Κάμαλα Χάρις: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τη γυναίκα που ίσως γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ
Η πλειοψηφία των νομοθετημάτων για τα οποία έγινε γνωστή ως γερουσιαστής, προσπάθησαν να ανοίξουν τον δρόμο για την αμερικανική υπηκοότητα σε όσους είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ ως παιδιά-το γνωστό νομοσχέδιο Dream.
Η Ζόι Γουίλιαμς της βρετανικής εφημερίδας Guardian γράφει ποια είναι η υποψήφια των Δημοκρατικών που τέλεσε τον πρώτο γάμο ομοφύλων στην Καλιφόρνια και κέρδισε μια τεράστια νίκη όταν κήρυξε τον πόλεμο στις εταιρείες ενυπόθηκων δανείων.
Ποιοι είναι οι γονείς της
Ο πατέρας της Χάρις, Ντόναλντ, γεννήθηκε στην Τζαμάικα το 1938 και μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να κάνει το PhD του. Στην συνέχεια δίδαξε στο Στάνφορντ όπου εξακολουθεί να είναι επίτιμος καθηγητής. Η μητέρα της Σιαμάλα Γκοπαλάν σπούδασε επίσης στο Μπέρκλεϊ έχοντας αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο στο Νέο Δελχί. Πέθανε το 2009 αφού αφιέρωσε την καριέρα της στην έρευνα για τον καρκίνο του μαστού. Υπήρξαν και οι δύο ακτιβιστές υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων και χώρισαν το 1969, όταν η Χάρις ήταν πέντε ετών. Στα απομνημονεύματά της με τίτλο «Οι αλήθειες που κρατάμε» (The Truths We Hold ), η Κάμαλα Χάρις γράφει για τους Ινδούς παππούδες της και τις εμπειρίες τους στον πολιτικό ακτιβισμό. Η γιαγιά της, παρότι αμόρφωτη, πρωτοστατούσε στην κοινότητα υπέρ της αντισύλληψης και κατά της ενδοοικογενειακής βίας ενώ ο διπλωμάτης παππούς της αγωνίστηκε, μεταξύ άλλων, για τα δικαιώματα των προσφύγων.
Στα χαρακώματα υπέρ της άρσης των φυλετικών διαχωρισμών στην εκπαίδευση
Στο δημοτικό σχολείο του Μπέρκλει Θάουζαντ ΄Οουκς, η Χάρις ήταν ανάμεσα στα παιδιά από υποβαθμισμένες περιοχές στα οποία είχε δοθεί η δυνατότητα να πηγαίνουν σε σχολεία εύπορων περιοχών με σκοπό την φυλετική ενσωμάτωση στην κοινότητα. Θυμάται στο βιβλίο της πως ήταν «μέλος μιας ποικιλόμορφης ομάδας παιδιών. Μερικά είχαν μεγαλώσει σε εργατικές κατοικίες και άλλα ήταν παιδιά καθηγητών. Κάναμε γιορτές για διαφορετικές κουλτούρες και είχα μάθει να μετρώ ως το 10 σε διάφορες γλώσσες».
Πολιτικοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Χάουαρντ
Το Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσινγκτον ιδρύθηκε το 1867 με σκοπό να ανοίξει θέσεις εργασίας στην Ιατρική, την εκπαίδευση και την Εκκλησία σε 4 εκατομμύρια φοιτητές από οικογένειες πρώην σκλάβων. Όταν η Χάρις έφθασε εκεί το 1982, ο αγώνας για φυλετική ισότητα, απότοκο του κινήματος των ατομικών δικαιωμάτων, είχε φθάσει σε σημείο καμπής. Οι φοιτητές είχαν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Το ένα στρατόπεδο ακτιβιστών υποστήριζε πως οι αμερικανικοί θεσμοί ήταν εγγενώς ρατσιστικοί και θα ήταν για πάντα άδικοι ενώ το άλλο επιχειρηματολογούσε πως με τη βελτίωση της εκπροσώπησης στους νομικούς και τους πολιτικούς κύκλους, η ισότητα θα ερχόταν από μέσα. Η Χάρις τάχθηκε άμεσα με το δεύτερο στρατόπεδο.
