Μη κυβέρνηση ηττημένων, κυβέρνηση σαλεμένων;
Του Θανάση Διαμαντόπουλου
Η εκλογική στρατηγική Τσίπρα συμπυκνώνεται σε δύο προτάσεις, αμφότερες γεμάτες αντιφάσεις:
Πρόταση πρώτη: «Δεν θα μετάσχω σε ‘κυβέρνηση ηττημένων’». Ωστόσο…
Ως πρωθυπουργός πήρε την πρωτοβουλία για -και τελικώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Καμμένου υιοθέτησε- ολοσχερώς αναλογικό εκλογικό σύστημα… (το πιο αναλογικό σύστημα στον κόσμο όλο, μετά τις αλλαγές στον εκλογικό νόμο του Ισραήλ, πλην εκείνου της Ολλανδίας). Τέτοια συστήματα, δε, βασικό χαρακτηριστικό έχουν να παράγουν -αριθμητικά και κοινοβουλευτικά εφικτές- συγκυβερνήσεις κομμάτων, τα οποία αλληλοεπιλέγονται ως ιδεολογικά/προγραμματικά συγγενέστερα, ανεξαρτήτως της θέσης κατάταξής τους στην κάλπη. Χαρακτηριστικά: Όλη την περίοδο 1969-1982 η Γερμανία, πλην ενός σύντομου διαστήματος μετά τις εκλογές του 1972, κυβερνάτο από σχήματα στα οποία δεν μετείχε το πρώτο κόμμα. Το ίδιο σήμερα η Σουηδία και η Πορτογαλία. Ενώ και στις Ελλάδα των αρχών της δεκαετίας του 1950, στις κυβερνήσεις Πλαστήρα, το μεγαλύτερο κόμμα είτε δεν μετείχε στην κυβέρνηση είτε δεν έδινε τον πρωθυπουργό. Όπως δεν τον έδινε κα μετά το 1947 στην κυβέρνηση Σοφούλη-Τσαλδάρη…
Κόντρα, ωστόσο, στη λογική που ο ίδιος ψήφισε, ο σημερινός ηγέτης της αντιπολίτευσης, με την όλη στάση και την επιχειρηματολογία του, υπονομεύει πλήρως και ακυρώνει τη λογική του εν λόγω συστήματος… Αντίθετα εισάγει στη ρητορεία του τη λογική των πλειοψηφικών συστημάτων ή, πάντως, εκείνων με ισχυρό πλειοψηφικό στοιχείο… Δηλαδή τονίζει σε όλους τους τόνους πως θα αποφύγει κάθε συμμαχική κυβέρνηση, στην οποία δεν θα μετέχει το κόμμα που θα έχει καταλάβει στις εκλογές την πρώτη θέση… Ουδεμία δημοσκόπηση ωστόσο, φυσικά δε ουδεμία αποτύπωση σε κάλπη της λαϊκής προτίμησης, δεν έχει τοποθετήσει το κόμμα του εδώ και επτάμισι περίπου χρόνια στην πρώτη θέση, ούτε καν πολύ κοντά σε αυτήν! Με άλλα λόγια είναι σαν να λέει: Αν θέλετε να προκύψει κυβέρνηση, ψηφίστε κάποιον άλλο…
Πρόταση δεύτερη: Αν -απιθάνως και διαψεύδοντας όλες τις δημοσκοπήσεις- βγω πρώτο κόμμα, θα συγκροτήσω «προοδευτική κυβέρνηση» με τους -αμοιβαίως ρητά αλληλοαποκλειόμενους, ωστόσο- Ανδρουλάκη και Βαρουφάκη (έστω και αν δεν αποκλείω ούτε το ΚΚΕ)!
Ωστόσο δεν είναι μόνο που τον -εκκεντρικό μέχρι και στην ορθογραφία του ονόματός του, αλλά και στην επιλογή του ονόματός του κόμματός του- σημερινό ηγέτη του ΜΕΡΑ25 ο κ. Τσίπρας βρέθηκε στην ανάγκη μετά σπουδής να εκπαραθυρώσει από την κυβέρνησή του το καλοκαίρι της μεγάλης ανατριχίλας, έστω και αν αυτό σήμανε τότε την απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της «πρώτη φορά Αριστεράς»… Έκτοτε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να εξορκίσει τις μνήμες από την εποχή εκείνη, όπου οι «λογικές» Βαρουφάκη ελάχιστα έλειψαν να καταστήσουν την πατρίδα μας την πρώτη «αφρικανική χώρα» με ολόλευκους κατοίκους. Και όμως… Έρχεται τώρα και διαβεβαιώνει πως, όποιες και αν είναι οι αντιρρήσεις σήμερα του ηγέτη του ΜΕΡΑ25, με τα επιχειρήματά του προς τον υποψήφιο κυβερνητικό εταίρο, μετεκλογικά θα καταφέρει να τις παρακάμψει! Αυτά την ώρα που ο «εκπαιδευτής» το 2015 των ευρωπαίων άλλοτε συναδέλφων του -εκπαιδευτής στις βασικές αρχές του μαρξισμού- όλο και πιο έντονα βροντοφωνάζει την εμμονή του στις πολιτικές και τις λογικές που θέλει να αφήσει πίσω του ο άλλοτε πολιτικός προϊστάμενος του κ. Βαρουφάκη… Ενώ οι Έλληνες πολίτες θέλουν να τις ξεχάσουν -και πάντως να μη ξαναζήσουν αντίστοιχες καταστάσεις- για να μην ξανακινδυνεύσουν από θερμοπληξία ή ηλίαση στις ουρές μπροστά στα ΑΤΜ…
Με άλλα λόγια ο κ. Τσίπρας είναι σαν να λέει: Αν θέλετε να ξαναπροκύψει κυβέρνηση-μπάχαλο, κυβέρνηση εθνικής καταστροφής, ψηφίστε εμένα. Βγάλτε με πρώτο -ως δεύτερος είναι ανήθικο να το κάνω- ώστε να μπορέσω να σας την «προσφέρω» και πάλι…
