Ο Economist παίρνει θέση για τις εκλογές: «Αν είχαμε μία ψήφο, θα την δίναμε στην Κάμαλα Χάρις»

Θέση χωρίς περιστροφές παίρνει ο Economist, επιδραστική εφημερίδα παγκόσμιου βεληνεκούς, λίγα 24ωρα πριν από τις κρισιμότερες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων δεκαετιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μετά τον σάλο που προκλήθηκε από την απόφαση του Τζεφ Μπέζος, ιδιοκτήτη της παραδοσιακά Δημοκρατικής εφημερίδας Washington Post, να μην στηρίξει την Κάμαλα Χάρις, ο Economist στο κύριο άρθρο του αναφέρει: «Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, δύο μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, οι Los Angeles Times και η Washington Post ανακοίνωσαν πως οι συντακτικές τους ομάδες δεν πρόκειται να στηρίξουν κάποιον υποψήφιο για την Προεδρία της Αμερικής. Ισχυρίστηκαν πως αυτή η κίνηση θα ήταν λιγότερο διχαστική και θα προωθούσε την ανεξαρτησία τους. Εμείς έχουμε μακρά παράδοση στη στήριξη των υποψηφίων σε Βρετανία, Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο, όχι ως ένδειξη αποχής από την ανεξαρτησία αλλά ως παράδειγμά της. Η δική μας ανεξαρτησία προστατεύεται από τις αρχές μας και από τη δομή μας».

Το άρθρο αναλύει γιατί θεωρεί πως μία δεύτερη θητεία Τραμπ συνιστά παγκόσμια απειλή: «Την ερχόμενη εβδομάδα δεκάδες εκατομμύρια θα ψηφίσουν τον Ντόναλντ Τραμπ. Άλλοι θα τον ψηφίσουν ως διαμαρτυρία γιατί πιστεύουν πως η Κάμαλα Χάρις είναι μία ριζοσπαστική Μαρξίστρια που θα καταστρέψει τη χώρα τους. Ορισμένοι έχουν τη φλόγα της εθνικής υπερηφάνειας, γιατί ο κ. Τραμπ τους εμπνέει την πεποίθηση πως, με αυτόν στον Λευκό Οίκο, η Αμερική θα είναι μία υπερήφανη χώρα. Μερικοί, όμως, θα επιλέξουν ψυχρά να τον ψηφίσουν ως ένα ‘υπολογισμένο ρίσκο’.

«Οι ψηφοφόροι του Τραμπ αυταπατώνται»

Αυτή η τελευταία κατηγορία, στην οποία περιλαμβάνονται και πολλοί αναγνώστες του Economist, μπορεί να μην βλέπει στον κ. Τραμπ ένα άτομο με τον οποίο θα ήθελαν να συνεργαστούν ή δεν τον θεωρούν πρότυπο για τα παιδιά τους. Πιστεύουν, ωστόσο, πιθανότατα πως όταν ήταν Πρόεδρος έκανε περισσότερο καλό από κακό. Ίσως πιστεύουν επίσης πως τα επιχειρήματα εναντίον του είναι παρατραβηγμένα και υπερβολικά. Κεντρική ιδέα σε αυτό το σκεπτικό είναι πως τα χειρότερα ένστικτα του κ. Τραμπ θα έχουν περιορισμούς: από το επιτελείο του, από τη γραφειοκρατία, το Κογκρέσο και τα δικαστήρια.

Η εφημερίδα μας πιστεύει πως αυτό το επιχείρημα είναι ένας απερίσκεπτος εφησυχασμός. Αυτοί οι ψηφοφόροι που θεωρούν εαυτούς ρεαλιστές παραβλέπουν τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο που φέρνει μια προεδρία Τραμπ. Κάνοντας τον κ. Τραμπ ηγέτη του ελεύθερου κόσμου, οι Αμερικανοί θα τζόγαραν με την οικονομία, τους κανόνες δικαίου και τη διεθνή ειρήνη. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο ισχυρό είναι το ενδεχόμενο να πάει κάτι πραγματικά πολύ στραβά: κανείς δεν μπορεί. Πιστεύουμε, όμως, πως οι ψηφοφόροι που υποβαθμίζουν το ενδεχόμενο του κινδύνου, αυταπατώνται.

