Κατάφερε να απαθανατίσει το «καλύτερο βόρειο σέλας» της σεζόν - Μοιάζει με εφέ, αλλά δεν είναι...

Το να θαυμάσει κανείς το Βόρειο Σέλας από κοντινή σχετικά απόσταση είναι κάτι που βρίσκεται στη λίστα πολλών ανθρώπων. Ένας όμως, τυχερός άνδρας κατάφερε να απαθανατίσει το «καλύτερο σέλας» της σεζόν, όταν τα λαμπερά φώτα φάνηκαν να κινούνται πάνω από το σπίτι του στον Βόρειο Πόλο.

Πλάνα που κατέγραψε ο Vincent Ledvina δείχνουν το πράσινο και ροζ σέλας, με τις εικόνες να συγκλονίζουν. Μιλώντας σε τοπικό μέσο ο ίδιος διευκρίνισε ότι δεν πρόκειται για κάποιο timelapse η κάποια τεχνική επεξεργασία αλλά για ένα θεαματικό φαινόμενο που κατέγραψε σε πραγματικό χρόνο. 

«Ήταν μια εξαιρετικά φωτεινή θύελλα με γρήγορη κίνηση και ζωντανά χρώματα ορατά με γυμνό μάτι», είπε χαρακτηριστικά ο Vincent Ledvina.

Η ιστορία του Vincent Ledvina

Ο Vincent Ledvina ήταν τεσσάρων χρόνων, όταν είδε για πρώτη φορά το Βόρειο Σέλας, στη Μινεσότα. Έκτοτε το φαινόμενο αυτό έχει καθορίσει τη ζωή του.

«Είναι τόσο όμορφο. Όταν είσαι εκεί έξω, ιδιαίτερα αν είσαι κάπου που υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος, είναι εκπληκτικό να βλέπεις το σέλας να έρχεται σαν βροχή από πάνω σου. Είναι τόσο τεράστιο, τόσο επιβλητικό», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο weather.com.

Όταν ήταν στο λύκειο ο Ledvina πήρε μαθήματα φωτογραφίας. Στο κολέγιο αποφάσισε να μετακομίσει στη Βόρεια Ντακότα, όσο μπορούσε πιο κοντά στη ζώνη που είναι ορατό το Βόρειο Σέλας.

«Μετά άρχισα να παραδίδω μαθήματα φωτογραφίας, αλλά και συμβουλές για κυνηγούς του φαινομένου. Και έτσι όλα άρχισαν να χτίζονται γύρω από αυτό και αποφάσισα να μετακομίσω στην Αλάσκα. Εκεί βρίσκομαι τώρα», λέει ο Ledvina και παραδέχεται πως η ζωή του καθορίζεται πλέον από ένα φυσικό φαινόμενο που είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Κάνει διδακτορικό στην αστροφυσική και το αντικείμενο μελέτης είναι βέβαια το Βόρειο Σέλας και οι φωτεινές «χάντρες» του, ένα είδος φωτός που μοιάζει με ένα κολιέ με μαργαριτάρια. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε αυτό το φαινόμενο υπάρχουν στοιχεία των μετεωρολογικών συνθηκών στο διάστημα και ιδίως για τις γεωμαγνητικές καταιγίδες, που μπορεί να επηρεάσουν τις δορυφορικές επικοινωνίες.

Ο Ledvina παρακολουθεί τις προβλέψεις για το Βόρειο Σέλας κάθε 30 λεπτά, μέσω του Κέντρου Πρόγνωσης Καιρού Διαστήματος του NOAA. «Προσπαθώ να μην χάνω τίποτα», λέει, «γιατί ακόμα και με βάση τα στοιχεία στα οποία έχουμε πρόσβαση, μπορούμε να κάνουμε πρόγνωση για το σέλας, αλλά το σέλας πάντα θα σε εκπλήσσει».

Πώς σχηματίζεται το Βόρειο Σέλας και γιατί ποικίλλουν τα χρώματα του;

Το βόρειο σέλας δημιουργείται όταν ενεργοποιημένα σωματίδια από τον Ήλιο πέφτουν στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητες έως και 72 εκατομμύρια χλμ/ώρα, αλλά το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας προστατεύει από την «επίθεση».

Καθώς το μαγνητικό πεδίο της Γης ανακατευθύνει τα σωματίδια προς τους πόλους –εκτός από τα βόρεια, υπάρχουν και νότια φώτα- η δραματική διαδικασία μετατρέπεται σε ένα show φωτός.

Ανά πάσα στιγμή, ο ήλιος μπορεί να εκτοξεύσει φορτισμένα σωματίδια από το στέμμα του ή την ανώτερη ατμόσφαιρά του, δημιουργώντας τον ηλιακό άνεμο. Όταν αυτός ο άνεμος προσκρούει στην ιονόσφαιρα της Γης, ή την ανώτερη ατμόσφαιρα, «γεννιέται» το Σέλας.

Είναι ένα θεαματικό φυσικό φαινόμενο που έχει ως αποτέλεσμα μια ποικιλία χρωμάτων, μοτίβων και φώτων που προκαλούνται από τις διάφορες επιδράσεις του διαστημικού καιρού στη Γη.

Το Βόρειο Σέλας εμφανίζεται ως μεγάλες περιοχές χρώματος, όπως ανοιχτό πράσινο, ροζ, αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου, του μπλε και του μωβ προς τη βόρεια κατεύθυνση.

Όταν το σέλας δεν έχει μεγάλη ένταση, τα χρώματά του είναι πολύ αχνά και απλώνονται, ενώ όταν είναι έντονο χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερο αριθμό φωτεινών χρωμάτων που φαίνονται υψηλότερα στον ουρανό με ξεχωριστό τόξο.

Τι είναι τα διάφορα χρώματα;

Πράσινο: Το πράσινο είναι το πιο κοινό χρώμα που φαίνεται από το έδαφος και παράγεται όταν φορτισμένα σωματίδια συγκρούονται με μόρια οξυγόνου σε υψόμετρα 100 έως 300 χλμ

Ροζ και σκούρο κόκκινο: Περιστασιακά, το κάτω άκρο ενός σέλαος θα έχει ένα ροζ ή σκούρο κόκκινο περιθώριο, το οποίο παράγεται από μόρια αζώτου σε υψόμετρα περίπου 100 χλμ.

Κόκκινο: Λίγο ψηλότερα στην ατμόσφαιρα (σε υψόμετρα 300 έως 400 χλμ.), οι συγκρούσεις με άτομα οξυγόνου παράγουν κόκκινο σέλας.

Μπλε και μωβ: Τέλος, τα μόρια του υδρογόνου και του ηλίου μπορούν να παράξουν μπλε και μοβ σέλας, αλλά αυτά τα χρώματα τείνουν να είναι δύσκολο να τα δουν τα μάτια μας στον νυχτερινό ουρανό.