Σιπνιέφσκι: Ένας Πολωνός «άγγελος» που... χάθηκε λόγω των καταχρήσεων

Ο Ίγκορ Σιπνιέφσκι, γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου του 1974, στην περιοχή του Λοτζ της Πολωνίας. Σίγουρα, κανείς δεν περίμενε ένα παιδί από ένα χωριό λίγων κατοίκων να καταφέρει να αγωνιστεί στο μεγαλύτερο επίπεδο της χώρας του, αλλά και στο Champions League με τον Παναθηναϊκό. 

Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην ομάδα της πόλης που ανδρώθηκε, την Λοτζ. Εκεί, πήρε μεταγραφή για την Ελλάδα και την Καβάλα το 1997, όπου σε 18 αγώνες πέτυχε 7 τέρματα. Αυτά, ήταν αρκετά, για να «χτυπήσει» την πόρτα των «Αργοναυτών», ο Παναθηναϊκός ένα χρόνο μετά την έλευσή του στην χώρα (1998). 

Η μεγάλη άνοδος με τον Παναθηναϊκό και τα... μεθυσμένα ματς

Οι «πράσινοι», το 1998 θα κάνουν «δικό» τους τον Πολωνό επιθετικό από την Καβάλα. Στο «τριφύλλι», αγωνίστηκε έως το 2001, σημειώνοντας 83 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, σκοράροντας 18 γκολ. Η μεγαλύτερη εμφάνισή του, ήταν απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, καθώς παρά την ήττα των «πρασίνων» με 3-1, ο βρετανικός τύπος αποθέωσε τον Σιπνιέφσκι. Ωστόσο, η ψυχολογική κατάρρευση είχε ήδη ξεκινήσει, καθώς το 2014, ομολόγησε τι σκεφτόταν σε εκείνη την αναμέτρηση, οι οποίες προκαλούν σοκ. 

Αναλυτικά όσα έγραψε στην αυτοβιογραφία του:
«Ο Μπέκαμ έχει τρελά εκατομμύρια, είναι αστέρι, είδωλο και εγώ ένας γ@@ος αλκοολικός που ζει σε διαμέρισμα 40 τ.μ. με τη μητέρα του. Ξυπνάω σε ένα μεγάλο κρεβάτι. Καθώς κοιτάζω γύρω, είμαι έκπληκτος που δεν είμαι σε ένα τεράστιο σπίτι. Το τραπέζι είναι γεμάτο από κενά δοχεία μπύρας και τασάκι γεμάτα τσιγάρα. Αισθάνομαι άσχημα και ξέρω ποιο είναι το μόνο φάρμακο, η μπύρα».

Η απόδραση από το ψυχιατρείο, για να παίξει ποδόσφαιρο

Το 2003, ο Σιπνιέφσκι, μετά από περιπέτειες πάλι με τον αλκοολισμό και την κατάθλιψη, δραπέτευσε από το ίδρυμα που είχε καταλήξει, για να παίξει στην σουηδική Χάλμσταντ. Οι εμφανίσεις του ήταν τόσο καλές, που το αμέσως επόμενο εξάμηνο, η Μάλμε τον αγόρασε ως αντικαταστάτη του μεγάλου, Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Το συμβόλαιό του, διακόπηκε νωρίτερα από ότι είχε συμφωνηθεί, καθώς ένα τροχαίο ατύχημα επειδή ήταν μεθυσμένος, ήταν το αίτιο για να «λήξει» η  συμφωνία των δύο πλευρών. 

Το «roller-coaster» συναισθημάτων και η απόπειρα αυτοκτονίας

Ο Σιπνιέφσκι, έπειτα από μικρά περάσματα που είχε στην Τρέλεμποργκ και την Λοτζ, όπου σταμάτησε την καριέρα του, τα προβλήματα αλκοολισμού και εθισμού στον τζόγο είχαν γίνει περισσότερα. Όταν αγωνιζόταν με την φανέλα της Βίσλα Κρακοβίας, έγραψε στην αυτοβιογραφία του πως όταν πήγε σε ένα καζίνο της περιοχής και ένιωσε πως βρισκόταν στον... παράδεισο και ότι δεν ήθελε να φύγει από εκεί.

Αναλυτικά αυτά που έγραψε στην αυτοβιογραφία του:
«Ήταν στην Κρακοβία που πήγα για πρώτη φορά στο καζίνο. Παθιάστηκα παίζοντας. Έμενα όλη τη νύχτα και έφευγα το πρωί, συνήθως με άδειες τσέπες. Ο γιατρός της Βίσλα, με πήγε στο γραφείο ενός καλού ψυχιάτρου. Περιμένοντας στον προθάλαμο, κοίταξα τους ασθενείς, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έμενα εδώ μαζί τους».

Το 2008, ξεκίνησαν νέες «Οδύσσειες» για εκείνον, καθώς κατηγορήθηκε για επίθεση σε αστυνομικό και στην μητέρα του. Παρόλο που η μήνυση της γυναίκας που τον γέννησε, αποσύρθηκε, η δικαιοσύνη της Πολωνίας, τον «έστειλε» στην φυλακή μόνο για ενάμιση χρόνο. Ένα άλλο βαρύ «χτύπημα» για την ψυχολογία του «Σίπεκ», ήταν η απώλεια του πατέρα του, Στέφαν (2014), ο οποίος ήταν πάντα εκεί για εκείνον. Εκείνη την περίοδο, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, μετά από προσπάθεια να «βάλει» τέλος στην ζωή του με χάπια και αλκοόλ.

«Κατάπια τα χάπια και έπεσα για ύπνο. Είχα περίπου 50, πήρα νομίζω τα 30 από αυτά κατευθείαν. Ένιωσα ελεύθερος για λίγο, γιατί γνώριζα ότι δεν υπήρχε λόγος να φοβάμαι πλέον. Ήθελα απλά να τελειώσει όλο αυτό. Με βρήκαν και όταν ξύπνησα και είδα τα σκορπισμένα χάπια που δεν μπόρεσα να πάρω, κατάλαβα αμέσως τι έκανα. Όταν ο ατζέντης μου έμαθε τι έκανα, ήρθε αμέσως σπίτι μου. Κάλεσε ασθενοφόρο και με πήγαν στην εντατική. Πέρασα τρεις ή τέσσερις μέρες εκεί και μετά δεν άντεχα να επιστρέψω σπίτι μου ούτε να πάω για προπόνηση».

Ο Ίγκορ Σιπνιέφσκι, πέθανε μετά από άνιση μάχη με την κατάθλιψη, στις 4 Νοεμβρίου του 2022. Ήταν μία πονεμένη ψυχή, η οποία... ησύχασε και τώρα απολαμβάνει τις αρετές του Παραδείσου, μακριά από το αλκοόλ, τις ουσίες, τον τζόγο και τους «δαίμονες» μέσα στο κεφάλι του. 

Δημήτρης Δράκος