Ο ήρωας «Captain Sully» μιλά για τα αίτια της αεροπορικής τραγωδίας: Γιατί έγινε θρύλος το 2009
O Chesley «Sully» Sullenberger κατόρθωσε κόντρα σε όλες τις πιθανότητες να προσγειώσει το αεροπλάνο με ασφάλεια στον ποταμό Χάντσον.
Την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου, οι ΗΠΑ βίωσαν την χειρότερη αεροπορική τραγωδία εδώ και 20 χρόνια. Αεροπλάνο της American Airlines συγκρούστηκε στον αέρα με στρατιωτικό ελικόπτερο, με τα δύο αεροσκάφη να καταλήγουν στα παγωμένα νερά του ποταμού Ποτόμακ, στην Ουάσιγκτον.
Τα ερωτήματα είναι κρίσιμα και παραμένουν αναπάντητα. Τι προκάλεσε τη μοιραία σύγκρουση που οδήγησε στον θάνατο 67 ανθρώπους;
Σε αυτό επιχειρεί να απαντήσει και ο θρυλικός κυβερνήτης Chesley «Sully» Sullenberger. Ήταν 2009 όταν ο Sully κατάφερε να προσγειώσει με ασφάλεια ένα επιβατικό αεροπλάνο στον ποταμό Χάντσον, με τον πιλότο να χαρακτηρίζεται ήρωας.
Σήμερα, μιλώντας στους New York Times, για τα αίτια της τραγωδίας στην Ουάσιγκτον, εκτιμά πως σημαντικός παράγοντας υπήρξε το γεγονός ότι το αεροπλάνο της American Airlines πετούσε πάνω από το νερό κατά τη διάρκεια της νύχτας.
«Τη νύχτα τα φώτα εδάφους είναι λιγότερο ορατά πάνω από το νερό απ’ ό,τι πάνω από τη στεριά», είπε ο κυβερνήτης. Σύμφωνα με τον Sully, αυτό «ίσως είχε κάνει λίγο πιο δύσκολο να μπορέσει να το δει κανείς (το ελικόπτερο)».
«Η νύχτα κάνει πάντα τα πράγματα διαφορετικά όσον αφορά τη θέαση άλλων αεροσκαφών – βασικά το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δεις τα φώτα τους», πρόσθεσε ο 74χρονος. «Πρέπει να προσπαθήσεις να καταλάβεις: Είναι από πάνω σου ή από κάτω σου; Πόσο μακριά; Προς ποια κατεύθυνση κατευθύνονται; Τα πάντα είναι πιο δύσκολα τη νύχτα. Είμαι απλά συντετριμμένος. Έχουμε την υποχρέωση να μαθαίνουμε από κάθε αποτυχία και να βελτιωνόμαστε», πρόσθεσε.
«Δεν έχει ευθύνη ο πύργος ελέγχου»
Σε μία άλλη τοποθέτησή του, στην εκπομπή Good Morning America, εκτίμησε ότι το προσωπικό στον πύργο ελέγχου δεν έφερε καμία ευθύνη για την τραγωδία.
Συγκεκριμένα είπε ότι ήταν προφανές ότι τουλάχιστον ο ένας από τους πιλότους ήταν σε θέση να δει τον άλλο και ότι ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας δεν ήταν υποχρεωμένος να επέμβει. «Φαίνεται προφανές από τις επικοινωνίες του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας ότι τα αεροσκάφη ήταν σε θέση να δουν το ένα το άλλο», σημείωσε.
«Είναι δύσκολο να έχεις την επιμέλεια και την αφοσίωση να τηρείς τις βέλτιστες πρακτικές κάθε λεπτό κάθε ώρας, κάθε ημέρας, κάθε εβδομάδας, κάθε μήνα, κάθε έτους κατά τη διάρκεια μιας καριέρας δεκαετιών στις αερομεταφορές. Οποιαδήποτε παράλειψη θα μπορούσε ενδεχομένως να αποβεί μοιραία», κατέληξε.
