Κατερίνα Ανδρικοπούλου Σακοράφα: Αναγκαία η εκπροσώπηση της Οικολογίας στη Βουλή
Την ανάγκη να εργαστούμε σκληρά για τον πράσινο μετασχηματισμό επισημαίνει στο flash.gr η συμπρόεδρος των Οικολόγων Πράσινων Κατερίνα Ανδρικοπούλου Σακοράφα η οποία αναφερόμενη στην ενεργειακή κρίση εκτιμά ότι αυτό που απαιτείται είναι μια ολιστική αντιμετώπιση της κατάστασης μέσω ενός πλήρους εθνικού πλάνου ενεργειακής επάρκειας, με σωστή αξιοποίηση των εργαλείων και των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κα Ανδρικοπούλου Σακοράφα υπογραμμίζει ότι η πράσινη πολιτική αποτελεί πια απαραίτητο συστατικό στην σύγχρονη διεθνή πολιτική σκηνή επισημαίνοντας τη συμμετοχή των πράσινων κομμάτων στις κυβερνήσεις 6 ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Γερμανία, η Αυστρία και το Βέλγιο.
Υπογραμμίζει εξάλλου την ανάγκη για εκπροσώπηση της φωνής της οικολογίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τονίζοντας ότι οι δίαυλοι επικοινωνίας παραμένουν πάντα ανοιχτοί με κάθε πολιτικό σχήμα του ευρύτερου προοδευτικού δημοκρατικού τόξου, που αναγνωρίζει έμπρακτα την αναγκαιότητα για στροφή σε βιώσιμες λύσεις.
Αναφερόμενη στη συνεργασία Μελανσόν με πράσινους και κομμουνιστές στη Γαλλία επισημαίνει ότι η ταύτιση σε επίπεδο προγραμματικών συμφωνιών για θέματα πράσινης πολιτικής και με άλλα πολιτικά σχήματα, θα ήταν καταρχήν θετικό, όμως δεν αρκεί καθώς όπως λέει απαιτείται γενικότερη σύμπνοια και σε θέματα που είναι αμιγώς «πράσινα».
Τέλος σχολιάζοντας το αποτύπωμα της συμμετοχής των Πράσινων στην κυβέρνηση συνεργασίας στη Γερμανία την κρίνει θετική λέγοντας ότι αποτελεί απόδειξη ότι τα πράσινα κόμματα όχι μόνο δεν είναι «κομπάρσοι» στη διεθνή πολιτική σκηνή, αλλά έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Αναλυτικά η συνέντευξη της Κατερίνας Ανδρικοπούλου Σακοράφα Συμπροέδρου των Οικολόγων Πράσινων στην Έλλη Κομνηνού:
Ποιες είναι οι βασικές προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και πόσο ρεαλιστικές είναι αυτές;
Θα ήθελα να αντιστρέψω λίγο την ερώτηση. Πραγματικά, πόσο ρεαλιστικό είναι να πιστεύουμε ότι το άμεσο μέλλον είναι βιώσιμο για όλους εμάς και τις επόμενες γενιές αν δεν ξεκινήσουμε να εργαζόμαστε σκληρά για τον πράσινο μετασχηματισμό;
Στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης οι θέσεις της πολιτικής οικολογίας είναι αποδεκτές, η αμφισβήτηση προς τα οικολογικά πράσινα κόμματα έχει παρέλθει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχοντας ήδη περάσει στην πράξη, ενώ εργάζονται δυναμικά για την εξεύρεσή ακόμα περισσότερων βιώσιμων λύσεων.
Δυστυχώς αυτή η ερώτηση δε μπορεί να απαντηθεί σε λίγες γραμμές. Απαιτείται ολιστική αντιμετώπιση μέσω ενός πλήρους εθνικού πλάνου ενεργειακής επάρκειας, με σωστή αξιοποίηση των εργαλείων και των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα προσπαθήσω πολύ συνοπτικά να σας δώσω μια μικρή μόνο γεύση από τις θέσεις μας:
▪ Αξιοποίηση όλων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που διαθέτει η χώρα, εκτός της αιολικής και της ηλιακής, όπως η γεωθερμία, η δυναμική του κυματισμού της θάλασσας, η υδραυλική ενέργεια, οι υδατοπτώσεις κ.α.
