Κόμπι Μπράιαντ σαν σήμερα: Mamba never out - Ένας χρόνος χωρίς τον παίκτη-θρύλο

Στις 26 Ιανουαρίου 2020 δεν είχε καμία σημασία αν κάποιος περνούσε τον ελεύθερό του χρόνο στα γήπεδα, αν γνώριζε την ορολογία του μπάσκετ, ή αν μπορούσε να απαριθμήσει τις ομάδες του NBA. Ακόμη και να μην γνώριζε τι είναι στ' αλήθεια το ριμπάουντ, γνώριζε το όνομά του. Κόμπι Μπράιαντ. Ακόμη και αν κάποιος δεν είχε δει τον Κόμπι να ''οργιάζει στα παρκέ'', είχε την πληροφορία ''εγκατεστημένη'', γνώριζε το μέγεθος. Εκείνη τη μέρα, λοιπόν, τα δάκρυα ξεπέρασαν τα όρια του γηπέδου.

Ειδικά δε, για όσους το μπάσκετ αφορούσε μεγάλο ή μικρότερο μέρος της ζωής τους, η είδηση χρειάστηκε λίγα λεπτά να επεξεργαστεί και να γίνει σκέψη, λέξεις, συνειδητοποίηση: ο Κόμπι Μπράιαντ νεκρός. Πόσοι άραγε εκείνοι την ημέρα θα ευχαριστούσαν τους δημοσιογράφους αν επρόκειτο για fake news;

Ένα δυστύχημα που στοίχισε την ζωή 9 ανθρώπων

Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου σε λίγα λεπτά. Τα έκτακτα δελτία ειδήσεων μετέδιδαν την μια πληροφορία μετά την άλλη, επιβεβαιώνοντας πως δεν είναι ψευδείς ειδήσεις. Εννέα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά από πτώση ελικοπτέρου. Εννέα άνθρωποι μπήκαν ανέμελα στο ελικόπτερο του θρύλου των παρκέ, με προορισμό το ''Mamba Academy''.

Ο, 42χρονος τότε, Κόμπι είχε μαζί του την κόρη του, την 13 Τζιάνα, πολλά υποσχόμενη σταρ της ομάδας μπάσκετ του πατέρα της. Μαζί ήταν η προπονήτρια της ομάδας, Κριστίνα Μόσερ, ο προπονητής του κολεγιακού μπέιζμπολ του Orange County, Τζόνι Αλτομπέλι, η γυναίκα του, Κέρι και η κόρη του Αλίσα, η Πέιτον Τσέστερ, συμπαίκτρια της Τζιάνα, και η μητέρα της Σάρα, αλλά και ο πιλότος, Άρα Ζομπάγιαν.

https://www.youtube.com/watch?v=DbVn_ziuTJ4

«Πήραμε κλήση για πτώση ελικοπτέρου και για πιθανή φωτιά. Όταν φτάσαμε μετά από λίγο υπήρχε φωτιά λόγω της πτώσης του ελικοπτέρου. Αμέσως πήγαν δυνάμεις από γη και αέρα. Οι πυροσβέστες είδαν πως υπήρχαν συντρίμμια σε μεγάλη απόσταση και ξεκίνησαν να σβήσουν τη φωτιά. Ήταν δύσκολη γιατί υπήρχε μαγνήσιο που έκανε την κατάσβεση πιο δύσκολη. Υπήρχε κι ένα ελικόπτερο που μετέφερε ιατρική βοήθεια, έψαξε για επιζώντες. Δεν βρήκε κανέναν. Όλοι ήταν νεκροί», αναφέρει άνθρωπος της υπηρεσίας που ανέλαβε την σχετική έρευνα.

Οι αυτόπτες μάρτυρες στον τόπο του μοιραίου δυστυχήματος έκαναν λόγο για περίεργους ήχους πριν την πτώση, ενώ ανέφεραν πως το ελικόπτερο έκανε περιστροφές πετώντας σε πολύ χαμηλό ύψος. Στην περιοχή επικρατούσε χαμηλή ορατότητα λόγω ομίχλης, ενώ την στιγμή της πτώσης του έκανε έναν πολύ ισχυρό ήχο και δημιούργησε μία πύρινη μπάλα: «κανείς από τους επιβαίνοντες δεν θα μπορούσε να βγει ζωντανός από κάτι τέτοιο», ήταν τα λόγια ενός εκ των διασωστών που έσπευσαν στην περιοχή.

Σύμφωνα με τα όσα καταθέτουν οι εμπειρογνώμονες, η περιορισμένη ορατότητα αποτελεί την επικρατέστερη εκδοχή για τα αίτια της τραγωδίας. Είναι πιθανό ο Ζομπάγιαν να μην είχε αντιληφθεί την καθοδική πορεία που ακολουθούσε το ελικόπτερο, με την εκδοχή αυτή να ενισχύεται από τις μαρτυρίες σχετικά με την επικοινωνία του με το κέντρο ελέγχου.

https://www.youtube.com/watch?v=jfJS8s7-hW4

Στις 09:45 το πρωί, το ελικόπτερο έπεσε στο Καλαμπάσας, περίπου 50 χιλιόμετρα από το Λος Άντζελες, χωρίς κανέναν επιζών.

Αγαπημένο μου μπάσκετ...

Αποστολέας Κόμπι, παραλήπτης μπάσκετ. Ένα γράμμα - ωδή στην αγάπη του πρώην αστέρα των Λέικερς για το άθλημα, με το οποίο είχε προαναγγείλει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Ένα γράμμα που έφερε δάκρυα το 2016, το 2020, σήμερα.

