη χαλαρότητα που υπήρξε στην -αναίμακτη- ήττα από την ΑΕΚ και προσπάθησε στο ενδιάμεσο να σφίξει τα λουριά. Ακόμη και η επιλογή του να τα παίξει όλα για όλα, με δύο επιθετικούς από το ξεκίνημα για να χτυπήσει στα ίσια τη νίκη, αυτό το μήνυμα ήθελε να στείλει σε όλη την ομάδα: «Πάμε να πάρουμε το ματς, να κλειδώσουμε τον τίτλο».

Αυτή ήταν η κεντρική ιδέα του έμπειρου προπονητή, η οποία, ωστόσο, έφτασε ψιθυριστά στα αυτιά των παικτών του, τουλάχιστον μέχρι να τους ξανασυναντήσει στα αποδυτήρια στη διάρκεια της ανάπαυλας, για να τους ξυπνήσει...

Η έλλειψη συγκέντρωσης φάνηκε πριν καν το 1-0 που πέτυχε μόλις στο 5ο λεπτό ο Κωνσταντέλιας. Λίγο νωρίτερα σε ένα κερδισμένο φάουλ υπέρ του ΠΑΟΚ στο κέντρο, ο Σάντι Εσε πάει και στέκεται πάνω στη μπάλα, με αποτέλεσμα να δεχθεί μια εντελώς ανόητη κίτρινη κάρτα. Στέρησε δηλαδή από τον εαυτό του να παίξει όσο δυναμικά μπορεί, σε ένα παιχνίδι που ήταν δεδομένο εκ προοιμίου, ότι θα πέφτουν κορμιά.

Η αβάσταχτη ελαφρότητα των «ερυθρολεύκων» στη συγκεκριμένη αναμέτρηση φάνηκε και στα δύο γκολ που σημειώθηκαν μέσα σε ένα 10άλεπτο. Στο 1-0 του «Ντέλια», ο Τσάλοφ περνάει, με μια επαφή, τη μπάλα ανάμεσα στους δύο στόπερ, ο Κοστίνια κάνει κάτι σαν… μαρκάρισμα φοβούμενος την κάρτα και κάπως έτσι άλλαξαν οι ισορροπίες του αγώνα.

Με αυτό τον τρόπο, ο Ολυμπιακός έχασε άμεσα το πλεονέκτημα να αφήσει τη μπάλα στον αντίπαλο και να πιέζει ψηλά. Αυτό δηλαδή που ξέρει να κάνει ως ομάδα καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Και σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, πάλι γκολ του Καμαρά με κεφαλιά από κόρνερ, όπως στο πρόσφατο παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Με τους «ασπρόμαυρους» να μαρκάρουν συντονισμένα στο μισό γήπεδο και όλοι πίσω από τη μπάλα, το έργο των «ερυθρολεύκων» έγινε αυτόματα... βουνό, από τη στιγμή που έπαιζαν και με έναν χαφ λιγότερο, λόγω της ταυτόχρονης παρουσίας των δύο φορ που ειδικά στο πρώτο μέρος, δεν συντονίστηκαν καθόλου.

Στο β' μέρος είδαμε τον κανονικό Ολυμπιακό

Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί σε έναν βαθμό και στο αντίστοιχο περσινό παιχνίδι ανάμεσα στους δύο μονομάχους στην Τούμπα στη διάρκεια των Πλέι Οφ. Ο ΠΑΟΚ είχε επιβληθεί με 2-0, όντας καλύτερος και πιο συγκεντρωμένος, όχι μόνο στο βασικό πλάνο, αλλά και στις διεκδικούμενες μπάλες.

Χθες, ωστόσο, αυτό συνέβη μόνο για ένα ημίχρονο. Στο δεύτερο, το γήπεδο... κατηφόρισε προς την εστία του Κοτάρσκι, απλά επειδή η ομάδα του Πειραιά επέστρεψε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Επανήλθε ο συντονισμός, η καλή χημεία, οι σωστές συνεργασίες, ο κατάλληλος ρυθμός και η ένταση στο επιθυμητό επίπεδο...

Ασφαλώς και σε ένα παιχνίδι μπορούν να πάνε όλα στραβά όπως πήγαν χθες για τον Ολυμπιακό. Επί της ουσίας δεν αλλάζει και κάτι. Ο τίτλος δεν χάνεται. Είναι κρίμα, ωστόσο, για τους ίδιους τους παίκτες που σε μερικές μέρες θα στεφθούν και μαθηματικά πρωταθλητές, να χαλούν την εικόνα τους, έστω και όταν όλα δείχνουν να έχουν κριθεί σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, με τις κούπες να έχουν μπει στην τελική ρότα με κατεύθυνση τον Πειραιά.

Το κατάλαβαν στο ημίχρονο, έγιναν όσα έπρεπε να γίνουν στην ενδεκάδα, ακούστηκαν όσα έπρεπε να ακουστούν προς όλους και ως δια μαγείας, άλλαξαν όλα στο β’ μέρος. Το μόνο που έλειψε ήταν ένα ακόμη γκολ, έστω και για το βαθμό της ισοπαλίας που σε τελική ανάλυση ο Ολυμπιακός άξιζε, αλλά τελικά δεν πήρε, ίσως και λόγω της... φούριας που εκδηλώθηκαν οι επιθέσεις κυρίως στο τελευταίο 20άλεπτο της αναμέτρησης. 

Ακόμη και τα αντανακλαστικά, ωστόσο, που έδειξαν οι «ερυθρόλευκοι» σε ένα ματς που όλα πήγαν στραβά από το ξεκίνημα, δείχνουν ότι ακόμη και στην κακή τους μέρα παραμένουν η πιο συνεπής ομάδα, σε όλα τα επίπεδα... Αποδείχθηκε, πάντως και με κάθε τρόπο ότι όλα πήγαν λάθος στο πρώτο μισό της συνάντησης.