«Δύσκολο να είμαστε αισιόδοξοι»

Σήμερα, οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι. Κι αυτό γιατί οι πολιτικές του κ. Τραμπ είναι χειρότερες, ο κόσμος είναι πιο επικίνδυνος και πολλοί από τους νηφάλιους, υπεύθυνους ανθρώπους που κατείχαν τα ηνία στην περίοδο των χειρότερων ενστίκτων του κατά την πρώτη του θητεία έχουν αντικατασταθεί από θρήσκους, γλοιώδεις και καιροσκόπους. Με δεδομένη την περιφρόνησή του για το Σύνταγμα μετά την ήττα του στις εκλογές του 2020, είναι δύσκολο να είμαστε αισιόδοξοι.

Τα μισά από τα μέλη του πρώην υπουργικού του συμβουλίου έχουν αρνηθεί να τον στηρίξουν. Ο αρχαιότερος Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής (σ.σ. ο Μιτς ΜακΚόνελ, επικεφαλής της ρεπουμπλικανικής μειοψηφίας της Γερουσίας) τον περιγράφει ως «άθλιο άνθρωπο». Ο πρώην προσωπάρχης του και ο πρώην επικεφαλής του επιτελείου Εθνικής Άμυνας τον αποκαλούν φασίστα. Εάν έπαιρνες συνέντευξη από κάποιον για να τον προσλάβεις, δεν θα αγνοούσες αυτά τα χαρακτηριστικά. Οι καλοί Πρόεδροι ενώνουν τη χώρα. Η πολιτική ιδιοφυΐα του κ. Τραμπ είναι να στρέφει τους ανθρώπους τον έναν εναντίον του άλλου. Έχει απειλήσει να στρέψει το υπουργείο Δικαιοσύνης εναντίον των πολιτικών του εχθρών.

«Δεν μπορείς να φανταστείς τη Χάρις να φέρνει τον όλεθρο»

Δίπλα στον κ. Τραμπ, η Κάμαλα Χάρις υποστηρίζει τη σταθερότητα. Είναι αλήθεια πως είναι απογοητευτική ως πολιτικός. Δυσκολεύτηκε να εξηγήσει στους ψηφοφόρους τι θέλει να κάνει με την εξουσία. Φαίνεται αναποφάσιστη και αβέβαιη. Παρόλ΄αυτά, έχει εγκαταλείψει τις πιο αριστερές θέσεις των Δημοκρατικών και διεξάγει εκστρατεία κοντά στο Κέντρο, έχοντας στο πλευρό της τη Λιζ Τσένει και άλλους Ρεπουμπλικανούς εξόριστους. 

Έχει κοινά ελαττώματα, κανένα, όμως, απ΄αυτά δεν την ακυρώνει. Ορισμένες από τις πολιτικές της είναι χειρότερες από του αντιπάλου της, για παράδειγμα η συμπάθειά της για τις ελεγκτικές ρυθμίσεις και η περαιτέρω φορολόγηση της δημιουργίας πλούτου. Ορισμένες είναι απλά λιγότερο κακές, για το εμπόριο και το έλλειμμα, για παράδειγμα. Άλλες, όπως για το κλίμα και τις αμβλώσεις, είναι, χωρίς περιστροφές, καλύτερες. Είναι δύσκολο να φανταστείς την κ. Χάρις ως μία λαμπρή Πρόεδρο αν και οι άνθρωποι μπορούν μερικές φορές να σε εκπλήξουν. Σίγουρα, όμως, δεν μπορείς να τη φανταστείς να φέρνει τον όλεθρο».

Και ο Economist καταλήγει: «Οι Πρόεδροι δεν χρειάζεται να είναι άγιοι και ελπίζουμε πως μία δεύτερη θητεία Τραμπ στην Προεδρία θα αποφύγει την καταστροφή. Ο κ. Τραμπ, όμως, συνιστά μία απαράδεκτη απειλή για την Αμερική και τον κόσμο. Εάν ο Economist είχε μία ψήφο, θα την έριχνε στην κ. Χάρις».

Βασιλική Κουκίου

Το flash.gr στις αμερικανικές εκλογές

Το flash.gr θα καλύψει λεπτό προ λεπτό τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ μεταξύ της Κάμαλα Χάρις και του Ντόναλντ Τραμπ.

Με συνεχή ροή και ρεπορτάζ από τον ανταποκριτή μας, Δημήτρη Σουλτογιάννη, όλα τα τελευταία νέα από το στρατόπεδο των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών με παρασκήνιο και δηλώσεις των πρωταγωνιστών.

Από τα ξημερώματα της Τρίτης (5/11) με live blog θα καλυφθεί λεπτό προς λεπτό η εκλογική διαδικασία, το κλείσιμο της κάλπης, τα exit poll, τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα ο νικητής της βραδιάς και όλες οι αντιδράσεις.

Μείνετε συντονισμένοι στο flash.gr.