Ντομινίκ Γουίλκινς: «Η μόνη φορά που με αγκάλιασε ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ήταν όταν κατακτήσαμε την EuroLeague»

Για την εποχή που βρέθηκε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού μίλησε ο Ντομινίκ Γουίλκινς σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Cosmote TV, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν όσα είπε για τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς αλλά και τον Ολυμπιακό.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Για το αν καρφώνει ακόμη: "Είναι μια καλή ερώτηση αυτή. Όταν έχεις μια κάποια ηλικία, εγώ είμαι 62 ετών, το κλειδί σε αυτό είναι να κινείσαι σωματικά όλη την ώρα. Όταν κινείσαι, κρατάς τον εαυτό σου σε αρκετή νεανική κατάσταση. Οπότε, μπορώ να καρφώσω; Η απάντηση είναι ναι. Το κάνω όμως μόνο τις Παρασκευές. Χρειάζομαι όλη την υπόλοιπη εβδομάδα για "ζέσταμα", για να είμαι έτοιμος. Κρατάω τον εαυτό μου στην καλύτερη δυνατή κατάσταση που μπορώ. Κάθε χρόνο θέλω να καρφώνω τουλάχιστον από μια φορά. Έτσι το κάνω μια φορά το χρόνο".

Για το αν θα μπορούσε να καρφώσει μπροστά στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αν ήταν ενεργός τη δεδομένη χρονική στιγμή: "Όχι. Όχι, όχι όχι. Είναι πάρα πολύ καλός και είναι τρομακτικά αθλητικός. Λατρεύω να τον παρακολουθώ. Είναι ιδιαίτερος. Είναι αρκετοί αυτοί που αντιμετωπίζουν πρόβλημα μαζί του. Ποιο είναι το διαφορετικό στοιχείο που φέρνει στο παιχνίδι; Είναι ένας παίκτης με ύψος 2.11 που μπορεί να μεταφέρει τη μπάλα από τη μία άκρη του παρκέ στην άλλη. Είναι αρκετά ευκίνητος ώστε να σε περάσει. Αν λοιπόν πάρει διάδρομο για το καλάθι, τότε ξέχνα το, πρόκειται για τελειωμένη ιστορία.

Για το αν υπάρχει κάποια ιστορία που δεν έχει γίνει γνωστή από τη θητεία στον Παναθηναϊκό του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς: "Όταν ήρθα, είχαμε πάει σε κάτι γαλλικά βουνά. Εκείνος ήθελε να τρέξουμε σχεδόν 5 χιλιόμετρα και άλλα τόσα στην επιστροφή. Την επόμενη μέρα, στη μέση της διαδρομής, στράφηκα προς εκείνον και του είπα: "Coach, δεν ήρθα εδώ για να γίνω δρομέας, αλλά για να παίξω μπάσκετ". Δεν πήγε πολύ καλά όλο αυτό, αλλά προσπαθούσαμε πολύ σκληρά στην προπόνηση. Όλοι μας. Οπότε εκείνος γνώριζε το επίπεδο των ικανοτήτων μας σε κάθε ματς".

Για το αν πιστεύει πως θα έμενε στον Παναθηναϊκό για περισσότερα χρόνια αν είχε τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς αντί του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ως προπονητή: "Ξέρεις… ο Μάλκοβιτς είχε αυτή την προσέγγιση με τον οποιονδήποτε στην ομάδα. Όχι μόνο μαζί μου. Ποτέ δεν τον είδα να αγκαλιάζει το Στόγιαν Βράνκοβιτς, το Φραγκίσκο Αλβέρτη ή το Νίκο Οικονόμου. Δεν τους αγκάλιαζε ποτέ. Η μόνη φορά που με αγκάλιασε ήταν όταν κατακτήσαμε το ευρωπαϊκό. Τον κοιτούσα κάπως έτσι… Τι γίνεται εδώ; Ήταν η μόνη φορά που με αγκάλιασε".

Για το τι θυμάται περισσότερο από την Αθήνα: "Ήταν τέλεια. Είχα την ευκαιρία να κάνω πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και να επισκεφθώ και πολλές ενδιαφέρουσες χώρες. Όμως εκεί έπαιξα με μια πολύ καλή ομάδα. Οι Έλληνες φίλαθλοι μου φέρθηκαν σα να είμαι θεός".

Για την εμπειρία στην Ιταλία με τη Φορτιτούντο Μπολόνια: "Πάρα πολύ καλή. Αντιμετώπισα ορισμένες προκλήσεις γιατί έπαιζα εκεί δίπλα στον Κάρλτον Μάιερς, τον θυμάσαι. Ήταν δύσκολο να παίζεις μαζί του. Πήραμε το πρωτάθλημα αλλά χάσαμε το ευρωπαϊκό".

Για το αν θεωρεί πως η αντιπαλότητα ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό είναι μοναδική: "Είναι μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως. Αυτοί οι δύο οργανισμοί μισιούνται, είναι σαν πόλεμος. Όταν πήγαινα να παίξω στο ΣΕΦ, υπήρχε μια κάποια νευρικότητα. Αυτό ένιωθαν κι εκείνοι όταν ανέβαιναν στο ΟΑΚΑ".