Μητσοτάκης: Από την Άγκυρα στη Θράκη - Η συμβολική κίνηση Ερντογάν στο δείπνο
Στη Θράκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης λίγες ώρες μετά τη συνάντηση της Άγκυρας και το μπρα ντε φερ με Ερντογάν για τις μειονότητες
Ταξίδι – γέφυρα για την εξόρμηση του στη Θράκη κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τη συνάντηση του με Ερντογάν στην Άγκυρα που μεταβαίνει στην ευαίσθητη για τα εθνικά συμφέροντα περιοχή, έχοντας χαράξει την «κόκκινη» γραμμή της Ελλάδας και για την μουσουλμανική μειονότητα μετά το Κογκρέσο, τις Συνόδους Κορυφής σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ και στο «Λευκό Παλάτι».
Η συνάντηση πάντως της Άγκυρας έκλεισε με μία εικόνα που συμβολίζει πολλά για τη σχέση που έχουν αναπτύξει πλέον Μητσοτάκης και Ερντογάν παρά τις διαφωνίες που είχαν εκφραστεί νωρίτερα στις κοινές δηλώσεις.
Στο δείπνο προς τιμήν της ελληνικής αποστολής είχαν ετοιμαστεί πέντε ροτόντες στις οποίες κάθονταν οι ομόλογοι των δυο πλευρών - στη μία ωστόσο εξ' αυτών, όπως είχε ζητήσει ο Ταγίπ Ερντογάν, κάθισαν μόνο ο ίδιος και ο Έλληνας Πρωθυπουργός μαζί με τους μεταφραστές - κάτι που αν μη τι άλλο αποτυπώνει το κλίμα οικειότητας που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στους δυο ηγέτες.
Έμπρακτη απάντηση στην Άγκυρα η επίσκεψη στη Θράκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μεταβαίνει σε Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη στην κορύφωση των εορτασμών για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης, από τους Οθωμανούς, Θράκης, έχοντας απαντήσει στα ίσια στην αναφορά του Τούρκου ηγέτη περί «τουρκικής μειονότητας».
«Το έμπρακτο ενδιαφέρον για την ευημερία της μουσουλμανικής μειονότητας επιβεβαιώνεται με την έμπρακτη τήρηση αρχών ισονομίας και ισοπολιτείας και με τη λήψη ειδικών μέτρων που απολαμβάνουν οι μουσουλμάνοι της χώρας μας. θα ήταν ευχής έργο αν την ίδια άνθηση γνώριζε ο διαρκώς συρρικνούμενος ελληνισμός στην Τουρκία”, ήταν η αιχμηρή αναφορά του Πρωθυπουργού προς τον Ταγίπ Ερντογάν, στον οποίο ο κ. Μητσοτάκης υπενθύμισε με διπλή αναφορά του πως: ο χαρακτηρισμός τής μειονότητας ως θρησκευτικής προβλέπεται ρητά στη Συνθήκη της Λωζάνης.
Ο Πρωθυπουργός που μένει να φανεί εάν θα μεταβεί και στην ορεινή περιοχή του Δήμου Μύκης, όπου μεταξύ άλλων περιοχών δραστηριοποιείται έντονα το αυτοαποκαλούμενο «Τουρκικό Κόμμα», έδειξε στον Ταγίπ Ερντογάν το μεγάλο κοντράστ που υπάρχει ανάμεσα στις δυο χώρες σημειώνοντας την «ενεργό παρουσία της μειονότητας στην ελληνική πολιτική και κοινωνική ζωή».
Συμπλήρωσε μάλιστα ότι θα ήταν ευχής έργον «αν την ίδια άνθιση γνώριζε και ο, δυστυχώς, διαρκώς συρρικνούμενος ελληνισμός στην Τουρκία». Το ταξίδι στη Θράκη άλλωστε έχει μεταξύ άλλων και αυτόν τον σκοπό, χωρίς διακρίσεις για τα άλλα πρόσωπα στο γαλάζιο ευρωψηφοδέλτιο, να ενισχυθεί και η μειονοτική υποψήφια Νουρτζάν Σούλογλου, που κατάγεται από την Ξάνθη.
Άλλωστε τα κυβερνητικά και κομματικά ραντάρ έχουν εντοπίσει το γεγονός ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν στις τάξεις των υποψήφιων ευρωβουλευτών τους, εκπρόσωπο από τη μειονότητα. Γι’αυτό και χωρίς να παρακαμφθεί το διπλωματικό, savoir vivre, ο Πρωθυπουργός απάντησε στον Τούρκο Πρόεδρο.
Επικοινωνιακή διαχείριση για τα ακανθώδη θέματα
Στο ταμείο της τέταρτης συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν τους τελευταίους δέκα μήνες, μπαίνουν για την ελληνική πλευρά και τα διπλωματικά ντιρεκτ για τη Μονή της Χώρας. O Kυριάκος Μητσοτάκης όπως είχε προειδοποιήσει, έβαλε και μπροστά στις κάμερες αλλά και πίσω από τις κλειστές πόρτες το θέμα της μετατροπής της Μονής της Χώρας σε Τέμενος, λίγα εικοσιτετράωρα πριν την άφιξη του στην Άγκυρα.
Κάτι που φάνηκε στην προσπάθεια Ερντογάν να προλάβει τον Έλληνα Πρωθυπουργό, με το τρικ Ερντογάν, ότι το φιρμάνι ήταν του 2020, άρα πριν ξεκινήσουν οι προσπάθειες προσέγγισης.
Ο Πρωθυπουργός, με τον Ταγίπ Ερντογάν στο πλάι του, δεν επανάλαβε μόνο τη δυσαρέσκεια του, αλλά τσίγκλησε διπλωματικά τον συνομιλητή του, ο οποίος υποστήριξε ότι η Τουρκία «είναι χώρα υπόδειγμα» στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, με τη φράση: «….Κατ’ ελάχιστον είναι σημαντικό να προστατεύσουμε την πολιτιστική αξία αυτού του μνημείου για να είναι επισκέψιμο από όλους και όλοι να απολαμβάνουν αυτόν τον πολιτιστικό θησαυρό».
Οι δυο πλευρές πάντως, στο μοντέλο της Αθήνας, με την απόφασή τους να μη δεχθούν ερωτήσεις έδειξαν πως μία σειρά από ακανθώδη θέματα δεν θα ήθελαν να τα «σηκώσουν» επικοινωνιακά αφού ακόμη και η πιο έντονη και βαθιά διαφωνία τους, αυτή για τη Χαμάς και τον πόλεμο στο Ισραήλ, δεν αποτελεί αμιγώς θέμα των διμερών σχέσεων Ελλάδος και Τουρκίας.
