Κάτι κουρασμένα παλικάρια
Τρεις πολιτικές εκδηλώσεις έγιναν η αφορμή για να ξυπνήσουν παλιά πάθη και κόντρες οι οποίες όμως ουδόλως ενδιαφέρουν την κοινή γνώμη παρά μόνο τους πρωταγωνιστές και τις παρέες τους. Πήγε να δημιουργηθεί μείζον πολιτικό ζήτημα για το αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παραστεί στην εκδήλωση της Μαριέττας Γιαννάκου που μίλησε ο Κώστας Καραμανλής ή του Κώστα Σημίτη.
Τελικά ο πρωθυπουργός πήγε και στις δύο για να μην έχει κανείς παράπονο και κυρίως η δεξιά πτέρυγα της ΝΔ που ήταν εκείνοι που αντέδρασαν. Τόσος θόρυβος για τίποτα. Άλλωστε όσοι γνώριζαν την Μαριέττα Γιαννάκου θα ήξεραν πως ήταν πιο κοντά στις ιδέες του Κώστα Σημίτη παρά του Κώστα Καραμανλή.
Μην ξεχνάμε πως ο ανιψιός του ιδρυτή της ΝΔ ήταν εκείνος που την απομάκρυνε από το υπουργείο Παιδείας για να τοποθετήσει τον Ευριπίδη Στυλιανίδη. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση ανάμεσα στην Μαριέττα Γιαννάκου και τον Κώστα Καραμανλή αλλά ως εκεί.
Παράλληλα υπήρξε και μία ακόμη εκδήλωση η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή και αφορά τον κύκλο ιδεών του Ευάγγελου Βενιζέλου που επιθυμεί και αυτός να παίξει ρόλο στον «ταλαιπωρημένο» χώρο της κεντροαριστεράς. Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έδωσε το παρών στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Άννα Διαμαντοπούλου για τον Κώστα Σημίτη.
Όλα τα παραπάνω ανήκουν στην σφαίρα της παραπολιτικής και μόνο. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαιρέτησε τον Κώστα Καραμανλή, αν ο πρωθυπουργός ήταν περισσότερος θερμός με τον Κώστα Σημίτη, σε ποια εκδήλωση κάθισε περισσότερο κ.ο.κ.
Η κόντρα ανάμεσα σε «καραμανλικούς» και «εκσυγχρονιστές» μπορεί να μεσουρανούσε στα τέλη του ’90 και να απασχολούσε έντονα την κοινή γνώμη καθώς τα δύο στρατόπεδα διεκδικούσαν την εξουσία, ωστόσο πλέον αφορά μόνο τους λιγοστούς υποστηρικτές τους. Οι παρεμβάσεις τους δεν γίνονται αντικείμενο συζητήσεων ή αντιπαραθέσεων όπως στο παρελθόν. Ο πολιτικός λόγος και των τριών έχει ξεθωριάσει, ο αντίκτυπος των τοποθετήσεων τους δεν έχει ποια την ίδια πολιτική βαρύτητα, ενώ ο λαός έχει δώσει την δική του απάντηση πριν από αρκετά χρόνια. Η χώρα έχει γυρίσει σελίδα και αυτό οφείλουν να το αντιληφθούν πρώτα οι ίδιοι.
Οι παραταξιακές γραμμές δεν είναι εκείνες που υπήρχαν πριν από περίπου 25 χρόνια. Οι ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν σχεδόν εξαλειφθεί. Είναι ενδεικτικό πως στην εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη το παρών έδωσαν πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και μετέχουν στην κυβέρνηση της ΝΔ, όπως Γιώργος Φλωρίδης, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, η Λίνα Μενδώνη, ο Πάνος Τσακλόγλου, ο Χρήστος Στυλιανίδης.
Μαζί τους όμως ήταν και ο Άδωνις Γεωργιάδης ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και στις δύο εκδηλώσεις έγινε δεκτός με θέρμη επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά πως έχει κερδίσει το στοίχημα της αμφίπλευρης διεύρυνσης της κεντροδεξιάς παράταξης.
Εκείνος που θα έπρεπε να νιώθει άβολα ήταν ο Νίκος Ανδρουλάκης, οποίος νόμιζε πως θα έπαιζε εντός έδρας, αλλά ο τρόπος που υποδέχθηκαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ορισμένοι «σύντροφοι» μάλλον τον προσγείωσαν στην πραγματικότητα. Τα ερείσματα που έχει ο πρωθυπουργός στον χώρο του παραδοσιακού κέντρου είναι ιδιαιτέρως ισχυρά γεγονός που φάνηκε στις πρόσφατες εθνικές εκλογές.
