Μορόν: «Ποτέ δεν ήμουν ο επιθετικός που θα παίξει για τα νούμερά του»

Ο Λορέν Μορόν μίλησε στην Ισπανική AS πριν την υπογράψει το νέο του συμβόλαιο με τον Άρη, αναφερόμενος στην ομάδα από την Θεσσαλονίκη, την φιλοσοφία του αλλά και τον λόγο που δεν θα γίνονταν προπονητής.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Μορόν:

«Δεν σκέφτομαι το μέλλον μου. Αυτή η χρονιά είναι η τελευταία του συμβολαίου μου με τον Άρη και μετά μένω ελεύθερος. Είμαι χαρούμενος εδώ που βρίσκομαι και τα πράγματα πάνε καλά για μένα από ποδοσφαιρικής άποψης. Παλιότερα στην καριέρα μου είχα αρκετά καλές στιγμές τις οποίες δεν εκμεταλλεύτηκα. Απολαμβάνω αυτό που ζω, θέλω περισσότερες καλές στιγμές μέσα από την αρμονική συνύπαρξη με τους συμπαίκτες μου, τους αγώνες και την πόλη. Μπορεί σύντομα να μην βάζω γκολ (με την ίδια συχνότητα)… ελπίζω να μη συμβεί. Για το μέλλον, θα δούμε τι θα συμβεί», είπε στη συνέντευξη σε μια ακόμη απόδειξη ανατροπής των δεδομένων στην υπόθεση επέκτασης της συνεργασίας του με τον Άρη.

Για την προοπτική της Σαουδικής Αραβίας. «Όλα στη ζωή εξαρτώνται από το πώς τα βλέπεις. Μπορεί να μετανιώσεις για κάτι που θα πεις σε μια συνέντευξη κι αυτό να σου γυρίσει μπούμερανγκ. Υπό αυτή την οπτική, πάντα έχω ανοιχτές τις πόρτες και δεν κλείνω καμία. Έχω αξιολογήσει την κατάστασή μου, πού μπορεί να είμαι καλά και πού όχι όπως επίσης και τι μου ταιριάζει και τι όχι. Η υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας φαίνεται ότι είναι περισσότερο για τα λεφτά, προσωπικά όμως θέλω να βλέπω την άλλη όψη του ποδοσφαίρου που είναι να είσαι σε μια ομάδα (έστω) μακριά από την πατρίδα σου, στην οποία θα νιώσεις ότι είσαι σε μια οικογένεια. Θα δούμε… Πάντως δεν κλείνω καμία πόρτα».

Στον τρόπο ζωής του στη Θεσσαλονίκη αλλά και στις ομοιότητες με την Ισπανία. «Νιώθω χαρούμενος στον Άρη. Έχω τα ίδια από τότε που ήρθα. Φέτος προχωρήσαμε σε αλλαγές στο ρόστερ και το γεγονός ότι αυξήθηκε ο αριθμός των Ισπανών ήταν μια ευχάριστη συγκυρία. Και λόγω κλίματος η ζωή είναι ίδια με αυτή στην Ισπανία γεγονός το οποίο βοήθησε στην προσαρμογή μου. Υπάρχει μια μικρή διαφορά με την Ισπανία στους ρυθμούς της ζωής αλλά και στην ποιότητά της», είπε και ανέλυσε τον τρόπο σκέψης του τονίζοντας ότι ουδέποτε ήταν ο παίκτης που εστίαζε στα νούμερά του. «Ποτέ δεν ήμουν ο επιθετικός που έδινε έμφαση στους αριθμούς του ή θα έπαιζε γι' αυτούς. Προφανώς θέλω πάντα να προσφέρω περισσότερα στην εξέλιξη της καριέρας μου. Δεν βάζω αριθμητικούς στόχους κι ελπίζω να μην επηρεάζομαι από τραυματισμούς. Η χρονιά εξελίσσεται το ίδιο με την περσινή με την προσδοκία ότι θα πάει καλύτερα. Μαζί με τους Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό μπορούμε να διεκδικήσουμε την τετράδα».

Γιατί ο στόχος της κατάκτησης ενός τίτλου παρουσιάζει υψηλό βαθμό δυσκολίας. «Δεν είναι εύκολη η κατάκτηση ενός τίτλου αν συνυπολογίσουμε τις μεταγραφές και των άλλων ομάδων όπως και τους προϋπολογισμούς τους. Φέτος στην Ελλάδα έγιναν μεγάλες επενδύσεις σε ξένους παίκτες από το υψηλότερο επίπεδο και το διαπιστώνεις βλέποντας τα ονόματα των παικτών που απέκτησαν οι Ολυμπιακός, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός ενώ ο ΠΑΟΚ διατήρησε την ίδια βάση παικτών και παράλληλα προχώρησε σε καλές μεταγραφές όπως κάναμε κι εμείς. Η ομάδα μου προχώρησε σε αλλαγές αλλά με αύξηση του ποιοτικού επιπέδου της. Απλά χρειαζόμαστε χρόνο για να γνωρίσει καλύτερα ο ένας τον άλλον για να δημιουργήσουμε κάτι δυναμικό το οποίο θα είναι βασισμένο στο στιλ που θέλουμε να παίζουμε. Η ομάδα ήταν ανταγωνιστική στα προηγούμενα χρόνια και φέτος κερδίσαμε τόσο τον Ολυμπιακό όσο και τον ΠΑΟΚ».

Για την περίοδο του Covid: Ήμουν από τους πρώτους που κόλλησε και μάλιστα σοβαρά. Ένιωσα σαν να πειραματιζόντουσαν σε μένα. Μου έδωσαν κατευθύνσεις, μετά τις άλλαξαν... Και σε τρελαίνει η αίσθηση του να θέλεις να βοηθήσεις τους συμπαίκτες σου και να μην μπορείς. Έτσι ξεκίνησα καθυστερημένα εκείνη τη χρονιά, δύσκολα σκληρά αλλά ο προπονητής δεν βασιζόταν σε μένα. Πέρα από τραυματισμούς υπήρξαν κι άλλες επιπλοκές. Ένας ποδοσφαιριστής πάντα επηρεάζεται από έναν τραυματισμό ή γενικώς πρόβλημα υγείας», είπε και ρωτήθηκε για το μέλλον του μετά την ενεργή καριέρα.

«Με τον Γκουαρδάδο (σ. σ. άλλοτε συμπαίκτης του στην Μπέτις) λέμε πάντα ένα αστείο ότι θα γίνω ο βοηθός του ή μέλος του τεχνικού επιτελείου του. Ξέρω ότι θέλει να γίνει προπονητής και κατά 100% θα το κάνει. Προσωπικά δεν βλέπω τον εαυτό μου προπονητή όταν τελειώσω ως ποδοσφαιριστής. Κάθε μέρα αναλύω το ποδόσφαιρο με τον Γκουαρδάδο και συζητάμε για τακτικές. Έτσι προέκυψε αυτό το αστείο. Εν τέλει, δεν βλέπω τον εαυτό μου να γίνεται πρώτος προπονητής και δεν ξέρω αν αξίζει και τον κόπο»,