Αγγελόπουλος: «Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα, είχα πρόταση να πουλήσω την ΑΕΚ»

Δημοαιεύθηκε στο κανάλι της Betsson, το δεύτερο μέρος της μεγάλης συνέντευξης του Μάκη Αγγελόπουλου. Ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ ΑΕΚ, μίλησε για την ομάδα και μία πρόταση που είχε λάβει πριν 3 χρόνια για να δώσει την ΚΑΕ, την οποία δεν δέχθηκε, μιας κια όπως ανέφερε, δεν τον νοιάζει να βγάλει λεφτά.

Διαβάστε όσα είπε ο Μάκης Αγγελόπουλος

Για την ανεύρεση συμπαίκτη: «Προσπάθειες πάντα γίνονται και μιλάμε με ανθρώπους, πρέπει πάντα να ξέρεις με ποιον μπορείς να συνεργαστείς, τι μπορεί να προσφέρει και ποια είναι η προστιθέμενη αξία που μπορεί να φέρει. Πριν τρία χρόνια θυμάμαι ότι είχε έρθει ένα fund και μου είχε κάνει μία πρόταση να αγοράσει τις μετοχές σε δύο δόσεις, πέντε εκατ. για το 51% και για το υπόλοιπο κομμάτι 2.5 εκατ. σε βάθος τριετίας.

Εμένα δε με ενδιαφέρει να πάρω χρήματα, αν έχετε διάθεση να βάλετε χρήματα να μεγαλώσετε την ομάδα και μέσα από τη διαδικασία να δούμε πώς θα πάρετε την πλειοψηφία κτλ. Δεν ήταν αυτή η πρόθεση, δεν προχώρησε, επανήλθαν με βελτιωμένη πρόταση αλλά πλέον είμαστε καλύτερα οικονομικά και δεν το συζήτησα γιατί και η προσέγγιση δεν ήταν αυτή που θα ήθελα για την ΑΕΚ.

Και αυτό με είχε απασχολήσει γιατί εγώ θα αποχωρήσω από την ΑΕΚ, η έξοδος είναι δεδομένη για όλους κάποια στιγμή από μία επένδυση και με έχει απασχολήσει να βρεθεί ο ΑΕΚτζής με τη δική μου τρέλα, λίγο δύσκολο… Κάποιος που έχει την οικονομική δυνατότητα να επενδύσει αυτά τα χρήματα που έχω επενδύσει εγώ, δύσκολο… Όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή θα το δούμε αυτό, εγώ δεν μπήκα στην ΑΕΚ για να κερδίσω, δεν έχω οικονομικό κίνητρο.

Στη δεκαετία του ‘80 διάβαζα τα πέτρινα χρόνια του ποδοσφαίρου και το όνειρο που έκανα ήταν πότε θα πάρει την ΑΕΚ ο Λάτσης και ο Ωνάσης να κάνουμε τις μεταγραφές που θέλουμε. Μεγάλωσα με αυτήν την αγωνία για την ΑΕΚ και κάποια στιγμή λέω αφού έχεις τη δυνατότητα αυτό που ονειρευόσουν γιατί δεν το κάνεις τώρα που μπορείς σε ένα τμήμα που υποφέρει. Και κάπως έτσι ξεκίνησα το ‘15 στην πρώτη αύξηση του κεφαλαίου με τις πρώτες 280 χιλ. και φτάσαμε αισίως στα 21.500.000. Κάποια στιγμή, αφού ολοκληρώσω ό,τι έχω οραματιστεί για την ΑΕΚ, αφού γίνουν και όλες οι επενδύσεις στο γήπεδο, μετά νομίζω λίγα θα έχω να προσφέρω».

Για τον ελληνικό κορμό: «Ο ελληνικός κορμός για να γίνει πρέπει να υπάρχουν οι Έλληνες. Από ό,τι βλέπουμε ανακυκλώνονται από τη μία στην άλλη, από όσους δεν πάνε στην EuroLeague. Δε βλέπουμε κάτι φρέσκο, είναι στις προθέσεις μας φέτος για 2-3 παιδιά που είναι σε καλή ηλικία και μπορεί να είναι μία βάση μαζί με τους 5-6 που έχουμε τώρα. Νομίζω στα πλάνα είναι αυτό αλλά οι επιλογές είναι περιορισμένες».

Στόχος της ομάδας: «Ό,τι και να πούμε είμαστε σε έναν χώρο όπου δεν μπορείς να εγγυηθείς το αποτέλεσμα, την ποιότητα και τη σταθερότητα. Επειδή εγώ βάζω το συναίσθημα πάνω από την επιχειρηματικότητα, ο στόχος είναι η ΑΕΚ να διεκδικεί τίτλους. Η ΑΕΚ έχει ξεπεράσει το επίπεδο να κερδίσουμε 3-4 παιχνίδια και η χρονιά να θεωρείται πετυχημένη. Στο μυαλό μου η ΑΕΚ πρέπει να παλεύει στο μέτρο του δυνατού για τους τίτλους που συμμετέχει. Είναι δύσκολο να φύγει αυτό από τη νοοτροπία μου, πολλοί με πίεζαν “ασ’το ρε πρόεδρε”, να μαζευτούμε λίγο με χαμηλότερο μπάτζετ. Δυστυχώς το συναίσθημα με καταπίνει κάθε χρόνο».

Για την πιο λάθος απόφασή του: «Θα το δούμε από το επιχειρηματικό ή το αγωνιστικό κομμάτι. Σίγουρα η απόφαση εν μέσω κορονοϊού να ανεβάσουμε το μπάτζετ με μηδενικά έσοδα. Εκείνη τη χρονιά κάλυψα το 82% του μπάτζετ. Εισιτήρια, χορηγοί κτλ ήταν το 18%. Ίσως εκείνη η απόφαση με σκοπό να διεκδικήσουμε δύο τίτλους, το ευρωπαϊκό και το διηπειρωτικό. Πάλι το συναίσθημα λειτούργησε. Ίσως να ήταν λάθος γιατί είχαμε και κάποιες υποχρεώσεις, ήρθε και η διοργάνωση των αγώνων που χρηματοδοτήσαμε χωρίς κόσμο και έσοδα.

Επιχειρηματικά ήταν μια απόφαση σε μία στιγμή παγκόσμιας κρίσης, που έπρεπε να λειτουργήσω λιγότερο συναισθηματικά. Ίσως και η περσινή απόφαση με την αλλαγή μοντέλου και τον Πλάθα. Όλα θα κριθούν στο τέλος γιατί πολλές από τις αποφάσεις μπορεί να μην είναι αρεστές αλλά εγώ λειτουργώ με τη λογική του ιστορικού του μέλλοντος. Όταν κάποιος δει αυτά που κάναμε πως θα τα κρίνει και ότι μπορεί βραχυπρόθεσμα να χτυπάει εμένα οικονομικα, δε με απασχολεί. Αν νιώσω ότι μετά από 10 χρόνια κάποιος θα πει ότι είναι σωστή απόφαση, τότε δε με σταματάει τίποτα και το προχωράω μη σκεπτόμενος τη βραχυπρόθεσμη ζημιά».