Κατερίνα Νοτοπούλου στο Action 24: «Οι άνθρωποι με αναπηρία μπορούμε να κάνουμε τα πάντα»
Για τη συγκλονιστική εμπειρία που έζησε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, μίλησε, μεταξύ άλλων, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Με λόγια ψυχής, ξεκίνησε τη συνέντευξή της, στην εκπομπή «Action Τώρα» του Action 24, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Νοτοπούλου. Αναφερόμενη στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, στους οποίους ήταν παρούσα, δήλωσε «συγκλονισμένη». Ανέφερε συγκεκριμένα: «Δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε μπροστά στο μεγαλείο των αθλητών, των προπονητών και όλης της παραολυμπιακής επιτροπής και ομάδας που αγωνίζεται και δίνει μαθήματα ζωής».
Σημείωσε με έμφαση, κάνοντας έμμεση αναφορά και στο πρόσωπό της, ότι «οι άνθρωποι με αναπηρία μπορούμε να κάνουμε τα πάντα» για να συμπληρώσει ότι χρειάζεται να υπάρχει κοινωνικό κράτος. «Είναι πολύ σημαντικό η πολιτεία να συμπαραστέκεται στην προσπάθεια που καταβάλλουν όλα τα άτομα με αναπηρία στην καθημερινότητά τους».
Στην επισήμανση του Νίκου Υποφάντη ότι η έννοια «συμπερίληψη» απουσιάζει, η κ. Νοτοπούλου συμφώνησε, τονίζοντας: «Είναι οι δρόμοι που δεν έχουμε, η επιδοματική πολιτική στην οποία έχουμε συνηθίσει, οι ευθύνες που αναλαμβάνει μία οικογένεια χωρίς υποστήριξη», για να καταλήξει αναφερόμενη στη «δραματική» όπως την ονόμασε κατάσταση που επικρατεί στη Θεσσαλονίκη, όπου παιδιά με αναπηρία κάνουν μάθημα σε εντελώς ακατάλληλες συνθήκες, σε κτίρια «κλουβιά», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Το αυτοάνοσο σύνδρομο
Αξίζει να πούμε ότι η κ. Νοτοπούλου είχε μιλήσει από το 2021 για το πρόβλημα με την υγεία της. Είχε πει τότε στο thestival: «Σήμερα έχω βαριά βαρηκοΐα, επικοινωνώ χρησιμοποιώντας ακουστικά βαρηκοΐας και βασίζομαι στη χειλοανάγνωση. Πρόκειται για ένα σπάνιο αυτοάνοσο σύνδρομο τόσο επιθετικό που με έφερε με σοκαριστικό τρόπο αντιμέτωπη με όλα. Κυριολεκτικά χρειάστηκε να παλέψω για τη ζωή μου τους πρώτους μήνες. Και η επαναφορά σε μία ομαλότητα ήταν εξαιρετικά αβέβαια. Στη συνέχεια, σιγά σιγά έμαθα να υπάρχω με άλλο τρόπο. Ήταν εξαιρετικά δύσκολη και απαιτητική η προσπάθεια. Χρειάστηκα βοήθεια και υποστήριξη για να αποδεχτώ και να αγαπήσω τον καινούριο μου εαυτό με την αναπηρία, να πιστέψω πως μπορώ».
