Παλαιστίνιος καλλιτέχνης κάνει καθημερινά ένα σχέδιο από τη Γάζα-Είμαι ζωντανός

Ο Παλαιστίνιος καλλιτέχνης Μαϊσάρα Μπαρούντ (Maisara Baroud) ανεβάζει καθημερινά ένα σκίτσο από τον πόλεμο στη Γάζα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.

Ο Μπαρούντ έχει μετακομίσει πάνω από 10 φορές μαζί με την οικογένειά του σε πόλεις που δεν γνώριζε, ενώ πλέον ζει στα νότια της Ράφα με την οικογένειά του, μαζί με άλλους 25 ανθρώπους.

Ο Παλαιστίνιος καλλιτέχνης προσπαθεί να διαχειριστεί τον δικό του πόνο καταγράφοντας τη σκληρότητα του πολέμου και αποτυπώνοντας τη δυστυχία που βιώνουν οι άνθρωποι  εκεί.

Ο Μπαρούντ ποστάρει στα social media τα έργα του πολλά χρόνια.

«Μου άρεσε να το κάνω αυτό. Φρόντισα να διατηρήσω αυτή την καθημερινή ρουτίνα, παρά τις δύσκολες συνθήκες και παρά το γεγονός ότι έχασα το προσωπικό μου γραφείο, το σπίτι μου, το στούντιο ζωγραφικής μου και όλα τα βιβλία και τα εργαλεία μου εξαιτίας του πολέμου», αναφέρει σε συνέντευξη του στον Guardian.

Όπως εξομολογήθηκε, το να ζωγραφίζει και να δημοσιεύει καθημερινά τις δημιουργίες του στο διαδίκτυο, έγινε ο μόνος τρόπος για να καθησυχάζει και να ενημερώνει τους φίλους του ότι είναι ακόμα ζωντανός.

«Όλη η επικοινωνία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν διακοπεί, αλλά αργότερα αποκαταστάθηκαν εν μέρει. Τα σκίτσα μου, στα οποία καταγράφω τον πόλεμο με όλες τις σκληρές εικόνες του, έγιναν το μήνυμα μέσω του οποίου ενημερώνω τους φίλους μου: «Είμαι ακόμα ζωντανός».

Δεν ήταν εύκολο να συνεχίσω να ζωγραφίζω στη σκιά του πολέμου και της γενοκτονίας, την ατμόσφαιρα που επικρατεί τώρα στην πόλη μου- ούτε η απόκτηση των εργαλείων μου ήταν εύκολη υπόθεση. Άρχισα να ζωγραφίζω αφού απέκτησα ένα μολύβι και λίγο χαρτί και, αργότερα, απέκτησα μερικά στυλό με μαύρο μελάνι».

Σε κάθε σκίτσο του, οι γραμμές του γίνονται πιο έντονες και πιο «αυστηρές». Η τραγωδία, με όλες της τις λεπτομέρειες, αποτυπώνεται σε μια επιφάνεια λευκού χαρτιού.

«Οι ζωγραφιές αντικαθιστούσαν μια κραυγή και ήταν ένα κάλεσμα από τη καρδιά του πολέμου που απαιτούσε να σταματήσουν οι σκοτωμοί και να προσέξει ο κόσμος τι συμβαίνει στη Γάζα και στο περιορισμένο σύμπαν της», είπε ο ίδιος στο κείμενο για τον Guardian.

«Δεν έχω πλέον ένα ασφαλές σπίτι που να προστατεύει εμένα και τη μικρή μου οικογένεια. Οι πύραυλοι έπεσαν στο στούντιο ζωγραφικής μου (ο μικρός μου κόσμος) και το κατέστρεψαν, και τα αεροπλάνα έχουν εξαφανίσει όλα τα μελλοντικά σχέδια που είχα για τα παιδιά μου».

«Σημείωσα στο ημερολόγιό μου τις ιστορίες καταστροφής, απώλειας, θανάτου, αδυναμίας, εκτοπισμού, φόβου, πόνου, υπομονής, ανθεκτικότητας και θραύσης. Και εξέφρασα την ιστορία μέσα από τη δουλειά μου, ξεχωριστά από την επίσημη προπαγάνδα. Είναι η ιστορία είναι ενός πολέμου που έχει τεράστια ικανότητα να βλάπτει και που νικά την απόσταση και τη γεωγραφία με την ταχύτητα του ήχου, φέρνοντας τον θάνατο σε περισσότερους ανθρώπους, αλλά σε λιγότερο χρόνο».

Για τον Μαϊσάρα Μπαρούντ, η ζωγραφική είναι ο μοναδικός τρόπος για να σπάσει τον αποκλεισμό που έφερε ο πόλεμος και  να ανακοινώσει, «Είμαι ζωντανός»!

«Ο πόλεμος έχει καταπιεί τα μικρά μου όνειρα, και όλα όσα μας περιβάλλουν τώρα είναι καλυμμένα με μαυρίλα. Η μικρή καρδιά δεν είναι πλέον σε θέση να το αντέξει. Για μένα, η θλίψη είναι μια απόφαση που αναβλήθηκε για μετά τον πόλεμο- αποφάσισα να συνεχίσω να ζωγραφίζω παρά τις δύσκολες συνθήκες και κράτησα για τον εαυτό μου λίγο χρόνο τη νύχτα μετά από μια κουραστική μέρα. Η ζωγραφική έγινε ο ιδιαίτερος τρόπος για να με βοηθήσει να ξεπεράσω για λίγο τον θάνατο.

Η ζωγραφική είναι για μένα ο τρόπος να σπάσω τον αποκλεισμό και με αυτόν τον τρόπο να ακυρώσω και να αμφισβητήσω τα σύνορα και τα εμπόδια που έθεσε η κατοχή».