McDaddy στο flash.gr: «Μεγάλωσα με "θρύλους" του Ολυμπιακού - Δεν προωθώ ουσίες στα τραγούδια μου»
Ο McDaddy, «άνοιξε» την καρδιά του στο flash.gr για την καριέρα στον χώρο της μουσικής, αλλά και για τον πατέρα του, Λουτσιάνο.
Ο McDaddy ή αλλιώς Λούκας Ντε Σόουζα, είναι ένα από τα καλά παιδιά της trap μουσικής και συνεχίζει ακάθεκτα να τραγουδάει, να παίζει ποδόσφαιρο και να χαίρεται την ζωή του. Ο 29χρονος, μίλησε στο flash.gr και στον Δημήτρη Δράκο για τα ενδιαφέροντά του, αλλά και για τον πατέρα του, Λουτσιάνο, ο οποίος είναι ένας από τους «θρύλους» του Ολυμπιακού.
Αναλυτικά η συνέντευξη του McDaddy στο flash.gr
Το ξεκίνημα στην trap μουσική: «Όταν είχα πάει Ζάκυνθο πριν από πέντε χρόνια για διακοπές, είχαμε έναν κοινό φίλο με τον FY και τον συνάντησα στο αεροδρόμιο του νησιού. Δεν είχα καμία σχέση τότε με όλο αυτό το κομμάτι της μουσικής. Τότε, ο FY ήρθε και με ρώτησε πως γίνεται να μην είμαι τραγουδιστής της trap, ενώ έχω ροζ μαλλιά και τατουάζ. Το πρώτο μου κομμάτι βγήκε το 2020 και ήταν το «Vibe». Το έφτιαξα χωρίς δισκογραφική εταιρεία με λιγοστή βοήθεια. Τώρα, έχει 5 εκατομμύρια προβολές».
Η άποψή του για όσα ακούγονται για την trap μουσική: «Εγώ είμαι αρκετά... στην απ' έξω σε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι της "κακής" μουσικής. Έχω μεγαλώσει με ανθρώπους που έχουν ήθος και αξίες, όπως ο Τζιοβάνι, ο Ριβάλντο και ο Καστίγιο. Όλοι μου λένε πως είμαι το καλό παιδί της trap μουσικής, γιατί δεν έχω καμία σχέση με όπλα και ναρκωτικά. Είμαι ο ίδιος άνθρωπος εδώ και 29 χρόνια. Μιλάω για αυτά που έχω ζήσει. Για το ποδόσφαιρο που αγαπάω, τις γυναίκες και άλλα βιώματά μου. Αυτά μου αρέσει να λέω στα κομμάτια μου».
Για τους trappers που προωθούν τις ουσίες και την παραβατικότητα: «Εγώ δεν ξέρω τι ισχύει και τι δεν ισχύει από αυτά που λένε. Εγώ έχω μεγαλώσει αλλιώς και για αυτό τον λόγο δεν λέω αυτά τα πράγματα στα τραγούδια μου. Ο καθένας λέει αυτά που ζει και αν αυτό πετυχαίνει, ας το συνεχίσουν».
Πως είναι να ζεις ανάμεσα σε Ριβάλντο, Τζιοβάνι και Λουτσιάνο: «Όλο αυτό το βλέπω πια πολύ φυσιολογικό. Είναι λογικό να το καταλαβαίνω έτσι, γιατί δεν έχω βρεθεί εκτός από αυτό το πλαίσιο. Η αλήθεια είναι πως στην ηλικία που βρίσκομαι, έχω ζήσει αρκετά πράγματα που άλλοι στα 29 τους δεν τα έχουν δει καθόλου.
