La Repubblica: Μετά της Καϊλή για το Qatargate έρχονται νέες συλλήψεις ευρωβουλευτών και για μίζες από το Μαρόκο

Στη συνέχεια αναλύει τη διαδικασία που ισχύει προκειμένου να αρθεί η ασυλία ευρωβουλευτών η οποία κρατάει δεμένα τα χέρια των Βέλγων δικαστών και κάνει αναφορά και στην επόμενη χώρα κλειδί στον χορό του σκανδάλου, το Μαρόκο και τα μαύρα χρήματα που έφταναν και από εκεί.

Σύμφωνα με την La Repubblica, την επόμενη εβδομάδα ο εισαγγελέας των Βρυξελλών θα μπει στη «2η φάση» της έρευνας με νέους υπόπτους. Και αυτή τη φορά θα εμπλακεί άμεσα το Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο θα πρέπει να εκφραστεί επίσημα για την υπόθεση που εδώ και τρεις εβδομάδες συγκλονίζει Βρυξέλλες και Στρασβούργο.

Μάλιστα, πριν από λίγες ώρες εστάλη ανεπίσημη αναφορά από τους Βέλγους δικαστές στο Προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου. Η αναφορά προειδοποιεί ότι οι ανακριτές σκέφτονται να στείλουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το αίτημα για άρση της ασυλίας ορισμένων ευρωβουλευτών. Αυτό είναι το σημάδι ότι η έρευνα πρόκειται να κάνει το επόμενο «ποιοτικό άλμα», γράφει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.

Οι εισαγγελείς των Βρυξελλών οριστικοποιούν το αίτημά τους, που σύμφωνα με πληροφορίες αφορά αυτή τη στιγμή σε δύο βουλευτές: τον Ιταλό Αντρέα Κοζολίνο και τον Βέλγο Μαρκ Ταραμπέλα. Ενώ, προς το παρόν, εκκρεμεί τι θα γίνει με την Μαρία Αρένα.

Αυτό το βήμα θα οδηγούσε αναπόφευκτα το σκάνδαλο να εξαπλωθεί αστραπιαία, εκτιμά το δημοσίευμα. Νέες πράξεις, νέες έρευνες, νέες αναζητήσεις. Χωρίς την άρση της ασυλίας οι δικαστές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Οι ευρωβουλευτές μπορούν να προσεγγιστούν μόνο με δικαστικά μέτρα σε περίπτωση αυτόφωρης διαδικασίας. Όπως συνέβη και για την Εύα Καϊλή.

Τρόμος στο ευρωκοινοβούλιο τον Ιανουάριο για όσους πήραν  μίζες

Όταν κατατεθεί επίσημα το αίτημα των δικαστών, η πρόεδρος της Βουλής, Roberta Metsola, θα ανακοινώσει το θέμα στην αίθουσα και στη συνέχεια θα παραπέμψει προκαταρκτικά την εξέταση του αιτήματος στη δικαστική επιτροπή (Juri) και θα ζητήσει την απόρριψη ή την έγκριση του αιτήματος. Σε εκείνο το σημείο -με την πρώτη ευκαιρία- η Βουλή θα ψηφίσει την εισήγηση και η απόφαση θα εγκριθεί με απλή πλειοψηφία.

Οι προθέσεις της Ρομπέρτα Μετσόλα είναι, ωστόσο, να προσφέρει τη μέγιστη συνεργασία στους δικαστές. Εάν, λοιπόν, το αίτημα φτάσει πραγματικά την επόμενη εβδομάδα, είναι πιθανό η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων να ασχοληθεί με το θέμα την εβδομάδα μεταξύ 9 και 15 Ιανουαρίου, δηλαδή τις πρώτες εργάσιμες ημέρες, για τις Επιτροπές μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων. Και εάν το αίτημα εξεταστεί γρήγορα, η Ολομέλεια που συνεδριάζει στο Στρασβούργο από τις 16 Ιανουαρίου θα δώσει την τελική γνωμοδότηση.

Δεδομένης της προσοχής και των συνεπειών του Qatar Gate, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα αρνηθεί την άδεια να προχωρήσει. Και αν ναι, η «2η φάση» της έρευνας θα αρχίσει ουσιαστικά στα μέσα Ιανουαρίου.

