Νερό βρύσης ή εμφιαλωμένο; Τι αναφέρει νέα επιστημονική μελέτη
Περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βασίζονται στο εμφιαλωμένο νερό λόγω έλλειψης ασφαλούς πρόσβασης σε πόσιμο νερό.
Μια νέα επιστημονική μελέτη φέρνει στο προσκήνιο ένα σημαντικό δίλημμα: πρέπει να προτιμάμε το νερό σε πλαστικό μπουκάλι ή αυτό της βρύσης; Η απάντηση μπορεί να μην είναι τόσο αναμενόμενη…
Το αυξανόμενο κόστος του εμφιαλωμένου νερού, τόσο για την ανθρώπινη υγεία όσο και για το περιβάλλον, απαιτεί άμεση αναθεώρηση της χρήσης του. Κάθε λεπτό πωλούνται 1 εκατομμύριο μπουκάλια σε παγκόσμιο επίπεδο, αριθμός που αυξάνεται συνεχώς λόγω της αυξημένης ζήτησης, όπως τονίζουν ειδικοί στην υγεία του πληθυσμού σε δημοσίευση στο περιοδικό BMJ Global Health.
Περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βασίζονται στο εμφιαλωμένο νερό λόγω έλλειψης ασφαλούς πρόσβασης σε πόσιμο νερό. Για τους υπόλοιπους, όμως, η επιλογή αυτή συνδέεται κυρίως με την ευκολία και την πεποίθηση, ενισχυμένη από το μάρκετινγκ, ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι πιο ασφαλές και υγιεινό από το νερό της βρύσης. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει πάντα, σύμφωνα με τους ερευνητές του ιατρικού κολεγίου Weill Cornell Medicine στο Κατάρ.
Το εμφιαλωμένο νερό συχνά δεν ακολουθεί τα ίδια αυστηρά πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας με το νερό της βρύσης και μπορεί να περιέχει επιβλαβείς χημικές ουσίες από τα πλαστικά μπουκάλια, ειδικά αν αποθηκεύεται για μεγάλο διάστημα ή εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες και ηλιακή ακτινοβολία, κάτι που αποτελεί σοβαρή παράβαση στην ασφάλεια των τροφίμων.
Εκτιμάται ότι από 10% έως 78% των δειγμάτων εμφιαλωμένου νερού περιέχουν προσμείξεις, συμπεριλαμβανομένων μικροπλαστικών, τα οποία θεωρούνται διαταράκτες του ενδοκρινικού συστήματος, καθώς και άλλων ουσιών όπως οι φθαλικές ενώσεις και η δισφαινόλη Α (BPA).
Η έκθεση σε μικροπλαστικά συνδέεται με οξειδωτικό στρες, διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα και μεταβολές στα επίπεδα λίπους στο αίμα, ενώ η BPA σχετίζεται με αυξημένους κινδύνους για υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη και παχυσαρκία.
«Αν και οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις μπορεί να είναι περιορισμένες, οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι αυτών των ουσιών παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστοι», σημειώνει ο επικεφαλής της μελέτης, προσθέτοντας ότι τα μικροπλαστικά ενδέχεται να εισέρχονται και στην τροφική αλυσίδα.