▪ Σωστός χωροταξικός σχεδιασμός με αποκέντρωση, δηλαδή με μικρές μονάδες παραγωγής πράσινης ενέργειας διάσπαρτες στην επικράτεια και μεγάλες μονάδες στρατηγικά τοποθετημένες, με ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο στις βάσεις της ενεργειακής δημοκρατίας.
▪ Δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων, μέσω των οποίων οι πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στη ζήτηση για καθαρή ενέργεια, ενισχύοντας έτσι και την τοπική επιχειρηματικότητα
▪ Δημιουργία δομών αποταμίευσης ενέργειας για τη μέγιστη αξιοποίησή της. Είναι λυπηρό να χάνεται πράσινη ενέργεια επειδή δεν έχουμε δομές αποθήκευσής της.
▪ Συνδυασμός ανανεώσιμων και εναλλακτικών μορφών ενέργειας, όπως το βιοντίζελ ή το «πράσινο» υδρογόνο, το οποίο θα παράγεται από την πλεονάζουσα ενέργεια που προκύπτει από ανανεώσιμες πηγές.
▪ Δημιουργία μελετημένου σχεδίου για την εξοικονόμηση ενέργειας σε κάθε έκφανση της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής, πχ ενημέρωση του υπάρχοντος νομικού πλαισίου για την διευκόλυνση του κτιριακού μετασχηματισμού, η προώθηση της κυκλικής οικονομίας κ.α.
▪ Εισαγωγή σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης ύλης που «κτίζει» την περιβαλλοντική συνείδηση, την ενσωμάτωση στη φιλοσοφία κάθε πολίτη στην ιδιωτική, τη δημόσια και την επιχειρηματική ζωή για την
εξοικονόμηση, την ανακύκλωση, την κατανάλωση με μέτρο κλπ, σε συνδυασμό πάντα και με σχετικές καμπάνιες επικοινωνίας και ενημέρωσης για το ευρύ κοινό.
▪ Προώθηση πράσινων μέσων μετακίνησης και δημιουργία δομών για την χρήση τους, όπως η ποδηλατοκίνηση, η ηλεκτροκίνηση κλπ και φυσικά η ακόμα μεγαλύτερη επέκταση των μέσων σταθερής τροχιάς.
▪ Επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες και έρευνα για βιώσιμες λύσεις και ανάπτυξη της πράσινης επιχειρηματικότητας.
▪ Εντατικότερη αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας, στροφή σε βιώσιμα οικονομικά μοντέλα και χρηματοδότηση για την έρευνα και την ανάπτυξη.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συνεργάστηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ το 2019 και μάλιστα εσείς είστε πρώτη επιλαχούσα στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Οι Ο.Π Θα κατέλθουν αυτόνομοι στις εκλογές του 2023 και αν ναι, ποιες συμμαχίες εξελίσσονται στο πράσινο χώρο;
Όντως συνεργαστήκαμε με το ΣΥΡΙΖΑ το 2019 μετά από απόφαση του ανώτατου οργάνου των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ -το εκλογικό συνέδριο- ενώ την περίοδο 2015-2019 ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε σε ελληνική κυβέρνηση κόμμα οικολογίας και μάλιστα σε μια περίοδο πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα.
