Ο Ανδρέας, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Χ. Φλωράκης, απασχολούν τους πολίτες του 2023;
Τόσο στο πολυσυζητημένο (χωρίς όμως να δικαιώσει και τους αναμένοντες) debate ( ο θεός να το κάνει) των πολιτικών αρχηγών, όσο και στις αντιπαραθέσεις πολιτικών αρχηγών και κομμάτων, το τελευταίο διάστημα, έχουν μπει ονόματα που δεν μετέχουν στις εκλογές
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αλλά και ο Χαρίλαος Φλωράκης τελευταία, αποτέλεσαν πρόσωπα που κάποια από τα κόμματα, έφεραν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, εδώ και καιρό προσπαθεί να «κοπιάρει» τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου (χωρίς επιτυχία είναι η αλήθεια) τόσο στην φωνή και στις κινήσεις όσο και σε φράσεις από τα κείμενα του.
Φαίνεται μάλιστα ότι κάνει χρόνια πρόβες για το θέμα και οι λογογράφοι του «ξεκοκαλίζουν» τις ομιλίες του πρώην πρωθυπουργού για να βρουν «φράσεις» και «υποσχέσεις» που νομίζουν πως ταιριάζουν στο πρόσωπο που θέλει να δείξει ο κ Τσίπρας.
Εξάλλου, ο γιος του Α. Παπανδρέου, Νίκος, έχει δηλώσει πως συνεργάτες του κ. Τσίπρα ζήτησαν από το ίδρυμα Παπανδρέου όλες τις ομιλίες του. Προφανώς για να τις αντιγράψουν, νομίζοντας πως ο αείμνηστος πήρε την εξουσία μόνον και μόνον με μερικές φράσεις που έλεγε και όχι για το ποιος ήταν, ποιους είχε μαζί του και κυρίως ποιο ήταν το κλίμα εκείνη την εποχή τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.
Ο κ Τσίπρας όμως, εκτός του Ανδρέα, που προσπαθεί να μιμηθεί, έφερε στο προσκήνιο και τον άλλο αείμνηστο πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Εδώ όμως , με «χυδαίο» θα μπορούσε να πει κάνεις τρόπο. Προσπάθησε να χρεώσει στον νυν πρωθυπουργό και γιο του, «οικογενειακή ευθύνη» (κάτι εντελώς φασιστικό) για γεγονότα του ‘65, που ο ίδιος μετέφερε όπως ήθελε.
Το ίδιο έκαναν στελέχη του Σύριζα και με τον άλλοτε ηγέτη του ΚΚΕ Χ. Φλωράκη, θέλοντας έτσι να πιέσουν ψηφοφόρους του ΚΚΕ, ελπίζοντας στην ψήφο τους.
Και ναι μεν ο πολιτικός συνεχιστής του κόμματος που ίδρυσε ο Α Παπανδρέου αντέδρασε και στελέχη της ΝΔ υπογράμμισαν την «τακτική Τσίπρα» αλλά και στελέχη του ΚΚΕ (και ο γραμματέας του) κάλεσαν τον πρόεδρο του Σύριζα «να μην ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη», όμως ποσό όλη αυτή η συζήτηση συγκινεί τον μέσο ελλην. πολίτη.
Σίγουρα δεν ενδιαφέρει και δεν συγκινεί τους νέους ψηφοφόρους, και τους δεκαεπτάρηδες αλλά και τους άλλους ως τα τριάντα και, που και δεν έχουν ζήσει κανέναν από αυτούς και αλλά είναι τα προβλήματα τους σήμερα.
Σίγουρα επίσης δεν συγκινεί τους ανθρώπους περί τα σαράντα που στα καλύτερα και πιο παραγωγικά τους χρόνια αντιμετώπισαν μια τεράστια κρίση που πολλούς από αυτούς τους «έριξε στον πάτο» και προσπαθούν να βγουν από εκεί.
Όλοι αυτοί, αλλά και η πλειοψηφία των μεγαλύτερων, ενδιαφέρονται για το αύριο, για το ποιος θα μπορέσει να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση στην χωρά (αρά και την δική τους και των παιδιών τους). Ενδιαφέρονται για το πως θα μπορέσουν να ζήσουν σε μια οργανωμένη κοινωνία με ασφάλεια, καλά σχολεία, παροχές υγείας ανεκτές και με ασφάλεια.
Ενδιαφέρονται για το αύριο των ιδίων και των παιδιών τους. Και οποίος τους δώσει αυτή την σιγουριά, αυτό το όραμα, αυτή την βεβαιότητα, αυτός θα πάρει και την ψήφο του.
Τα άλλα όλα είναι «νάχαμε να λέγαμε» που λέει και ο λαός. ΄Η αυτό που λέει ο λαός όταν δεν έχεις να πεις κάτι «απορία ψαλτού βηξ»…..