Έμαθα τους ανθρώπους αρκετά γρήγορα και να καταλαβαίνω ποιος θέλει να με εκμεταλλευτεί και ποιος θέλει το καλό μου. Μπορούσα να κρίνω αρκετούς από μικρή ηλικία και αυτό με βοήθησε στα μέγιστα, γιατί από τα 15 ξεκίνησα να κάνω παρέα με τον Ντιόγκο του Ολυμπιακού και να βγαίνουμε σαν φίλοι. Για παράδειγμα μπορώ να πω πως στα 18 μου πήγα με τον Νέρι Καστίγιο βόλτα με το σκάφος του οι δύο μας. Μεγάλωσα γρήγορα και αυτό μου έκανε καλό».
Η γνώμη του για τον «άνθρωπο» και ποδοσφαιριστή Λουτσιάνο: «Για μένα είναι είδωλο και σαν άνθρωπος, αλλά και σαν αθλητής. Ο πατέρας μου δεν ήταν ποτέ ο... κλασικός που θα παραπονεθεί στον προπονητή γιατί δεν βάζει τον γιο του. Ο μπαμπάς μου, καθόταν σε μία γωνία, μακριά από τον κόσμο και παρακολούθαγε τα παιχνίδια μου. Πάντα μου έλεγε αυτά που δεν έκανα σωστά μέσα στο γήπεδο. Μπορεί να είχα βάλει τρία γκολ, αλλά δεν ήθελε να μου πει τα καλά μου στοιχεία. Δεν ήταν ποτέ πιεστικός στην ζωή μου. Είναι συνειδητοποιημένος πατέρας, γιατί μετά την ενηλικίωση μου, μου είπε πως πρέπει να βρω μία δουλειά και να γίνω ανεξάρτητος.
Όσο για τον ποδοσφαιριστή Λουτσιάνο, πιστεύω όλοι ξέρουν τι αθλητής ήταν. Έχει αδικηθεί αρκετά και σαν προπονητής, γιατί δεν γίνεται αυτός ο άνθρωπος να μην προπονεί μία ομάδα της Super League ή της Β΄ Εθνικής με τα πράγματα και την μπάλα που ξέρει.
Βλέπω άλλα άτομα να πέφτουν κατηγορία και την επόμενη σεζόν να έχουν πάλι ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Έχω δει επίσης ο πατέρας μου να νικάει παιχνίδι 5-1 και μετά να τον διώχνουν ή σε άλλες περιπτώσεις να είναι αήττητος και να φεύγει.
Μία φορά, ο πρόεδρος της ομάδας που ήταν προπονητής ο πατέρας μου, του ζήτησε να χάσει το παιχνίδι και έφυγε από τα αποδυτήρια. Η γνώμη μου είναι πως όλο αυτό, το βλέπουμε στην Εθνική Ελλάδας και στην Ευρώπη, γιατί έχουμε λάθος νοοτροπία για το ποδόσφαιρο».
Μία ιστορία με τον πατέρα του που του έχει μείνει: «Θα μπορούσα να έλεγα το γκολ του απέναντι στον Παναθηναϊκό στο 4-1, αλλά ήμουν αρκετά μικρός, για να καταλάβω τι έκανε. Έχω δει τον πατέρα μου να χάνει πέναλτι στην Καλλονή στα 39 του και να βάζει τα κλάματα, γιατί αν το έβαζε, η ομάδα θα ανέβαινε στην Β' εθνική. Είχε και έχει τρέλα με το ποδόσφαιρο».
Για το αν ο πατέρας του στην εποχή του μπορούσε να πάρει ευρωπαϊκό με τον Ολυμπιακό: «Φυσικά και θα μπορούσε. Είχε απίστευτους παίκτες που δεν μπορούν να έρθουν τώρα στην Ελλάδα. Βέβαια, βλέπω ξανά οι ομάδες μας να παίρνουν τέτοιους ποδοσφαιριστές. Δεν ξέρω, όμως, να δούμε καλές εποχές όπως παλιά, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο. Έχω μεγάλη αδυναμία στον Γουίλιαν του Ολυμπιακού είναι η αλήθεια, παρόλο που είναι 36 χρονών, γιατί έχει την εμπειρία και θα κάνει την διαφορά, όπως και ο Τετέ του Παναθηναϊκού.
