Κώστας Γαβράς «Προσπαθώ να καταλάβω πώς είναι όταν κάποιος φτάνει στο τέλος της ζωής του»
«Είναι σοβαρό το αίτημα αυτών που ζητούν να φύγουν ή να τελειώσουν χωρίς αγωνία και λύπη» είπε ο σκηνοθέτης.
Στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν προβάλλεται η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά «η Τελευταία Πνοή». Πρόκειται για την πιο προσωπική του ταινία μέχρι την έως τώρα καριέρα του.
Στη χώρα των Βάσκων ο βραβευμένος βετεράνος Έλληνας σκηνοθέτης στα 91 του εκμυστηρεύτηκε στην ΕΡΤNEWS, τις ανησυχίες του για το θάνατο κι αυτά που αφήνουν πίσω όσοι φεύγουν από τη ζωή, ανησυχίες που τον ώθησαν να κάνει και την τελευταία του ταινία, την οποία δεσμεύτηκε να την παρουσιάσει σύντομα στην Ελλάδα.
Είπε λοιπόν ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης:
«Καταρχήν, (ήθελα να πω αυτή την ιστορία) γιατί φτάνω σε μια ηλικία που προσεγγίζω το τέλος της ζωής. Κοιτάζω γύρω μου, πολλοί συνεργάτες μου έχουν φύγει. Λοιπόν, κάνω μια προσπάθεια να καταλάβω πώς γίνεται και επίσης να δω πώς κάποιος φτάνει στο τέλος […] σε καλή κατάσταση».
«Είναι σοβαρό το αίτημα αυτών που ζητούν να φύγουν ή να τελειώσουν χωρίς αγωνία και λύπη.
[…] δεν με ενδιαφέρει αν ο κόσμος θα με θυμάται. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η οικογένειά μου, τα παιδιά μου, να με θυμούνται με αγάπη. Η νοσταλγία είναι μια συνέχεια της αγάπης. Κάποιες φορές πεθαίνουμε με τόσο άγριο τρόπο που αφήνουμε πίσω μας μια τρομερή εικόνα που τους ακολουθεί για όλη τους τη ζωή. Πρέπει να αφήνουμε πίσω μας μια καλή εικόνα.
Το τέλος θα φτάσει για όλους μας, και πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό. Η αξιοπρέπεια δεν αφορά μόνο τον θάνατο, αλλά και το πώς προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό, σκεπτόμενοι αυτούς που μένουν πίσω».
Λίγα λόγια για τον Κώστα Γαβρά
Ο Κώστας Γαβράς είναι ο πιο δημοφιλής σκηνοθέτης με ελληνική καταγωγή (Αρκαδία) στον κόσμο. Ζει και εργάζεται στη Γαλλία.
Είναι γνωστός για ταινίες που έχουν καθαρά πολιτικό θέμα, με πιο γνωστή το θρίλερ Ζ (1969), αλλά έχει σκηνοθετήσει και κωμωδίες.
Οι περισσότερες ταινίες του έχουν γυριστεί στη γαλλική γλώσσα ωστόσο, έξι γυρίστηκαν στην αγγλική γλώσσα: Ο αγνοούμενος (1982), Χάννα Κ. (1983), Το στίγμα της προδοσίας (1988), Το μουσικό κουτί (1989), Mad City (1997) και Αμήν (2002). Ο ίδιος έχει κάνει την παραγωγή στις περισσότερες ταινίες του, μέσω της εταιρείας παραγωγής του K.G. Productions.
Η ταινία «Ζ» είχε κερδίσει Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας καθώς και «Ο Αγνοούμενος» κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.
