Το κολαστήριο του San Vittore - Στα άδυτα της πιο σκληρής ιταλικής φυλακής

Σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι φυλακές της Ιταλίας είναι ότι είναι υπερπλήρεις και υποστελεχωμένες, γεγονός που καθιστά δύσκολη την πρόσβαση των κρατουμένων σε υπηρεσίες υγείας, ψυχιατρικής και εκπαίδευσης. Ως αποτέλεσμα, τα ψυχολογικά προβλήματα είναι έντονα, το ηθικό χαμηλό και οι διαμαρτυρίες είναι συχνές, είτε για προσωπικούς λόγους είτε για εξευτελιστικές συνθήκες.

Οι κρατούμενοι στην πόλη Πάρμα της βόρειας Ιταλίας κάνουν απεργία πείνας λόγω κακής υγιεινής και υπερπληθυσμού, η τελευταία σε μια σειρά διαδηλώσεων στις φυλακές της χώρας, όπου τα κρούσματα αυτοκτονίας και αυτοτραυματισμού βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο όλων των εποχών.

Η σκληροπυρηνική κυβέρνηση της Τζιόρτζια Μελόνι απάντησε απειλώντας να καταστήσει ποινικό αδίκημα ακόμη και τις ειρηνικές διαμαρτυρίες - μια δρακόντεια καταστολή που οι ειδικοί λένε ότι δεν έχει παράλληλο σε καμία άλλη δυτική δημοκρατία.

Η Angela Della Bella, καθηγήτρια ποινικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, είπε ότι η προσθήκη νέων εγκλημάτων και μεγαλύτερες ποινές στον ποινικό κώδικα θα σημαίνει περισσότερα δικαστήρια και περισσότερο υπερπληθυσμό των φυλακών, επιδεινώνοντας μια ήδη κρίσιμη κατάσταση.

Οι φυλακές της Ιταλίας φιλοξενούσαν σχεδόν 61.000 κρατούμενους στα τέλη Ιανουαρίου, περίπου 10.000 περισσότερους από την επίσημη χωρητικότητα, σύμφωνα με στοιχεία μιας οργάνωσης για την πρόνοια των κρατουμένων.

Η φυλακή San Vittore - Το χρονικό

Το San Vittore είναι μια φυλακή στο κέντρο της πόλης του Μιλάνου, Ιταλία. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1872 και άνοιξε στις 7 Ιουλίου 1879. Η φυλακή έχει χώρο για 600 κρατούμενους, αλλά είχε 1036 κρατούμενους το 2017.

Η κατασκευή της νέας φυλακής αποφασίστηκε μετά την ιταλική ενοποίηση, μαζί με άλλα έργα βελτίωσης υποδομών στο Μιλάνο κατά την περίοδο μεταξύ της ενοποίησης και του πρώτου σχεδίου πόλης του 1889. Μέχρι τότε, κρατούμενοι κρατούνταν σε πολλές άλλες δομές που δεν είχαν σχεδιαστεί ως φυλακές , μεταξύ αυτών το πρώην μοναστήρι Sant'Antonio Abate, στο Δικαστικό Μέγαρο και στο πρώην μοναστήρι του San Vittore.

Για την κατασκευή της νέας δομής η κυβέρνηση απέκτησε εδάφη στα περίχωρα της πόλης, σε μια αραιο ανεπτυγμένη περιοχή εκείνη την εποχή. Το κτίριο, σχεδιασμένο από τον μηχανικό Francesco Lucca, εμπνέεται από το Panopticon του 18ου αιώνα, με 6 πτέρυγες με τρεις ορόφους το καθένα. Οι περιμετρικοί τοίχοι χτίστηκαν αρχικά σε μεσαιωνικό στυλ, αλλά σχεδόν όλοι έχουν ξαναχτιστεί με σύγχρονα πρότυπα για λόγους ασφαλείας.
Φασιστική κατοχή

Κατά τη διάρκεια της φασιστικής κατοχής η φυλακή San Vittore χρησιμοποιήθηκε ως σπίτι για κάθε εχθρό (πολιτικό ή πολεμικό εχθρό). Από τότε που οι Γερμανοί ανέλαβαν την εξουσία στην Ιταλία, το 1943, έγιναν πολλές αλλαγές στη φυλακή, μέχρι που έγιναν οι μεγάλες ταραχές τον Απρίλιο του 1946.
 
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (1943 – 1945) η φυλακή υπαγόταν εν μέρει στη γερμανική δικαιοδοσία, με τα SS να έχουν τον έλεγχο μιας από τις πτέρυγες. Η φυλακή κέρδισε τη φήμη κατά τη διάρκεια του πολέμου μέσω της απάνθρωπης μεταχείρισης των κρατουμένων από τους φρουρούς των SS και των βασανιστηρίων που πραγματοποιήθηκαν εκεί. Στις 10 Αυγούστου 1944, 15 αιχμάλωτοι παρτιζάνοι που κρατήθηκαν στη φυλακή, οι οποίοι επιλέχθηκαν από τον Theo Saevecke, επικεφαλής της Γκεστάπο στο Μιλάνο, εκτελέστηκαν δημόσια στην Piazzale Loreto και αφέθηκαν στην οθόνη, ως αντίποινα για μια αντεμαχική επίθεση σε γερμανική στρατιωτική συνοδεία

Οι φυλακές χρησίμευαν ως ενδιάμεσος σταθμός για τους Εβραίους που συνελήφθησαν στη βόρεια Ιταλία, οι οποίοι θα οδηγούνταν στη φυλακή San Vittore και, από εκεί, στον σιδηροδρομικό σταθμό Milano Centrale, από όπου θα τους φόρτωναν σε φορτηγά βαγόνια σε μια μυστική γραμμή κάτω από το σταθμό.

Στις 9 Μαρτίου 2020, οι τρόφιμοι ανέβηκαν στις στέγες και έβαλαν φωτιά σε κελιά εν μέσω χάους στις φυλακές που προκάλεσε η κυβέρνηση νέους περιορισμούς λόγω της πανδημίας COVID-19.