Κεφαλογιάννη: Με την ευθύνη δυο παιδιών, είσαι εκεί σταθερά , με όλη την ευαισθησία και την αγάπη

Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης παραχώρησε η Όλγα Κεφαλογιάννη στο περιοδικό «Madame Figaro» και μίλησε για τους πολλούς και διαφορετικούς ρόλους που πρέπει να υποστηρίξει στην ζωή της, αλλά και για εκείνον της μητρότητας που είναι για εκείνη ο σημαντικότερος.

Έχεις πει ότι έχεις το «σύνδρομο της καλής μαθήτριας». Σε έχει εμποδίσει να κάνεις αυτό που θέλεις, προκειμένου να κάνεις αυτό που πρέπει;

Το «σύνδρομο της καλής μαθήτριας» το αντιλαμβάνομαι με την έννοια ότι είμαι ένας άνθρωπος συγκροτημένος και οργανωμένος και δεν αφήνω τα πράγματα στην τύχη τους.

Στη φάση που βιώνεις σήμερα είναι βοηθητικό αυτό;

Σίγουρα. Όταν έχεις τόσο πολλούς διαφορετικούς ρόλους, πρέπει να έχεις οργανώσει τόσο πολύ τα πράγματα, ώστε να μπορείς να μπαίνεις από τον έναν στον άλλο χωρίς να χάνεται το σταθερό γενικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργείς.

Μπορείς να διατηρείς αυτή τη συγκρότηση ακόμα και όταν προκύπτει μια σημαντική αλλαγή σε κάποιον από τους ρόλους; Τότε, το πλαίσιο εξακολουθεί να είναι σταθερό ή κλυδωνίζεται;

Το ζητούμενο είναι να είσαι προσαρμοστικός στις αλλαγές. Τότε, μπορείς να κάνεις τα πράγματα να συνεχίσουν να λειτουργούν χωρίς να επιβαρύνεις κανέναν. Είναι σημαντικό να μπορείς να στέκεσαι στα πόδια σου, ό,τι κι αν συμβεί στη ζωή. Και η οργάνωση βοηθάει πολύ σε αυτό.

Φαντάζομαι ότι και η ευθύνη που έχεις απέναντι σε δύο μικρά παιδιά είναι ένας λόγος να είσαι δυνατή.

Όταν έχεις αυτή την ευθύνη, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να είσαι εκεί, σταθερά, με όλη την ευαισθησία και την αγάπη που έχουν ανάγκη τα παιδιά σου. Και, φυσικά, την ίδια στιγμή με τα όρια, τους κανόνες και όσα πρέπει να τους διδάξεις, αν και πιστεύω ότι τα παιδιά έρχονται στη ζωή μας όχι μόνο για να τα διδάξουμε, αλλά και για να διδάξουν εκείνα εμάς.

Ισχύει αυτό που λένε ότι, για να είναι τα παιδιά ευτυχισμένα, πρέπει η μαμά να είναι καλά;

Θα σου πω ένα περιστατικό που έγινε πριν από μερικές εβδομάδες: Ήμασταν οι τρεις μας στο πάρκο και για μια στιγμή σκέφτηκα πόσο μεγάλη ευθύνη είναι να είσαι το σημείο αναφοράς για δύο παιδιά. Η σκέψη αυτή με έκανε να νιώσω περίεργα, μου ήρθε κάτι σαν ζαλάδα και κάθισα στο παγκάκι… Τότε ήρθαν κοντά μου τρέχοντας και τα δύο μαζί και άρχισαν να ρωτάνε: “Μαμά, τι έχεις;”. Συνειδητοποίησα ότι δεν έχω καμία “πολυτέλεια” να χάσω τον έλεγχο ούτε μια στιγμή. Ό,τι νιώθω περνάει απευθείας στα παιδιά, άρα πρέπει να είμαι καλά για να εισπράττουν από μένα την ασφάλεια που έχουν ανάγκη.

Γενικά είσαι άνθρωπος που χάνει τον έλεγχο;

Όταν ασχολείσαι με την πολιτική, το να διατηρείς τον έλεγχο είναι κάτι που αναγκάζεσαι να μάθεις. Περνώντας τα χρόνια και μέσα από τις εμπειρίες που έχω ζήσει, ίσως επειδή έχω περάσει πολλές δυσκολίες, έχω καταλάβει πως όσο πιο ψύχραιμος είσαι στις δύσκολες στιγμές, τόσο πιο σωστές αποφάσεις θα πάρεις. Αλλά και η μητρότητα σε μαθαίνει να είσαι ψύχραιμος, κάτι που, επίσης, έρχεται μέσα από την εμπειρία. Νομίζω ότι όλες έχουμε ανησυχήσει υπερβολικά στον πρώτο πυρετό ή στο πρώτο μικρό χτύπημα! Σε ό,τι αφορά τα παιδιά μας, όλες είμαστε πολύ πιο ευάλωτες. Όμως, με τον χρόνο και την εμπειρία, καταφέρνουμε να ελέγχουμε την κατάσταση.

Δεν έχεις κρύψει ότι περνάς μια δύσκολη φάση στην προσωπική σου ζωή, μιας και είσαι σε δικαστική διαμάχη με τον πρώην σύζυγό σου. Έχει τύχει κάποια άλλη γυναίκα να σε προσεγγίσει για να σου πει ότι και εκείνη περνάει τα ίδια;

Ναι, έχει συμβεί πολλές φορές και μάλιστα ένιωσα ότι μπορεί και να έδωσα με τη στάση μου κουράγιο σε κάποιες γυναίκες, να τις έκανα να σκεφτούν ότι μπορεί τα πράγματα να γίνονται δύσκολα, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Ας κρατάμε τα καλά και ας προχωράμε μπροστά με αισιοδοξία.

Ποια είναι η δική σου κόκκινη γραμμή σε μια σχέση;

Η διάρρηξη της εμπιστοσύνης. Για μένα μια σχέση βασίζεται στην εμπιστοσύνη και, προσωπικά, δεν είμαι από τους ανθρώπους που θέλω να την επιβεβαιώνω. Θέλω να τη θεωρώ δεδομένη.

Δεν είναι κάπως ριψοκίνδυνο αυτό;

Ναι, είναι. Αλλά δε θα μπω στη διαδικασία να ψάχνω για ενδείξεις. Αν όμως χαθεί η εμπιστοσύνη, χάθηκαν όλα.