Η απόφαση να γίνει εισαγγελέας παραμένει ακανθώδης
Το καλοκαίρι του 1988 πήγε ως ασκούμενη δικηγόρος στο γραφείο του περιφερειακού εισαγγελέα στο ΄Οουκλαντ. Συνειδητοποίησε πως αυτή ήταν η κλίση της, να γίνει εισαγγελέας-παρά τις αμφιβολίες των φίλων και συμφοιτητών της «με δεδομένη τη μακρά και σκοτεινή ιστορία ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες που χρησιμοποίησαν την εξουσία του εισαγγελέα ως εργαλείο αδικίας». Επιμένει πως εργαζόταν για την απονομή δικαιοσύνης εκ των έσω αν και αυτό έφθασε κάποιες φορές να χρησιμοποιηθεί εναντίον της. ΄Οταν το 2019 ήταν υποψήφια για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, η Τάλσι Γκάμπαρντ, τότε μέλος των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο, ισχυρίστηκε πως η Χάρις «έβαλε στη φυλακή 1.500 άτομα για παραβίαση του νόμου για την μαριχουάνα κι ύστερα έβαλε τα γέλια όταν την ρώτησαν εάν η ίδια έχει καπνίσει ποτέ» . ΄Οσο καιρό υπηρέτησε ως εισαγγελέας στην Καλιφόρνια, έγινε γνωστή για την πολιτική της να μην φυλακίζονται οι χρήστες: «Στην βιασύνη μας να καθαρίσουμε τους δρόμους από τα ναρκωτικά, φθάσαμε να ποινικοποιούμε μια κρίση δημόσιας υγείας», αντέτεινε στους επικριτές της.
Θεωρεί πως οι μαζικές φυλακίσεις συνιστούν σκάνδαλο
Οι Αφροαμερικανοί φυλακίζονται με ρυθμό 5 φορές μεγαλύτερο από εκείνον που ισχύει για τους λευκούς και οι ποινές τους είναι κατά 20% μεγαλύτερες από εκείνες που αποδίδονται στους λευκούς. ΄Ενας μαύρος έχει τριπλάσιες πιθανότητες να τον σταματήσουν αστυνομικοί για να ψάξουν το αυτοκίνητο και αν συλληφθεί, το ποσό της εγγύησης είναι υψηλότερο από εκείνο των λευκών. «Είναι πραγματικά φρικτό. Η συνειδητοποίηση και η αλληλεγγύη δεν είναι αρκετές. Είναι επιτακτικό να αποδεχθούμε σκληρές αλήθειες για τον συστημικό ρατσισμό που επέτρεψε σε κάτι τέτοιο να συμβεί», γράφει στο βιβλίο της η Χάρις.
Έχει δεχθεί προσωπικές και ρατσιστικές επιθέσεις
Προκλητικοί εκφωνητές και ορισμένοι παρουσιαστές του καναλιού Fox είναι πιο επικριτικοί απέναντι στην Χάρις απ΄ό,τι είναι οι Ρεπουμπλικανοί πολιτικοί παρουσιάζοντάς την χωρίς αποδείξεις ως ανέντιμη και ακατάλληλη. Ο συντηρητικός αστέρας του ραδιοφώνου Ρας Λίμπο ο οποίος με αφορμή άρθρο στο Spectator που την χαρακτήρισε ως «στρώμα»-εύσχημα υπεννόησε πως η Χάρις είχε περάσει από πολλά κρεβάτια για να φθάσει στην κορυφή- ενώ για ένα διάστημα πωλούνταν μέσω Amazon φανελάκια που έγραφαν «Joe and the Hoe» (Σ.σ: Ο Τζο και η πόρνη). Το τυπικό αφήγημα της «Οργισμένης Μαύρης Γυναίκας» είναι διάχυτο στις συχνές αποστροφές του Τραμπ για το πρόσωπό της, «οργισμένη», «κακιά», «επιθετική» και «ασεβής». Ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που λένε από ραδιοφώνου πως η Κάμαλα Χάρις «δεν είναι Αφροαμερικανή. Είναι Ινδο-Τζαμαικανή. Η Τζαμάικα ανήκει στην Καραϊβική. Η Ινδία είναι εκεί έξω κοντά στην Κίνα».
