Ο καλύτερος ΠΑΟΚ της σεζόν, αλλά έρχονται σκληρές, αδυσώπητες non stop εξετάσεις
«Πρέπει να περιμένουμε να δούμε τα επόμενα βήματα του ΠΑΟΚ για να σιγουρευτούμε ότι όντως γύρισε το κουμπί»
«Βρήκε τον δρόμο του ο ΠΑΟΚ» είπαμε μετά από τις δύο σερί νίκες στην Τρίπολη και τη Λετονία.
«Δικαιώθηκε ο Λουτσέσκου που μας υποσχόταν ότι η ομάδα θα στρώσει από τα μέσα Νοεμβρίου. Επιτέλους αρχίσαμε να βλέπουμε τον κανονικό, τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ».
Τα είπαμε, αλλά αμέσως μετά μάς προσγείωσε όλους απότομα εκείνη η αυτοκτονική εμφάνιση και η απίστευτη ισοπαλία με την Καλλιθέα. Ολους; Οχι ακριβώς. Γιατί προσωπικά δεν βιάστηκα να αισθανθώ σίγουρος και υπεραισιόδοξος. Δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να ισοφαριστεί δύο φορές μέσα στην Τούμπα από την ουραγό του Πρωταθλήματος, αλλά ακόμη και στις δύο αυτές νίκες που είχαν προηγηθεί δεν παραγνώρισα τις αγωνιστικές αδυναμίες που εμφάνισε η ομάδα και περίμενα διάρκεια και σταθερότητα για να πειστώ ότι ο ΠΑΟΚ επανήλθε οριστικά στις εργοστασιακές ρυθμίσεις του.
Το 7-1 με το “μικρό” Αιγάλεω και το 4-1 με τον Πανσερραϊκό του αυτογκόλ και των 10 παικτών δεν αποτελούσαν, εκ των πραγμάτων, αξιόπιστα δείγματα γραφής.
Ουσιαστικά, το πρώτο σοβαρό τεστ επαναφοράς στην κανονικότητα έγινε στο ματς με τη Φερεντσβάρος. Και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. 5-0 αντί για 7-0 ή 8-0, πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, απόλυτη εκμετάλλευση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της ομάδας, με απόλυτη συγκέντρωση, απόλυτη αγωνιστική πειθαρχία, απόλυτη κατάθεση ψυχικών και σωματικών δυνάμεων, απόλυτη προσπάθεια από όλους τους παίκτες να παρουσιάσουν τον καλύτερο εαυτό τους.