Τα έργα που υλοποιήσαμε από τις θέσεις που λάβαμε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ήταν ουσιώδη για τη χώρα και αυτό αναγνωρίζεται από πολλά πολιτικά στελέχη διαφορετικών πολιτικών χώρων. Δυστυχώς, ως μειοψηφία, δεν μας δόθηκε η δυνατότητα να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας. Ενδεικτικά όμως μπορώ να αναφέρω έργα μας όπως:
∙ η νομοθετική προστασία των μεγάλων υγροτόπων της Αττικής ∙ η αποτελεσματική δρομολόγηση και επιτάχυνση των Δασικών Χαρτών, το καινούργιο θεσμικό πλαίσιο για την Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία και τις Ενεργειακές Κοινότητες,
∙ αλλά και η αλλαγή πλαισίου διαχείρισης αποβλήτων ελαιουργείου, όπου για πρώτη φορά τα απόβλητα αυτά χαρακτηρίστηκαν ως υποπροϊόντα ή παραπροϊόντα Ελιάς,
∙ η θέσπιση και νομιμοποίηση των Αγορών Βιολογικών Προϊόντων, ∙ η νομιμοποίηση της βιομηχανικής και φαρμακευτικής κάνναβης, ∙ η θέσπιση αειφορικής διαχείρισης των λιμνοθαλασσών και μερική ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου των υδατοκαλλιεργειών,
∙ η θέσπιση της ιχνηλασιμότητας των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων.
Η πράσινη πολιτική αποτελεί πια απαραίτητο συστατικό στην σύγχρονη διεθνή πολιτική σκηνή. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή πράσινα κόμματα συμμετέχουν ήδη σε κυβερνήσεις 6 ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Γερμανία, η Αυστρία και το Βέλγιο, μεταξύ άλλων.
Συνυπολογίζοντας το επείγον της κλιματικής αλλαγής, τους στόχους για το κλίμα που έχει θέσει η Ε.Ε. για τα κράτη μέλη, αλλά και την ενεργειακή κρίση που εντάθηκε περαιτέρω από τον εν εξελίξει πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, είναι ακόμα πιο εμφανής η ανάγκη για εκπροσώπηση της φωνής της οικολογίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τα παραδοσιακά πολιτικά σχήματα όσο και αν συμπεριλαμβάνουν στα προγράμματά τους θέσεις και προτάσεις των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ δεν είναι ικανά να τις υλοποιήσουν γιατί ο προσανατολισμός τους είναι τελείως διαφορετικός.
Είναι επίσης γεγονός τόσο σε διεθνές, όσο και σε εθνικό επίπεδο ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας πρωταγωνιστούν πια, ενώ τα χρόνια του δικομματισμού έχουν παρέλθει. Οι πολιτικές ζυμώσεις και εξελίξεις είναι συνεχείς. Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ, μέλη του Ευρωπαϊκού Πράσινου κόμματος ως κυρίαρχη αυτόνομη δημοκρατική, προοδευτική, «πράσινη» πολιτική οντότητα στην Ελλάδα, με γνώση, εμπειρία και συνέπεια αναπληρώνουμε το κενό που υπήρχε στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Είναι εξαιρετικά νωρίς να μιλήσουμε για συμμαχίες για τις επερχόμενες εκλογές. Το σίγουρο είναι όμως ότι διατηρούμε πάντα ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και πολιτικού διαλόγου με κάθε πολιτικό σχήμα του ευρύτερου προοδευτικού δημοκρατικού τόξου, που αναγνωρίζει έμπρακτα την αναγκαιότητα για στροφή σε βιώσιμες λύσεις.
Αν Οικολόγοι Πράσινοι μπουν στη Βουλή υπάρχει κάποια μετεκλογική συνεργασία που θα απέκλειαν;
Θα αποκλείαμε συνεργασίες με κόμματα που δεν ανήκουν στο ευρύτερο προοδευτικό δημοκρατικό τόξο και φυσικά με κάθε πολιτικό σχήμα που δε σέβεται και δε συμμερίζεται τις βασικές μας αρχές.