Δεν βλέπω αρκετά ελληνικό πρωτάθλημα. Μου αρέσει πολύ η δράση του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Για παράδειγμα, η αγαπημένη μου ομάδα εκεί η Φλουμινένσε, πέρσι πήρε το Copa Libertadores και φέτος πάει για υποβιβασμό. Είναι απρόβλεπτη και φανταστική λίγκα».
Γιατί δεν συνέχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα: «Στην Ελλάδα μόνιμα ήρθα στην ηλικία των 15 ετών. Πήγα αρχικά στην Καλλονή, όπου εκεί ήταν προπονητής ο πατέρας μου. Μετά πήγα στον Ηλυσιακό, στην Κ20 της ΑΕΚ, στην Γλυφάδα στην Β' Εθνική και σε άλλα κλαμπ. Όσο περνούσαν τα χρόνια έβλεπα πόσο "βρώμικο" είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο για μένα, γιατί όποιος είχε πρόβλημα με τον πατέρα μου, την... πλήρωνα εγώ. Μου λέγανε: "Αυτό ο πατέρας σου μπορούσε να το κάνει, εσύ όχι". Δεν ήθελα να με συγκρίνουν με κανέναν.
Μια φορά, με διώξανε από προπόνηση, επειδή με έβαλαν να διαλέξω ανάμεσα σε Πελέ ή Μαραντόνα. Είχα αρκετά θέματα. Κάποιοι μου λέγανε πως αν είχαν τον Λουτσιάνο ως μπαμπά, θα έπαιζαν στον Ολυμπιακό, ενώ κανείς δεν μπορεί να σου το εγγυηθεί αυτό, γιατί δεν είναι εύκολο. Μετά από λίγο καιρό το βαρέθηκα όλο αυτό. Ξεκίνησα να βγαίνω το βράδυ και κατάλαβα πως εδώ μπορώ να κάνω μία καριέρα. Δόξα τον Θεό, θεωρώ πως βγάζω αρκετά χρήματα απ' ότι θα είχα αν ήμουν ποδοσφαιριστής».
Τι κάνει στον ελεύθερο του χρόνο: «Έχω τρέλα με το ποδόσφαιρο, παίζω παντού και όπου βρω. Αγωνιζόμουν παλαιότερα έξι φορές την εβδομάδα σε 5*5, 8*8 και σε ποδοβόλεϊ. Είμαι άρρωστος με το PlayStation, έχω την μουσική μου και φέτος είπα να παίξω σε ανδρική ομάδα και στον Ποσειδώνα Χατζηκυριακείου στον Πειραιά.
Εννοείται πως περιμένω όλους τους φίλους μου να έρθουν να μας δουν, γιατί η ομάδα που παίζω έχει φιλοδοξίες και θα προσπαθήσουμε να τις υλοποιήσουμε. Μακάρι να φτάσω με τον Ποσειδώνα έως την Γ΄ Εθνική και πιο πάνω».
Η γνωριμία του με τους Νεϊμάρ και Ροναλντίνιο: «Με τον Νεϊμάρ, έχω βρεθεί σε ένα κλαμπ στην Βραζιλία το 2021, μετά την νίκη μας κόντρα στην Χιλή στα προημιτελικά. Ήρθε στο τραπέζι μας και τον γνώρισα.
Βέβαια, η γνωριμία που... έτρεμα, ήταν αυτή με τον Ροναλντίνιο στην Μύκονο. Μου έδωσε μπουνιά στο χέρι, έτσι ώστε να με ηρεμήσει. Για μία ώρα μιλάγαμε ασταμάτητα, άφησα την παρέα μου για να του γνωρίσω καλύτερα σαν άνθρωπο. Είναι αρκετά απλός άνθρωπος, αγαπάει πολύ εύκολα, όπως όλοι οι Βραζιλιάνοι».