Ηλίας Παπαθεοδώρου: Γιατί χρειάζεται μια ισχυρή πράσινη φωνή και στην Ελλάδα

Τα Πράσινα κόμματα αυτοκαθορίζονται εκτός του παρόντος συστήματος. Αντίθετα, όλα τα μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα και την Ευρώπη καθορίζονται πάνω στον γνωστό γραμμικό ιδεολογικό άξονα της αντιπαράθεσης και της πόλωσης. Η Πράσινη Ιδεολογία όμως είναι ένας νέος ιδεολογικός πόλος που βασίζεται στον οικολογικό-κοινωνικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της οικονομίας.

Εστιάζει στην ολοκληρωμένη και μακροχρόνια λύση των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων της σύγχρονης κοινωνίας αντί σε βραχυπρόθεσμες λύσεις. Εστιάζει στην πρόληψη των προβλημάτων αυτών αντί της ετεροχρονισμένης παρέμβασης. Αλλά και, εξ ορισμού, συνδυάζει τις αρχές της ανθεκτικότητας, της κοινωνικά δίκαιης οικονομίας, της διαφάνειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Έτσι, κεντρικό σημείο της Πράσινης Οικονομικής Πολιτικής είναι ένα νέο οικονομικό μοντέλο που θα υποστηρίξει μια κοινωνικά δίκαιη, ανθεκτική και βιώσιμη οικονομική ευημερία. Βασίζεται πάνω σε μια ριζοσπαστική αλλά και εφαρμόσιμη κοινωνικοοικονομική μεταστροφή που θα αποφέρει ευημερία σε πολύ περισσότερα κοινωνικά στρώματα και, το βασικότερο, μακροχρόνια.

Για παράδειγμα, τα Πράσινα Κόμματα εστιάζουν στην εξάλειψη της ενεργειακής φτώχιας σε συνδυασμό με την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης. Προωθούν ένα αποκεντρωμένο ενεργειακό μοντέλο που βασίζεται στην αυτονομία μέσα από την ιδιο-παραγωγή (φωτοβολταϊκά στις ταράτσες και αντλίες θερμότητας) ή τις ενεργειακές κοινότητες, και με έμφαση στην ενεργειακή αναβάθμιση και εξοικονόμηση.

Τα συστημικά κόμματα αντίθετα προωθούσαν για δεκαετίες και συνεχίζουν να προωθούν την κεντρικά ελεγχόμενη παραγωγή ενέργειας από λίγες μονάδες, με μόνη ουσιαστική διαφορά τον έλεγχο των μονάδων αυτών είτε από το κράτος είτε από εταιρικά ολιγοπώλια. Ο πολίτης και στις δύο αυτές περιπτώσεις είναι αναγκασμένος να πληρώνει λογαριασμούς ρεύματος και θέρμανσης και να αναζητά θέσεις εργασίας που ελέγχονται κεντρικά. Αντίθετα, το Πράσινο μοντέλο δουλεύει ώστε να απελευθερωθούν οι πολίτες μια για πάντα από τους λογαριασμούς αυτούς (ως ιδιο-παραγωγοί και μέλη των ενεργειακών κοινοτήτων) αλλά και να δημιουργηθούν βιώσιμες θέσεις εργασίας σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις ενεργειακές κοινότητες, προωθώντας ταυτόχρονα την έρευνα και την καινοτομία.

Με απλά και ξεκάθαρα λόγια, μια Πράσινη Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα προωθούσε ένα «Οικονομώ Αυτονομώ» με μόνο 600 εκατομμύρια, αλλά θα είχε δεσμεύσει πολλαπλάσιο πόσο από το Ταμείο Ανάπτυξης και Ανθεκτικότητας. Θα εστίαζε στα ευάλωτα νοικοκυριά που πλήττονται δυσανάλογα από την αύξηση των τιμών αερίου και πετρελαίου με στόχο να τα απαγκιστρώσει από τα κόστη αυτά μακροπρόθεσμα. Δεν θα επένδυε εθνικούς πόρους και πόρους ΕΣΠΑ στην ανάπτυξη του δικτύου ορυκτού αερίου με πρόφαση την μελλοντική μετατροπή σε δίκτυο υδρογόνου. Θα προωθούσε πολύ περισσότερο την βιώσιμη κινητικότητα που μπορεί να επιφέρει άμεσα αύξηση της ποιότητας ζωής όλων με αισθητή μείωση ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ηχορύπανσης αλλά και του κόστους μεταφοράς πολιτών και αγαθών. Θα διοχέτευε επίσης περισσότερους πόρους στην πρωτοβάθμια υγεία, στην παιδεία -που δυστυχώς ακόμα υστερούν- και στον μετασχηματισμό της γεωργίας.

Επιπλέον, θα προωθούσε μια δικαιότερη φορολογική πολιτική, εστιάζοντας όχι μόνο στην πάταξη της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος, αλλά και στην φορολόγηση συμπεριφορών που επιβαρύνουν υπέρμετρα την κοινωνία και τον κρατικό προϋπολογισμό. Στόχος μιας Πράσινης Ελληνικής Κυβέρνησης θα είναι να αποκτήσει με κοινωνικά δίκαιο τρόπο τους αναγκαίους πόρους για τις απαιτούμενες δράσεις μείωσης των ανισοτήτων που απειλούν την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία.

Ο προκατειλημμένος αναγνώστης μπορεί να μειδιά και να σκέφτεται πως οι ιδέες αυτές δεν είναι εφαρμόσιμες και πως δεν υπάρχουν οι απαιτούμενοι πόροι. Όσον αφορά στους πόρους υπάρχουν από πολλά προγράμματα της ΕΕ που θα διοχετεύσουν δεκάδες δισεκατομμύρια στην χώρας μας την επόμενη δεκαετία. Όσον αφορά τις ιδέες, εφαρμόζονται ήδη σε πολλές χώρες της Ευρώπης με τεράστια επιτυχία.

Οι Έλληνες ψηφοφόροι στις επόμενες εκλογές θα έχουν την επιλογή να ψηφίσουν ένα αυτόνομο Πράσινο Κόμμα. Ο Πράσινος χώρος εργάζεται για αυτόν τον σκοπό, θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος μέχρι τις επόμενες εκλογές. Στόχος μας είναι πείσουμε πως μπορούμε να ξεφύγουμε από την λογική του παρόντος οικονομικού μοντέλου για μια οικονομία του 1% που σήμερα ελέγχει πλέον το 25% του πλούτου στην Ευρώπη και το 44% παγκοσμίως και να οδηγήσουμε την χώρα σε ένα μοντέλο ευρύτερης και βιώσιμης κοινωνικής ευημερίας.

* Η άποψη δημοσιεύτηκε στο Πρώτο Θέμα