Στη Γαλλία Μελανσόν, Ζαντό (πράσινοι) και κομμουνιστές συνεργάζονται ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. Θα μπορούσε να γίνει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα στη βάση προγραμματικών συμφωνιών;
Ο Μελανσόν, παρά το γεγονός ότι δεν ανήκει σε οικολογικό κόμμα αυτή στη στιγμή θεωρείται ότι έχει από τις πιο σοβαρές προτάσεις σε επίπεδο πράσινης πολιτικής, με την Greenpeace να έχει χαιρετήσει δημοσίως τις προσπάθειές του. Μερικές από τις προτάσεις του είναι η μετεγκατάσταση παραγωγικών σταθμών, η μετάβαση στην οικολογική γεωργική ανάπτυξη και η έξοδος από την πυρηνική ενέργεια με στροφή 100% σε ανανεώσιμες πηγές.
Σε αυτό το πλαίσιο υπήρξε σύμπνοια με τον Γιανίκ Ζαντό που ανήκει στους οικολόγους. Το να υπάρχει ταύτιση σε επίπεδο προγραμματικών συμφωνιών για θέματα πράσινης πολιτικής και με άλλα πολιτικά σχήματα, θα ήταν καταρχήν θετικό, όμως δεν αρκεί. Ο πράσινος μετασχηματισμός απαιτεί ένα ολιστικό και δομημένο πλάνο. Συνεπώς θα πρέπει να υπάρχει σύμπνοια και σε άλλα κεφάλαια ενός πολιτικού προγράμματος, που παρόλο που δεν χαρακτηρίζονται αμιγώς ως «πράσινα» είναι ζωτικής σημασίας, όπως πχ η οικονομία, το εργασιακό, η παιδεία κ.α.
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ είμαστε πάντα ανοικτοί στο διάλογο που βασίζεται στις αρχές τις βιωσιμότητας με κάθε προοδευτική δημοκρατική φωνή που αναγνωρίζει το επείγον της κλιματικής αλλαγής και είναι ώριμη να δεσμευτεί για βιώσιμες λύσεις.
Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το αποτύπωμα της συμμετοχής των Πρασίνων μέχρι τώρα στη γερμανική κυβέρνηση;
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της INSA, η υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock (πράσινοι) , είναι η πιο δημοφιλής πολιτικός στο υπουργικό συμβούλιο του καγκελάριου Olaf Scholz (SPD), λαμβάνοντας ποσοστό ικανοποίησης για το έργο της 50%, ενώ σε άλλη έρευνα για γνωστό επιχειρηματικό περιοδικό της χώρας (WirtschaftsWoche), η πλειοψηφία των εταιρικών στελεχών που συμμετείχαν σε αυτήν θα ήθελαν να δουν την κα Baerbock ως την επόμενη καγκελάριο. Στη δεύτερη θέση σε ποσοστό ικανοποίησης βρίσκεται ο υπουργός Οικονομίας και αντικαγκελάριος Robert Habeck (πράσινοι) με ποσοστό 46 %.
Αυτά τα ποσοστά και μάλιστα για κομβικές υπουργικές θέσεις αποτελούν μία σαφή ένδειξη ενός θετικού αποτυπώματος, ειδικά αν συνυπολογίσουμε ότι πρόκειται για μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε μια χώρα βαριάς βιομηχανικής παραγωγής.
Τα ανωτέρω αποτελούν άλλη μία απόδειξη ότι τα πράσινα κόμματα όχι μόνο δεν είναι «κομπάρσοι» στη διεθνή πολιτική σκηνή, αλλά έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το επείγον της κλιματικής αλλαγής, η ενεργειακή κρίση και προσφάτως ο πόλεμος στην Ουκρανία, δημιούργησαν ένα σκηνικό που απαιτεί και υπαγορεύει σε όλους τους τόνους τη δυναμική συμμετοχή των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ και στη χώρα μας για την δημιουργία και την εφαρμογή ολιστικών και όχι ευκαιριακών λύσεων για ένα ευρύ πλήθος προβλημάτων που ταλανίζουν την καθημερινότητα των πολιτών μας (περιβαλλοντικών και μη), που όμως σε κάθε περίπτωση θα εξασφαλίζουν ένα βιώσιμο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.