Λύγισε ο Ζλάταν για την επιστροφή του στην Εθνική Σουηδίας

Η συνέντευξη τύπου για την επιστροφή του Ιμπραΐμοβιτς στην Εθνική Σουηδίας μετά από 1734 ημέρες εξελίχθηκε σε μία απίστευτη παράσταση με φοβερές ατάκες, αλλά και συναισθηματική κορύφωση με δάκρυα και συγκίνηση!

Ο ίδιος ανέφερε ότι:

«Είμαι απλώς ένα κομμάτι του παζλ, το οποίο με την πλευρά του είναι κομμάτι από ένα άλλο μεγαλύτερο παζλ. Είμαι εδώ για να κάνω την ομάδα καλύτερη, αν ο προπονητής κρίνει ότι μπορώ να το κάνω. Αν ρωτάτε εμένα, πιστεύω ότι είμαι ο καλύτερος στον κόσμο, αλλά αυτό δεν βοηθά και πολύ εδώ. Υποσχέθηκα ότι θα κρίνω αναμετρήσεις, άρα τώρα πρέπει να το υλοποιήσω. Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ. Είμαι υπερήφανος. Δεν απαιτώ τίποτα και δεν ζητώ τίποτα. Απλώς θέλω να προσφέρω ότι μπορώ.

Αν ο κόουτς νιώθει ότι δεν μπορώ να συνεισφέρω ή να κάνω αυτό που πρέπει να κάνω, τότε δεν θα είμαι εδώ. Προς το παρόν θέλω να προσφέρω για όσο περισσότερο μπορώ. Δεν θέλω όταν σταματήσει να έχω μετανιώσει για πράγματα που δεν έκανα. Αυτή η σκέψη σφηνώθηκε στο μυαλό μου μετά τον σοβαρό τραυματισμό που είχα στο Μάντσεστερ. Πρέπει να συνεχίζεις, όσο μπορείς με αυτό που αγαπάς. Το ποδόσφαιρο είναι αυτό που θέλω να κάνω, για αυτό είμαι εδώ, επειδή είναι κάτι που αγαπώ. Δεν έγινα ξαφνικά ταπεινός. Είμαι απλώς… εγώ. Δεν είμαι εδώ πάντως για να κάνω one man show».

Κι εκεί που όλα κυλούσαν φυσιολογικά, η τελευταία ερώτηση έκανε τον Ζλάταν να «σπάσει», να λυγίσει, να βάλει τα κλάματα. Άραγε πως να πήρε η οικογένεια του την απόφαση του να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα; Μετά από αρκετά δάκρυα, ο Ζλάταν συνήλθε και προσπάθησε να απαντήσει:

«Αυτή η ερώτηση που έκανες, να ξέρεις ότι δεν είναι καλή. Ο γιος μου ο Βίνσεντ έβαλε τα κλάματα μόλις έφυγα. Αλλά τώρα είναι καλά. Αυτή μου η απόφαση μου στερεί χρόνο από την οικογένεια μου και αυτό δεν είναι εύκολο. Όταν έχεις δύο παιδιά που κλαίνε κάθε φορά που φεύγεις, είναι σκληρό. Μπορεί να είμαι υπεράνθρωπος, αλλά στο τέλος είμαι άνθρωπος.

Και στο κάτω - κάτω ποιος είμαι χωρίς το ποδόσφαιρο; Εκτός ποδοσφαίρου είμαι ένας από όλους. Θέλω να παίζω ποδόσφαιρο και για αυτό είμαι εδώ. Θέλω να κάνω τα πάντα για να φέρω ξανά επιτυχίες. Τα παιδιά μου είναι πολύ υπερήφανα για αυτή μου την απόφαση. Τους υποσχέθηκα ότι θα τους φέρω γυρνώντας την τελευταία κολεξιόν από ρούχα της Εθνικής Σουηδίας, οπότε τώρα είμαστε εντάξει με αυτό».