Καυσόξυλα: Τιμές με «καπέλο» έως 30% - Μέχρι 180 ευρώ το κυβικό σε παλέτα
Ελιά, οξιά, δρυς και πεύκο... Τα καυσόξυλα, μέχρι και πριν από έναν χρόνο, αποτελούσαν τη φθηνότερη επιλογή για τα νοικοκυριά που αδυνατούν να ζεσταθούν με πετρέλαιο, ρεύμα ή φυσικό αέριο.
Οι τιμές όμως πήραν την ανιούσα από πέρυσι με αφορμή τον πόλεμο της Ουκρανίας, όπως δηλώνει στο Flash.gr o πρόεδρος του Συλλόγου Εμπόρων Στερεών Καυσίμων Αττικής, Ιωάννης Σακελλαράκης.
Μάλιστα, τονίζει, το καπέλο του 30% δεν λέει να υποχωρήσει με τίποτα... «Ο κόσμος, μέχρι πρόπερσι ήταν ευτυχισμένος με τα ξύλα. Από πέρυσι μέχρι φέτος έχει λαλήσει. Όταν εσύ έπαιρνες 10 ευρώ το τσουβαλάκι και έλεγες εντάξει φθηνό είναι και ξαφνικά μέσα σε μια χρονιά από το 10, πήγε το τσουβαλάκι στο 13, θα ουρλιάξεις ή όχι; Θα αντιδράσεις ή όχι; Πέρυσι έγινε το μεγάλο κακό. Μέχρι και πρόπερσι είχαμε τις ίδιες τιμές. Ήταν κολλημένο στο 100 με 110 το κυβικό στη χύμα μορφή και 120 με 130 στη στοιβαχτή μορφή. Πέρυσι δυστυχώς με τον πόλεμο στην Ουκρανία, με την ακρίβεια στα μεταφορικά, στην πρώτη ύλη, στις δημοπρασίες, είχαμε μια αύξηση μεγάλη. Γύρω στο 30 και πλέον τοις εκατό. Φέτος οι τιμές κυμαίνονται, γύρω στα 140 ευρώ το κυβικό στη χύμα μορφή, 160 στη στοιβαχτή»
-Βέβαια, απ' ότι μου λέτε κι εσείς, αυτό το καπέλο των 30% παρέμεινε. Δεν υποχώρησαν καθόλου οι τιμές...
«Όχι. Φέτος έμεινε εκεί που είναι. Μακάρι να μπορούσαν να φθηνύνουν και αύριο το πρωί τα ξύλα και να έχουμε φυσικά το ίδιο ποσοστό κέρδους. Δυστυχώς, όσον αφορά στην αγορά, στα μεταφορικά και την πηγή, δεν έβαλαν όλοι λίγο νερό στο κρασί τους να πέσουν οι τιμές και να τις ρίξουμε κι εμείς.»
Έως και 180 ευρώ το κυβικό σε παλέτα
Οι τιμές ποικίλουν. Με μια απλή έρευνα στην αγορά, εντοπίσαμε το κυβικό σε παλέτα να αγγίζει ακόμα και τα 180 ευρώ, ενώ το μισό κυβικό σε 6 τσουβάλια να πωλείται στα 119 ευρώ.
Ενδεικτικά αναφέρουμε...
-1 κυβικό ανάμεικτα (ελιά, οξιά, δρυς, πουρνάρι) χύμα...119 ευρώ
-6 τσουβάλια (δηλαδή μισό κυβικό) ελιά, έλατο και δρυς 119 ευρώ
-1 κυβικό (ελιά, οξιά, δρυς, πουρνάρι) σε παλέτα 179 ευρώ
-Μπρικέτες μέσης και υψηλής συμπίεσης κατάλληλες για λέβητες, τζάκια και σόμπες, από 450 έως 690 ευρώ ο τόνος
-Πέλλετ (pellet) από 390 έως 650 ευρώ ο τόνος
Δύο είναι οι λόγοι, μας εξηγεί ο κύριος Σακελλαράκης, που οι τιμές μας «κοιτάζουν» αφ' υψηλού, βάζοντας ένα ακόμη προϊόν στη μακρά λίστα της ακρίβειας! Η έλλειψη που δημιουργείται ενίοτε στην αγορά, είναι ο πρώτος.
Όπως αυτή που παρατηρήθηκε πέρυσι, αφού Βουλγαρία, Ρουμανία αλλά και άλλες Βαλκανικές χώρες σταμάτησαν να εξάγουν, θορυβημένες από την ενεργειακή κρίση. Και δεύτερον, το περιθώριο κέρδους του ίδιου του κράτους που δεν συγκρατεί -μας λέει- τις τιμές, στις δημοπρασίες που γίνονται με τους εμπόρους...
«Η ελιά είναι ιδιωτική πρωτοβουλία. Τα άλλα είναι καθαρά κρατικά. Αυτά βγαίνουν από δημοπρασίες, με έλεγχο του δασαρχείου και της δασονομίας. Πρόκειται για αραιώσεις που πρέπει να γίνονται. Το ίδιο το κράτος τις εγκρίνει και από εκεί και πέρα δίνει την ξυλεία στους δασικούς συνεταιρισμούς. Οι δασικοί συνεταιρισμοί, κρατικοί και αυτοί, τα δίνουν στους εμπόρους. Εκεί ανέβηκε πολύ η τιμή. Ακρίβυνε η πηγή, οι δημοπρασίες. Από εκεί έγινε το κακό. Από 30 έως και 50 και 60%. Τα βαράμε εμείς λοιπόν σε δημοπρασία, για να βγάλει και το κράτος το μερίδιό του. Το μυστικό είναι το εξής. Όσο ανεβαίνει η τιμή τόσο συμφέρει και το κράτος που βγάζει κάποιο ποσοστό. Όσο πιο πολύ, τόσο το συμφέρει. Εκεί είναι το θέμα. Το κράτος πρώτο πρέπει να βάλει νερό στο κρασί του και μετά όλοι οι άλλοι. Γιατί λέει... ας φτάσει πολύ περισσότερο. Παίρνω μεγαλύτερο μερίδιο.»