Πώς φτάσαμε όμως σε αυτό το σημείο; Απλά διαβάστε ξανά όσα αναφέρουν τα έγγραφα της έρευνας δικαστών και μυστικών υπηρεσιών από τη La Repubblica:

«Με αντάλλαγμα χρήματα». Υπάρχει ένα απόσπασμα, στις πληροφορίες που δίνουν οι βελγικές υπηρεσίες στον ανακριτή στις Βρυξέλλες, Michel Claise, το οποίο εξηγεί με σαφήνεια τι θα μπορούσε να είναι αυτή η δεύτερη φάση του Qatar Gate: το πέρασμα από τους διαφθορείς στους διεφθαρμένους. Η είσοδος της αστυνομίας μέσα στο γυάλινο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με αναφορές των βελγικών μυστικών υπηρεσιών, «με αντάλλαγμα χρήματα» τουλάχιστον ένας Ιταλός ευρωβουλευτής, ο Αντρέα Κοζολίνο, «είχε παρέμβει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να προωθήσει τα συμφέροντα του Μαρόκου».

«Το 2019, το 2020 και το 2021 θα είχαν λάβει αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από την μαροκινή μυστική υπηρεσία», γράφουν. Τώρα, δεν υπάρχει προς το παρόν κανένα ίχνος αυτών των χρημάτων στα έγγραφα της έρευνας. Ο Cozzolino δεν βρίσκεται υπό έρευνα και ζήτησε να ακουστεί αμέσως από τους Βέλγους δικαστές, προσφέροντας την απόλυτη συνεργασία του για να αποδείξει την αθωότητά του. «Είναι αλήθεια», είπε στη Repubblica, «ο Τζιόρτζι ήταν ο βοηθός μου και καταλαβαίνω ότι το όνομά μου καταλήγει σε αυτή την κακή ιστορία. Αλλά δεν ήξερα τίποτα για την επιχείρησή του και πάνω απ’ όλα δεν πήρα ποτέ ούτε ένα ευρώ ή ένα επίδομα για πράξη αντίθετη με τα καθήκοντά μου. Δεν αστειευόμαστε».

Γεγονός είναι ότι η «Φάση 2» της έρευνας στοχεύει ακριβώς στην επαλήθευση αυτού. Αν είναι αλήθεια ότι ο Cozzolino ήταν μέρος μιας ομάδας που «λειτουργεί με διακριτικότητα που υπερβαίνει την απλή σύνεση, αποφεύγοντας να εμφανίζεται πολύ ανοιχτά υπέρ του Μαρόκου εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, χρησιμοποιώντας κωδικοποιημένη γλώσσα και κρύβοντας χρήματα στα διαμερίσματά τους», όπως αναφέρεται στα έγγραφα που έχει γνώση τους η ιταλική εφημερίδα.

Εκτός από τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα αρχικά από τις υπηρεσίες και στη συνέχεια από τη βελγική αστυνομία, στα έγγραφα περιλαμβάνονται και οι καταθέσεις των συλληφθέντων. Ο Τζιόρτζι είπε ότι «υπέθετε» ότι ο Παντσέρι μπορεί να είχε δώσει στον Κοζολίνο κάποια χρήματα.

Η Καϊλή είπε, σχετικά με τα χρήματα που βρέθηκαν στο σπίτι τους, ότι ο σύντροφός της «ενδεχομένως φυλάει κάτι για το αφεντικό του, Αντρέα Κοζολίνο». Ο ίδιος ο Παντσέρι από πλευράς του, προσπάθησε να «καρφώσει» τον Κοζολίνο: «Δεν έχω αποδείξεις, αλλά θα πρέπει να ελέγξετε τον πρόεδρο της αντιπροσωπείας του Μαγκρέμπ, Κοζολίνο. Είναι ο βουλευτής του οποίου είναι βοηθός ο Τζιόρτζι. Μεταξύ άλλων, είναι υπεύθυνος να ζητά επείγοντα ψηφίσματα».

Η θέση του Κοζολίνο δεν είναι η μόνη που πρέπει να επαληθεύσει η βελγική αστυνομία. Είναι πιθανό το αίτημα να αφορά και στον Marc Tarabella, ο οποίος ήταν άμεσα μέρος του δικτύου Παντσέρι. Από την άλλη, η κατάσταση με τους άλλους Ιταλούς βουλευτές, την ομάδα των «φίλων» όπως ορίζονται στα έγγραφα, είναι διαφορετική ( η Αλεσάντρα Μορέτι – ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Δημοκρατικού Κόμματος, Μπράντο Μπενιφέι). Οι βοηθοί τους μπορεί να ήταν μέρος του δικτύου Παντσέρι (οι υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα κατασχέθηκαν και ελέγχονται αυτή τη στιγμή από τεχνικούς της Αστυνομίας). Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι βουλευτές γνώριζαν ότι δεν υπήρχε μια απλή ΜΚΟ πίσω από τον Παντσέρι, αλλά χώρες που ήθελαν να αγοράσουν την ευρωπαϊκή δημοκρατία.