Μάθιου Πέρι: Ο Τσάντλερ από «Τα Φιλαράκια» είχε 2% πιθανότητες να ζήσει

Το βιβλίο με την αυτοβιογραφία του ετοιμάζεται να εκδώσει ο δημοφιλής ηθοποιός, Μάθιου Πέρι, ο οποίος έγινε ιδιαίτερα αγαπητός από το ρόλο του Τσάντλερ Μπινγκ στα «Φιλαράκια» και αποκαλύπτει απίστευτα περιστατικά της ζωής του.

So much has been written about me in the past. I thought it was time people heard from me. The highs were high, the lows were low. But I have lived to tell the tale, even though at times it looked like I wouldn’t. And it’s all in here. I apologize it’s not a pop up book. pic.twitter.com/q4qYd7Zp6t

— matthew perry (@MatthewPerry) February 10, 2022

Ήταν μόλις 24 χρονών, όταν συμμετείχε στη θρυλική κωμική σειρά και είδε την καριέρα του να εκτοξεύεται. Μπορεί μπροστά από τις κάμερες όλα να έμοιαζαν τέλεια αλλά η κατρακύλα μόλις είχε ξεκινήσει. Αλκοόλ και ουσίες, λίγα χρόνια μετά, τον έφτασαν κοντά στο θάνατο. Ευτυχώς για τον ίδιο, γλίτωσε στο παρά πέντε και τώρα στην αυτοβιογραφία του «Friends, Lovers and the Big Terrible Thing» περιγράφει με λεπτομέρειες το ταξίδι του ανάμεσα στους εθισμούς, στέλνοντας το δικό του αισιόδοξο μήνυμα. Ο Μάθιου Πέρι ξεκινάει το βιβλίο λέγοντας πως στην ηλικία των 49 ετών παραλίγο να πεθάνει. Συγκεκριμένα, αναφέρει πως έπασχε από γαστρεντερική διάτρηση και πάλευε για εβδομάδες να μείνει στη ζωή. Η διάρρηξη του παχέος εντέρου δημιουργήθηκε από την υπερβολική χρήση οπιοειδών και πέρασε δύο εβδομάδες σε κώμα και πέντε ολόκληρους μήνες στο νοσοκομείο. Μάλιστα, χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει σάκο κολοστομίας για εννέα μήνες. «Οι γιατροί είπαν στην οικογένειά μου ότι είχα 2% πιθανότητες να ζήσω», αποκαλύπτει ο ίδιος για την πρώτη του εισαγωγή στο νοσοκομείο. Και προσθέτει: «Με έβαλαν σε ένα πράγμα που ονομάζεται μηχάνημα ECMO, το οποίο κάνει όλη την αναπνοή για την καρδιά και τους πνεύμονές. Και αυτή ήταν η τελευταία μου ελπίδα, όλα ή τίποτα. Κανείς δεν επιβιώνει από αυτό».

55 Vicodin την ημέρα

Ο δημοφιλής ηθοποιός θυμήθηκε επίσης την εποχή που έπαιζε στα «Φιλαράκια». Όπως λέει, κατά τη διάρκεια των 10 σεζόν έπαιρνε μέχρι και 55 Vicodin την ημέρα και είχε χάσει τόσο πολύ βάρος που είχε φτάσει στα 58 κιλά. «Μπορούσα να το χειριστώ, κατά κάποιο τρόπο. Αλλά όταν έφτασα στα 34 μου, είχα πραγματικά μπλέξει σε πολλά προβλήματα. Η 9η σεζόν ήταν η χρονιά που ήμουν πραγματικά νηφάλιος σε όλη τη διάρκεια. Και μαντέψτε ποια σεζόν πήρα υποψηφιότητα για καλύτερος ηθοποιός; Έλεγα: «Αυτό θα έπρεπε να μου λέει κάτι», σημειώνει χαρακτηριστικά. Παράλληλα, παραδέχεται ότι έπαιρνε 55 Vicodin την ημέρα κατά την περίοδο που γύριζαν τα «Φιλαράκια». «Δεν ήξερα πώς να σταματήσω. Αν ερχόταν η αστυνομία στο σπίτι μου και μου έλεγε: ‘Αν πιείς απόψε, θα σε πάμε φυλακή’, θα άρχιζα να μαζεύω τα πράγματά μου. Δεν μπορούσα να σταματήσω γιατί η ασθένεια και ο εθισμός είναι προοδευτικός. Οπότε γίνεται όλο και χειρότερος όσο μεγαλώνεις». Ο ίδιος μάλιστα παραδέχεται ότι οι συμπρωταγωνιστές του στη σειρά ήταν εκείνοι που τον στήριξαν και τον βοήθησαν τη δύσκολη περίοδο της ζωής του. «Είναι σαν τους πιγκουίνους. Οι πιγκουίνοι, στη φύση, όταν κάποιος είναι άρρωστος ή όταν κάποιος είναι τραυματισμένος, οι άλλοι πιγκουίνοι τον περιβάλλουν και τον στηρίζουν. Περπατούν γύρω του, μέχρι ο πιγκουίνος να μπορέσει να περπατήσει μόνος του. Κάπως έτσι έκαναν και οι άλλοι ηθοποιοί για μένα», λέει.

Πάνω από 10 φορές σε κέντρο αποτοξίνωσης

Ο εθισμός του Πέρι σε διάφορα χάπια τον οδήγησε 15 φορές σε κέντρο αποτοξίνωσης και σε 14 χειρουργικές επεμβάσεις στο στομάχι του. «Αυτό είναι οι πολλές υπενθυμίσεις μου για να μείνω νηφάλιος .Το μόνο που έχω να κάνω είναι να κοιτάξω εκεί κάτω», σημειώνει σχετικά. Τέλος, υπογραμμίζει ότι μιλάει τώρα για τα προβλήματά του γιατί πλέον νιώθει σίγουρος για τον εαυτό του. «Ήθελα να μιλήσω όταν πλέον θα ένιωθα σίγουρος για τον εαυτό μου. Έπρεπε να περιμένω μέχρι να είμαι εντελώς νηφάλιος και μακριά από την «ασθένεια» του αλκοολισμού, για να τα γράψω όλα. Με ενδιέφερε τα δικά μου βιώματα να βοηθήσουν κι άλλους ανθρώπους… Είμαι ευγνώμων που ζω, αυτό είναι σίγουρο. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω τα πάντα. Αυτό με το οποίο εκπλήσσομαι περισσότερο είναι η ανθεκτικότητά μου».