«Αγαπημένο μου μπάσκετ,

Από τη στιγμή που άρχισα να τυλίγω σε ρολό τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα.

Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Από το μυαλό και το σώμα μου, έως το πνεύμα και την ψυχή μου. Σαν εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα, δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από ένα άλλο.

Κι έτσι έτρεξα. Έτρεξα πάνω - κάτω σε κάθε παρκέ μετά από κάθε χαμένη μπαλιά, για εσένα. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.

Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με έκανες να νιώσω.

Έδωσες σε ένα εξάχρονο αγόρι το Laker όνειρό του και για πάντα θα σε αγαπώ γι’ αυτό. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο μανιωδώς για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου μπορεί να αντέξει την τριβή, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.

Και είμαι εντάξει με αυτό. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις από τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απέμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όλα όσα είχαμε.

Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις τυλιγμένες κάλτσες για μπάλα, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα στο ρολόι. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4… 3… 2… 1...

Πάντα θα σε αγαπώ,

Κόμπι».

https://www.youtube.com/watch?v=Eg0mxPXIpLY

Ο Ζήσης και μια διαφορετική ιστορία

Μια ιστορία βγαλμένη από την μακρινή εποχή της απουσίας wifi, της ελληνικής ατμόσφαιρας και των επίδοξων μεγάλων καλαθοσφαιριστών. Ο σπουδαίος Νίκος Ζήσης περιγράφει στο sport24 την δική του ξεχωριστή ιστορία:

«Ιστορίες υπάρχουν αμέτρητες, αλλά η ιστορία του 2008 ξεχωρίζει. Ήμασταν στο Ολυμπιακό Χωριό, δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό. Ήμασταν εγώ, ο Βασιλόπουλος και ο Διαμαντίδης, καθόμασταν και παίζαμε τάβλι και χαρτιά. Κάποια στιγμή περνάει ο Κόμπι Μπράιαντ μπροστά μας. Οι Αμερικανοί δεν έμεναν στο Χωριό, αλλά εκείνος ερχόταν κάθε μέρα για να ζήσει την ατμόσφαιρα. Δεν ξέρω πως μας κατάλαβε, έρχεται, στέκεται μπροστά μας, πάει στον Διαμαντίδη και του λέει "Εσάς σας ξέρουμε τώρα. Εσύ είσαι τρομερός αμυντικός". Τον κοιτάμε με ανοιχτά, γουρλωμένα μάτια, δεν είπαμε τίποτα, τρέξαμε πάνω να το πούμε στα παιδιά. Μετά από δυο μέρες έγινε το ίδιο στο εστιατόριο, καθόταν με τον Ντουάιτ Χάουαρντ και έτρωγε. Πήγε στον Παπαλουκά, του είπε "ξέρουμε ότι είσαι τρομερός δημιουργός. Αυτή τη φορά θα σε σταματήσουμε".

https://www.youtube.com/watch?v=hzWLY08-LKY

Για εμάς, ήταν μία από τις μεγαλύτερες στιγμές αυτή η αναγνώριση και φάνηκε γιατί δύο χρόνια μετά όχι απλά δεν το είχαν ξεχάσει, αλλά ήταν έτοιμοι να μας σκοτώσουν και το έκαναν. Πηγαίνοντας στα αποδυτήρια, στο ημίχρονο εκείνου του αγώνα, ο ΛεΜπρόν έλεγε "no mercy to these guys". Χάναμε 25-30 πόντους και τόσο χάσαμε. Αυτή η ιστορία με τον Κόμπι ήταν μία από τις κορυφαίες στιγμές για εμάς, γιατί ήταν η αναγνώριση για όσα είχαμε κάνει εκείνη την πενταετία-εξαετία σε παγκόσμιο επίπεδο».

Η αγκαλιά με τον Σπανούλη, ο θαυμασμός για Διαμαντίδη

Τον θαυμασμό του για τους δύο Έλληνες μπασκεμπολίστες είχε εκφράσει ο θρύλος του αθλήματος, ενώ είχε παραδεχθεί πως απολάμβανε να παρακολουθεί τις αναμετρήσεις τους.

«Όταν ήμουν στην Εθνική ομάδα, προετοιμαζόμουν για κάθε παιχνίδι, ήθελα να είμαι έτοιμος. Μελετούσα πώς παίζουν κάποιοι παίκτες, όπως ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης και ο Μπαρμπόσα. Ορισμένοι μάλιστα με ρωτούσαν: Μα τι κάνεις εκεί; Τους απαντούσα ότι μελετάω τον Σπανούλη. Και θυμάμαι να μου λένε: Ποιος είναι ο Σπανούλης; Αυτός που θα σας σκοτώσει, τους έλεγα» είχε πει για τον αρχηγό του Ολυμπιακού, με τον οποίο είχε γνωριστεί το 2011, στο πλαίσιο της κοινής τους παρουσίας σε ένα καμπ στην Αθήνα

Για τον σπουδαίο πρώην αστέρα του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Διαμαντίδη, ο Κόμπι Μπράιαντ είχε κάνει ιδιαίτερη μνεία, επισημαίνοντας την αμυντική του ικανότητα:

«Υπάρχει κάποιος με τον οποίο έχω παίξει αντίπαλος. Τον λένε Διαμαντίδη και είναι Έλληνας. Έπαιζε εκπληκτική άμυνα, έναν τέτοιο πόιντ γκαρντ ήθελα να έχω δίπλα μου».

https://www.youtube.com/watch?v=VH1bDf2NC2U