Μαρία Πολύζου: «Με κακοποίησε σεξουαλικά ο πατέρας μου σε ηλικία 11 ετών»

Μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε η γνωστή πρωταθλήτρια Μαρία Πολύζου, μιλώντας για την σεξουαλική κακοποίηση που δέχθηκε ως παιδί, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στον αθλητισμό, αλλά και στον καρκίνο.

«Γεννήθηκα στην Πάτρα σε μια φτωχική οικογένεια, ήμασταν 5 παιδιά. Είναι από αυτά που ακούμε στην τηλεόραση και θέλουμε να κλείσουμε την τηλεόραση για να μην πονέσουμε και να μην σταθούμε απέναντι σε κάτι που δυστυχώς συμβαίνει στην κοινωνία μας», λέει χαρακτηριστικά η κ. Πολύζου.

Υπήρχε βία, ο πατέρας μου αλκοολικός, οπότε ήρθε κάποια στιγμή που έκατσε πάρα πολύ στραβά η ζωή σ΄ εμένα κι εκεί που ήμουν ένα ευτυχισμένο παιδί στα 11, ξαφνικά άρχισε να μαυρίζει ο τόπος, η κοινωνία, η ζωή η ίδια. Έχει να διαχειριστείς καταστάσεις που είναι η ίδια η ζωή, δηλαδή δεν είναι εύκολο αυτό. Ένα παιδί να διαχειριστεί στην Πάτρα εκείνα τα χρόνια. Δεν ξέρεις τι ακριβώς γίνεται, έχεις στην αίσθηση ότι κάτι κακό συμβαίνει. Μετά το αντιλαμβάνεσαι. Τότε δεν υπήρχε τηλεόραση, media. Είναι υποψιασμένο ένα παιδί τώρα. Πρέπει να διαχειριστείς την αναπνοή της ζωής. Μέχρι τα 11 δεν υπήρχε σεξουαλική κακοποίηση. Εκεί ένα παιδί χάνει το σύμπαν όλο. Δεν ένιωθα ενοχές, ήταν ξεκάθαρο για εμένα ποιος φταίει», περιέγραψε αρχικά η Μαρία Πολύζου.

«Νομίζω ότι ο αθλητισμός ήταν το καλύτερο που μου συνέβη στη ζωή, δηλαδή ήρθε καπάκι. Είναι απίστευτο πως ήρθε στα 12 μου χρόνια ο αθλητισμός και από εκεί και πέρα άρχισα να χτίζω τα όνειρα μου πάνω σε αυτό. Όλη μου η ζωή είναι ένας αγώνας. Στα 11 μου χρόνια ήρθε και η σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα μου, δεν ήθελα όμως εκείνη τη στιγμή να μιλήσω σε κανέναν. Δεν μιλάς ποτέ εκείνη τη στιγμή, δεν σε ακούει κανένας ποτέ», συμπλήρωσε.

«Εκείνη τη στιγμή δεν μιλάς, δεν θα σε ακούσει κανένας. Σκέφτεσαι ότι δεν έχει νόημα η ζωή. Μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα από το σπίτι. Τα όνειρα μου ήταν απίστευτα. Μπορεί να μου διέλυε το σώμα αλλά νομίζω ότι τα όνειρα και το μυαλό μου δεν τα πείραξε ποτέ κανένας. Είχα όνειρο να φτάσω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να φτάσω στα δικά μου μετάλλια και στις δικές μου κορυφές. Ήθελα να ξεφύγω, να σπουδάσω γιατί τότε ήταν πάρα πολύ δύσκολο στην Πάτρα να πεις ότι θα πας στο Πανεπιστήμιο όταν δεν τελείωναν ούτε το δημοτικό. Οπότε με φάρο τα όνειρα μου προχωρούσα στη ζωή», τόνισε.

Τέλος, για την περιπέτειά της με τον καρκίνο, δήλωσε: «Έμαθα για τον καρκίνο, τη μέρα που η κόρη μου πέτυχε στις πανελλήνιες. Μου ζήτησε η γιατρός να με δει από κοντά και δεν πίστευα ότι μπορεί να έχω κάτι. Εκείνη τη στιγμή λες "ρε ζωή, μου την φέρνεις κι εκεί;". Είχα να διαχειριστώ την επιτυχία του παιδιού μου, αλλά από την άλλη τον φόβο και πολλά άλλα. Όταν είχα καρκίνο, η μαστογραφία μου έδειχνε ότι δεν έχω, ενώ ο υπέρηχος έδειχνε ότι έχω. Ο καρκίνος μου είχε προχωρήσει, απλά εγώ γλίτωσα».