Μαύρο στους τοπικούς «μαυρογυαλούρους»
Σε δυο εικοσιτετράωρα όλοι θα βρεθούμε μπροστά από δυο κάλπες και πρέπει να εκλέξουμε τους τοπικούς μας άρχοντες. Περιφερειάρχες, συμβούλους , δημαρχούν και δημοτικούς συμβούλους.
Αν και ψηφίζουμε και για τους δυο βαθμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης την ίδια στιγμή, είναι σαφές ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά και γι αυτό τα κριτήρια μπορεί να είναι διαφορετικά.
Είναι σαφές πως η «μάχη» στις 13 Περιφέρειες της χώρας (αλήθεια γιατί έχουμε τόσες πολλές, την στιγμή που η Γαλλία με 6 φορές μεγαλύτερο πληθυσμό και 4 φορές μεγαλύτερη έκταση έχει και αυτή 13 περιφέρειες…) έχει άλλα χαρακτηριστικά.
Εκεί μετρούν τα κόμματα τις δυνάμεις τους, εκεί επικεντρώνουν τις πολιτικές τους μια και οι περιφερειάρχες παίζουν κεντρικό ρολό ακόμα και στην κατανομή πόρων, Ευρωπαϊκών και μη. Ίσως μάλιστα οι περιφερειάρχες πρέπει να έχουν κάποια «σχέση» με την κυβέρνηση, μια και μέσω αυτής περνούν πολλά πράγματα (χρήματα, έργα κλπ.).
Και αν έτσι έχουν τα πράγματα στις περιφέρειες, μια και τα κόμματα εκεί θα κονταροχτυπηθούν , ακόμα και επικοινωνιακά, στους δήμους τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ίσως εντελώς διαφορετικά.
Δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, είναι αυτοί που τα επόμενα πέντε χρόνια (μην ξεχνάμε ότι μεγάλωσε κατά ένα χρόνο η θητεία τους) θα αποφασίζουν με το πως θα ζήσουμε στην πόλη μας.
Θα αποφασίζουν αν η πόλη θα έχει πράσινο, αν δεν θα ασφυκτιά κυκλοφοριακά, αν θα μαζεύονται τα σκουπίδια κάθε μέρα, αν θα υπάρχουν κατάλληλα σχολεία, γυμναστήρια, παιδικές χάρες και πάρκα. Αν θα υπάρχει ασφάλεια στις γειτονίες.
Δηλαδή, αυτοί θα αποφασίζουν για όλα τα καθημερινά προβλήματα που απασχολούν τον πολίτη. Τον πολίτη κάθε ηλικίας, ιδεολογίας, τάξης και φύλλου.
Άρα λοιπόν εδώ η επιλογή πρέπει να έχει αλλά κριτήρια. Κριτήρια πολύ λιγότερο κομματικά. Κριτήρια που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα, τις ικανότητες, το όραμα και την αποτελεσματικότητα κάθε δήμαρχου.
Θα πρέπει να κρίνουμε πολύ αυστηρά τους ως σήμερα δημοτικούς άρχοντες όχι με το ποιο κόμμα τους υποστηρίζει, αλλά αν τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έκαναν κάτι για να γίνει η ζωή των πολιτών του συγκεκριμένου δήμου καλύτερη.
Όχι απ’ τις μεγάλες υποσχέσεις και τα ωραία λόγια, αλλά από τις πράξεις τους.
Με βάση αυτές και τα αποτελέσματα των πολιτικών τους πρέπει να τους κρίνουμε.
Το δεν πρόλαβα, θα τα κάνουμε τα επόμενα χρονιά κλπ. δικαιολογίες, πρέπει να είναι κριτήριο απόρριψης των νυν δήμαρχων.
Όπως επίσης κριτήριο πρέπει να είναι αυτό που γίνεται κατά κόρον και φέτος. Δυο τρεις μήνες πριν τις εκλογές, ξεκινούν έργα σε δρόμους, πλατείες, πεζοδρομία και αλλά παρόμοια. Γιατί ο πονηρός δήμαρχος θέλει να έχουμε πρόσφατη την βελτίωση του πεζοδρομίου μας και να τον θυμηθούμε.
Εμείς όμως πρέπει να θυμηθούμε ότι τα τελευταία 4 χρόνια ταλαιπωρούμαστε από το ίδιο πεζοδρόμιο γιατί ο δήμαρχος μας φύλαγε την επιδιόρθωση του για «προεκλογικό πυροτέχνημα».
Τα πολλά έργα των τελευταίων, πριν τις εκλογές, εβδομάδων θα πρέπει να είναι ένα σαφές σαφές μήνυμα σε μας, τους πολίτες, για να καταψηφίσουμε τους συγκεκριμένους δημοτικούς άρχοντες.
Αυτούς που κινούνται μόνον με μια λογική εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας. Και να τους πούμε «που ήσουν τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια».
Ας ψηφίσουμε και με κομματικά-πολιτικά κριτήρια στις περιφερειακές εκλογές, αλλά ας ψηφίσουμε με αλλά κριτήρια στους δήμους. Ας φέρουμε στην ηγεσία τους ικανούς και κυρίως αποτελεσματικούς ανθρώπους.
Φτάνει πια με τους μικρούς «μαυρογυαλούρους»…