Οι θέσεις της
Η Χάρις γράφει στο βιβλίο της για τον Τραμπ: «Είδαμε μία κυβέρνηση που ευθυγραμμίστηκε με τους υπέρμαχους της λευκής υπεροχής στη χώρα μας και χάιδεψε τα αυτιά στους δικτάτορες στο εξωτερικό. ΄Αρπαξε μωρά από την αγκαλιά των μανάδων τους σε μια τερατώδη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. ΄Εδωσε στις εταιρείες και τους πλούσιους τεράστιες φορολογικές ελαφρύνσεις ενώ αγνόησε τη μεσαία τάξη. Εκτροχίασε τον αγώνα μας κατά της κλιματικής αλλαγής. Σαμποτάρισε την υγειονομική περίθαλψη και έθεσε σε κίνδυνο το δικαίωμα κάθε γυναίκας να έχει τον έλεγχο του ίδιου της του σώματος. Όλα αυτά την ώρα που εξαπέλυσε επίθεση εναντίον όλων, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της ιδέας της ελεύθερης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας. Είμαστε πολύ καλύτεροι απ΄όλο αυτό».
Η πλειοψηφία των νομοθετημάτων για τα οποία έγινε γνωστή ως γερουσιαστής, προσπάθησαν να ανοίξουν τον δρόμο για την αμερικανική υπηκοότητα σε όσους είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ ως παιδιά-το γνωστό νομοσχέδιο Dream. ΄Οντας δικομματικό, το νομοσχέδιο κατέληξε να συμπεριλάβει ξενοφοβικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης των 25 δις δολαρίων για το περίφημο Τείχος του Τραμπ. Η Χάρις κατέληξε να το καταψηφίσει παρότι το είχε συνυπογράψει.
Απέτυχε στις πρώτες εξετάσεις για τον δικηγορικό σύλλογο
Πέρασε τις εξετάσεις με την δεύτερη φορά, δεν έγινε και κάτι. Η ίδια, χωρίς δικαιολογίες, λέει αφοπλιστικά: «΄Οσο μελετούσα για τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου, έκανα τη μεγαλύτερη προχειροδουλειά της ζωής μου».
Κήρυξε τον πόλεμο στον πόλεμο στις εταιρείες ενυπόθηκων δανείων
Μόλις έγινε εισαγγελέας στην Καλιφόρνια το 2011, ενεπλάκη ενεργά στο σκάνδαλο των κατασχέσεων ακινήτων. Οι περιφερειακοί εισαγγελείς εργάζονταν σε εθνικό επίπεδο υπέρ αποζημιώσεων των πολιτών για τις επιθετικές πολιτικές των εταιρειών ενυπόθηκων δανείων. ΄Ολες οι Πολιτείες είχαν δεχθεί προτάσεις από τις εταιρείες για αποζημιώσεις της τάξης των 2 έως 4 δις δολάρια. Η Χάρις τις απέρριψε κατηγορηματικά -τα χρήματα δεν ήταν αρκετά και ισοδυναμούσαν με άρνηση ανάληψης ευθυνών εκ μέρους των εταιρειών. Κατάφερε, στο τέλος, να πάρει 25 δις, «μια τεράστια νίκη των πολιτών της Καλιφόρνια».
Τέλεσε τον πρώτο γάμο ομόφυλων στην Καλιφόρνια
Οι λεπτομέρειες των νομικών επιπλοκών και ο άνισος αγώνας που συχνά δόθηκε δεν θα αναφερθούν εδώ. Η ισότητα στο γάμο στις Ηνωμένες Πολιτείες ανατράπηκε από τους Συντηρητικούς και επανήλθε το 2013. Η Χάρις τέλεσε τον γάμο για τους Κρις Πέρι και Σάντι Στίερ.
Πώς γνωρίστηκε με τον σύζυγό της
Η Χάρις βγήκε ραντεβού «στα τυφλά» με τον Νταγκ ΄Εμχοφ μέσω μιας φίλης της. Μετά το τρίτο τους ραντεβού, συμφώνησαν να δεσμευθούν για έξι μήνες και ύστερα να επανεκτιμήσουν την κατάσταση. Η αποτίμηση ήταν τόσο επιτυχημένη ώστε παντρεύτηκαν την επόμενη χρονιά, το 2014. Ο σύζυγός της είναι, επίσης, θύμα σεξιστικών χαρακτηρισμών. Ο ΄Εμχοφ είναι γνωστός ως «ο μεγαλύτερος ΄κερατάς΄ του κόσμου», με την έννοια πως θεωρείται απατημένος από την δουλειά της συζύγου του. ΄Ενας λιγότερο αγενής χαρακτηρισμός είναι το «wife guy» (Σ.σ: ο κύριος της συζύγου), εννοώντας πως οφείλει την φήμη του στην σύζυγό του ή είναι υπερβολικά υποταγμένος.