Την ίδια ανοδική πορεία είχε μέχρι πέρυσι και το πέλλετ. Φέτος ωστόσο, παρατηρείται σημαντική μείωση, μας λέει ο κύριος Σακελλαράκης...
«Μια από τα ίδια σαν το καυσόξυλο. Πέρυσι είχε πολύ μεγάλη άνοδο, αλλά σε αυτό άρχισε η πτώση. Έφτασε να έχει 700-800 ευρώ ο τόνος και τώρα έχει πέσει. Από 500 έως 600 ευρώ, ανάλογα με το τι μάρκα είναι.»
"Καναπέδες, νοβοπάν, παντζούρια! Όλα καίγονται σε τζάκια και ξυλόσομπες!"
Αυτό που ανησυχεί τους ειδικούς, είναι πως την εποχή της ακρίβειας, πενία τέχνας κατεργάζεται και κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί φέτος.
Πριν από μερικά χρόνια, επικρατούσε μας λέει ο πρόεδρος του Συλλόγου Εμπόρων Στερεών Καυσίμων, ένας πανικός με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου. Kαταναλωτές ανήμποροι να προμηθευτούν καθαρή ξυλεία, έκαιγαν ότι έβρισκαν μπροστά τους, με αποτέλεσμα η αιθαλομίχλη να «πνίγει» στον καπνό της, τους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Μάλιστα, μέχρι και σήμερα, αυτό το φαινόμενο δεν έχει εκλείψει εντελώς...
«Γινόταν ένας χαμός. Έπεσαν όλοι στο ξύλο. Έβγαζες τα παντζούρια και τα έκαιγες μέσα, έβγαζες τον καναπέ γιατί δεν είχες. Εκεί και τι δεν κάψανε. Παντζούρια, έπιπλα, καρέκλες, ό,τι δεν θέλανε, ό,τι σαβούρα υπήρχε έμπαινε μέσα. Εμείς τότε κοντέψαμε να πάμε φυλακή. Μας έκαναν συνεχώς ελέγχους. Αναγκαστήκαμε και πήγαμε στον Δημόκριτο δικά μας δείγματα για να αποδείξουμε ότι είναι καλά. Εκεί άρχισε και το φαινόμενο της αιθαλομίχλης. Και να βρωμάει ο τόπος και να γίνεται ένας χαμός. Φέτος έχει ψιλοσταματήσει αυτό. Δηλαδή να βάζουν μέσα μελαμίνες, νοβοπάν, αυστηρώς ακατάλληλα ξύλα. Μπορεί μια μικρή μερίδα να το κάνει, κάποιοι ασυνείδητοι, αλλά είναι πιο μεμονωμένα περιστατικά»
Τι πρέπει να προσέχετε όταν αγοράζετε καυσόξυλα
Αυτό που μας λένε οι έμποροι είναι πώς εκτός από την τιμή, όταν κάνει κανείς μία έρευνα αγοράς, είναι κρίσιμο να προσέχει κυρίως την ποιότητα. Τα ξύλα θα πρέπει να είναι αποξηραμένα. Να έχουν φύγει οι χυμοί τους και να είναι στεγνά, για να μπορούν να καούν και να αποδίδουν περισσότερη ζέστη. Κάτι ακόμα όμως, εξίσου σημαντικό, είναι η σωστή ογκομέτρηση. Όπως σε κάθε κλάδο, έτσι και στον δικό μας, τονίζει ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εμπόρων Αττικής, υπάρχουν και επιτήδειοι που προσπαθούν να ξεγελάσουν τους καταναλωτές...
«Δυστυχώς, υπάρχουν. Όπως σε όλα τα επαγγέλματα. Αλλά ο σύλλογος κάνει πολύ σημαντικές προσπάθειες. Ποιότητα και σωστή μέτρηση. 1μ επί 1μ επί 1μ. Ή στα τσουβάλια. Να απαιτεί ο κόσμος. Να λέει, μέτρησέ το. Ή στο μαγαζί του ή στο σπίτι του. Αν φέρω 1μ επί 1μ επί 30εκ ή επί 50 εκ, τότε διαμαρτυρήσου. Ο κόσμος πρέπει να έχει μια σχέση εμπιστοσύνης με κάποιον έμπορο. Βλέπω ανθρώπους που ξεκινούν από το Χαλάνδρι και φτάνουν μέχρι το Λαύριο για να βρουν καλύτερη τιμή και τελικά τα τρώνε στη βενζίνη. Όταν βρεις κάτι καλό, κάτσε εκεί που είσαι.»
Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι δείκτες, που βοηθούν τον καταναλωτή να ξεχωρίσει το στεγνό ξύλο.
-Το χρώμα τους είναι ένας από αυτούς. Τα γκρίζα ξύλα είναι τα πιο ξερά.
-Ο φλοιός τους. Για την ακρίβεια, ο φλοιός που ξεχωρίζει εύκολα από το υπόλοιπο ξύλο.
-Και φυσικά, η αίσθηση που αφήνει στο χέρι, όταν το αγγίξει κανείς. Το φρέσκο ξύλο, αφήνει την αίσθηση του βρεγμένου.
