Η κατάρα του νούμερο ένα στο MotoGP
Το νούμερο ένα φέρνει μαζί του μεγάλο κύρος, αλλά τα προηγούμενα αποτελέσματα δεν αποτελούν εγγύηση για μελλοντική επιτυχία.
Η Aprilia της αποκάλυψε τη μοτοσυκλέτα MotoGP προδιαγραφών 2025, αλλά η εκδήλωση παρουσίασής της στο Μιλάνο ήταν επίσης σημαντική λόγω μιας σημαντικής ανακοίνωσης από το νέο αστέρι της τον Jorge Martin.
Ο Ισπανός πριν τη αποκάλυψη ήταν μυστικοπαθής σχετικά με τον αριθμό με τον οποίο επρόκειτο να αγωνιστεί αυτή τη σεζόν, αφού κέρδισε τον Francesco Bagnaia της Ducati για τον τίτλο του 2024. Αλλά όπως φάνηκε θα κρατήσει το νούμερο 1. Κατά την αποκάλυψη το αυτοκόλλητο «#1» εμφανιζόταν σε εμφανές σημείο στο μπροστινό μέρος της Aprilia RS-GP του, αν και μια πιο προσεκτική ματιά αποκάλυψε ότι δεν είχε χωρίσει τελείως τους δρόμους του με το #89.
Ο Martin συνήθιζε να αγωνίζεται στις junior κατηγορίες με τον αριθμό 88 που προτιμούσε, αλλά μεταπήδησε στο #89 μετά τη μετακίνησή του στο MotoGP το 2021, καθώς η αρχική του επιλογή είχε ήδη υιοθετηθεί από τον Miguel Oliveira. Το νούμερο #89 έγινε τελικά μέρος της εικόνας του, γεγονός που οδήγησε σε ερωτήματα σχετικά με το αν θα συνέχιζε με αυτο το 2025 ή θα άλλαζε στο Νο1 του Παγκόσμιου Πρωταθλητή.
Μετά την απόφαση του Martin, το grid της κορυφαίας κατηγορίας έχει έναν αναβάτη που θα «φορά» το νούμερο ένα στη μοτοσυκλέτα του για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, κάτι που έχει να συμβεί εδώ και δύο δεκαετίες στη σειρά.
Πριν τον Martin ήταν ο Bagnaia (αγωνίστηκε με το #1 στην εργοστασιακή του Ducati μετά από τους τίτλους του 2022 και του 2023).
Οι πρωταθλητές το Πρωταθλήματος των 500cc φορούσαν περήφανα το νούμερο ένα στη σεζόν που ακολούθησε την επιτυχία τους για την Παγκόσμια Διάκριση. Ο τελευταίος αναβάτης που έφερε το νούμερο ένα ήταν ο Kenny Roberts Jr, ο οποίος το έτρεξε με τη Suzuka του το 2001 αφού κέρδισε τον τίτλο την προηγούμενη σεζόν.
Πριν από αυτό, οι μοτοσυκλέτες της Honda είχαν αυτό το νούμερο για πέντε συνεχόμενες σεζόν, με τον Mick Doohan να αγωνίζεται με το #1 μεταξύ 1995-99 και τον Alex Criville να τον ακολουθεί το 2000.
Την τάση αυτή διέκοψε ο θρύλος του MotoGP Valentino Rossi. Το ντεμπούτο του Ιταλού στην κορυφαία κατηγορία των αγώνων μοτοσυκλέτας έφερε επανάσταση στο πρωτάθλημα και έφερε μια αλλαγή νοοτροπίας. Φυσικά μαζί ήταν και τα εμπορικά συμφέροντα του Ιταλού.
Αφού κέρδισε το τελευταίο παγκόσμιο στέμμα των 500cc το 2001, ο Rossi αρνήθηκε να μεταβεί στο νούμερο ένα στη Honda του το 2002, την πρώτη χρονιά της νέας εποχής MotoGP. Αυτή η απόφαση έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να γίνει το #46 μέρος του brand του καθώς και σύμβολο των αγώνων μοτοσυκλέτας.
Μόλις το 2007 επέστρεψε το νούμερο ένα στο grid, χάρη στην επιτυχία του Nicky Hayden με τη Honda. (παρεμπιπτόντως είχε παλέψει με τον Rossi την προηγούμενη χρονιά).
Ο Casey Stoner επέλεξε επίσης να αγωνιστεί με το νούμερο ένα μετά την κατάκτηση του πρώτου του τίτλου με την Ducati το 2007. Η επιτυχία του Rossi το 2008-09 με τη Yamaha σήμαινε ότι το #1 εξαφανίστηκε ξανά, αλλά ο συμπαίκτης του Jorge Lorenzo έφερε πίσω τη διάσημη πινακίδα το 2011. Ο Stoner έτρεξε επίσης με το νούμερο ένα στην τελευταία του χρονιά στο MotoGP το 2012 μετά την κατάκτηση του δεύτερου τίτλου με τη Honda το 2011.
Η κατάρα του #1
Ο Hayden, ο Lorenzo και ο Stoner - δύο φορές - είχαν αγωνιστεί με το νούμερο ένα στις μοτοσυκλέτες τους, αλλά κανένας από αυτούς δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τους τίτλους του.
Το νούμερο 1 έπεσε σε δυσμένεια και ακόμη και ο Lorenzo επέλεξε να παραμείνει στο #99 μετά τους δύο τίτλους το 2012 και το 2015.
Ο Marc Marquez κέρδισε έξι τίτλους σε επτά χρόνια μεταξύ 2013 και 2019, αλλά παρέμεινε πιστός στο #93 σε όλη τη χρυσή του εποχή στο MotoGP. Ο Joan Mir , ο πρωταθλητής του 2020 και ο νικητής του τίτλου του 2021 Fabio Quartararo δεν μπήκαν επίσης στον πειρασμό να τρέξουν το νούμερο ένα.
Το MotoGP «περίμενε» μέχρι το 2023 για να δει ξανά το #1 στο grid αφού ο Bagnaia επέλεξε να ακολουθήσει αυτή τη διαδρομή. Ο Bagnaia κέρδισε τον τίτλο του 2023 με το αυτοκόλλητο #1 στη Ducati του, και έγινε ο πρώτος αναβάτης μετά τον Doohan που έσπασε την κατάρα που σχετίζεται με αυτόν τον αριθμό.
Ίσως αυτό έπεισε τον Martin να αφήσει το #89 για το #1 κατά την άφιξή του στην Aprilia από την ομάδα Pramac.