Ινδία-Πακιστάν: Στα πρόθυρα σύγκρουσης μετά την επίθεση στο Κασμίρ
Με το δάκτυλο στην σκανδάλη βρίσκονται Ινδία και Πακιστάν έπειτα από την τρομοκρατική επίθεση της Τρίτης (22/4) στο Κασμίρ.
Με το δάκτυλο στην σκανδάλη βρίσκονται Ινδία και Πακιστάν έπειτα από την τρομοκρατική επίθεση της Τρίτης (22/4) στο Κασμίρ, που είχε ως αποτέλεσμα 26 άνθρωποι Ινδικής καταγωγής και μάλιστα τουρίστες να χάσουν τη ζωή τους. Η επίθεση, η φονικότερη στην περιοχή εδώ και δύο δεκαετίες, αποδόθηκε από την Ινδία σε πακιστανική υποστήριξη, πυροδοτώντας σφοδρές διπλωματικές και στρατιωτικές αντιδράσεις. Σύμφωνα με τον Guardian, η οργάνωση The Resistance Front, που θεωρείται παρακλάδι της πακιστανικής Lashkar-e-Taiba, ανέλαβε την ευθύνη, ενώ το Πακιστάν αρνείται κάθε εμπλοκή.
Η Ινδία αντέδρασε άμεσα, αναστέλλοντας τη Συνθήκη για τα Ύδατα του Ινδού, κλείνοντας το συνοριακό πέρασμα Ατάρι-Βάγκαχ και απελαύνοντας Πακιστανούς διπλωμάτες.
Μάλιστα, ο ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, προειδοποίησε ότι οι υπεύθυνοι «θα τιμωρηθούν πέρα από κάθε φαντασία», ενώ η κυβέρνηση εξετάζει κάθε ενδεχόμενο, ακόμα και αεροπορικές επιδρομές. Το Πακιστάν απάντησε κλείνοντας τον εναέριο χώρο του για ινδικά αεροσκάφη και χαρακτηρίζοντας την παρεμπόδιση των υδάτων του Ινδού ποταμού «πράξη πολέμου», κλιμακώνοντας την ένταση.
H μακροχρόνια διαμάχη για το Κασμίρ, διαιρεμένο από τη Γραμμή Ελέγχου, παραμένει η ρίζα της αντιπαλότητας. Οι δύο πυρηνικές δυνάμεις έχουν πολεμήσει τέσσερις φορές (1947-48, 1965, 1971, 1999) και η κατάργηση της αυτονομίας του Κασμίρ από την Ινδία το 2019 ενίσχυσε τις εντάσεις. Η Ινδία κατηγορεί το Πακιστάν για υποστήριξη τρομοκρατίας, ενώ το Πακιστάν καταγγέλλει την Ινδία για καταστολή στο Κασμίρ και αποσταθεροποίηση, όπως στο Μπαλοχιστάν.
H διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ανησυχία, καθώς η πυρηνική διάσταση καθιστά την κλιμάκωση εξαιρετικά επικίνδυνη. Αν και η κατάπαυση πυρός του 2021 είχε μειώσει τις συγκρούσεις, η πρόσφατη επίθεση ανέτρεψε την εύθραυστη ισορροπία.Αναλυτές εκτιμούν ότι η Ινδία μπορεί να επιλέξει περιορισμένες στρατιωτικές ενέργειες για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους, αλλά η αμοιβαία επίγνωση των συνεπειών ενός ολοκληρωτικού πολέμου ίσως αποτρέψει τη χειρότερη έκβαση. Η έλλειψη ισχυρής διεθνούς διαμεσολάβησης, ωστόσο, περιπλέκει την αποκλιμάκωση, αφήνοντας την περιοχή σε τεντωμένο σχοινί.