Το αντίο της Φίνος Φιλμ στον Λογοθέτη: «Θα λείψει η ευγένεια και το τακτ του»

Ρίγη συγκίνησης σκόρπισε στον καλλιτεχνικό χώρο ο θάνατος του σπουδαίου Έλληνα ηθοποιού, Ηλία Λογοθέτη που έγινε γνωστό το απόγευμα της Τετάρτης 28 Φεβρουαρίου.

Μεταξύ άλλων, η Φίνος Φιλμ έγραψε ένα πολύ συγκινητικό μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θέλοντας να πει το δικό της αντίο στον Λευκαδίτη καλλιτέχνη. Μάλιστα, η πρώτη σελίδα της επίσημης ιστοσελίδας της εταιρείας παραγωγής ελληνικών ταινιών φιλοξενεί εκτενές αφιέρωμα στη ζωή και την καριέρα του ηθοποιού.

«Άλλη μια απώλεια μετράμε σήμερα, με τον χαμό του Ηλία Λογοθέτη, του βέρου επτανήσιου που υπηρέτησε πάνω από πενήντα χρόνια την υποκριτική τέχνη, χωρίς ποτέ να αποκλίνει από τις αρχές του. Σοβαρός, ευρυμαθής και με ιδιαίτερη παιδεία, ο Ηλίας συνεργάστηκε δύο φορές με την Φίνος Φιλμ, στον ξακουστό «Παπαφλέσσα» (1971) και στο ιδιαίτερο φιλμ «Ο Θανάσης στη Χώρα της Σφαλιάρας» (1976), μια από τις τελευταίες ταινίες της εταιρείας.
Θα μας λείψει η αβίαστη ευγένεια και το τακτ που χαρακτήριζε αυτόν τον σπουδαίο ηθοποιό και άνθρωπο του πνεύματος. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του. 💔
«Πιστεύω ότι ζούμε στη χαρά και την διανθίζουμε με λίγο αλατάκι λύπης, για να θυμόμαστε καλύτερα.» – Ηλίας Λογοθέτης (1939 – 2024)» γράφει το μήνυμα στο Facebook. 

Ποιος ήταν ο Ηλίας Λογοθέτης

Γεννήθηκε στη Λευκάδα, παιδί μιας οικογένειας βιοπαλαιστών και μεγάλωσε ως μοναχοπαίδι μετά το θάνατο της μεγαλύτερης αδελφής του όταν εκείνος ήταν ακόμα μωρό. Από νωρίς διακρίθηκε για την ωραία του φωνή και γράφτηκε στο πολιτιστικό σωματείο «Ορφέας» όπου έμαθε κιθάρα και έλαβε μέρος σε εκδηλώσεις όπως θεατρικές παραστάσεις, χορωδιακές εμφανίσεις, μαντολινάτες και χοροεσπερίδες. Όμως δεν είχε στο μυαλό του να ασχοληθεί επαγγελματικά με την υποκριτική. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για τις σπουδές του στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Παντείου ενώ παράλληλα δοκιμάστηκε στο Εθνικό Ωδείο για να φοιτήσει όπερα. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του αρχίζει μια περιπλάνηση η οποία παίρνει τέλος όταν με την παρότρυνση ενός φίλου του δίνει εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Θέατρου Τέχνης όπου γίνεται δεκτός με υποτροφία το 1964.

Το θέατρο

Συμμετείχε ως μαθητής της Σχολής σε απαιτητικές παραστάσεις όπως τα ιστορικά ανεβάσματα των «Περσών» (1965-1966), των «Βατράχων» (1966) αλλά και των «Ορνίθων» στο Λονδίνο και το Παρίσι. Το 1967 μετά και την τυπική αποφοίτησή του έκανε την πρώτη του του επαγγελματική εμφάνιση με το έργο «Έξι Πρόσωπα Ζητούν Συγγραφέα» του Λ. Πιραντέλο στο Θέατρο Τέχνης. Ακολούθως έπαιξε στο ελεύθερο θέατρο σε μιούζικαλ, επιθεώρηση και πρόζα με τους θιάσους Γιάννη Φέρτη-Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή-Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Κώστα Χατζηχρήστου, Άγγελου Αντωνόπουλου-Μιράντας Κουνελάκη, Αλίκης Βουγιουκλάκη ενώ συνεργάστηκε επί μακρόν με τον Σπύρο Ευαγγελάτο στο Αμφιθέατρο ερμηνεύοντας αξιόλογους ρόλους όπως του Τίτου Ανδρόνικου (του Σαίξπηρ). Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη» που ανέβηκε στο Απλό Θέατρο του Αντώνη Αντύπα.

Το 2007 ανέβασε την παράσταση «Το Αμάρτημα της Μητρός μου» σε δική του σκηνοθεσία και με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τη σύζυγό του, η οποία παίχτηκε επί δέκα και πλέον έτη με απήχηση στο κοινό για τον πρωτότυπο καλλιτεχνικό τρόπο που ανέδειξε τον χαρακτήρα και τις ευαισθησίες του Γεώργιου Βιζυηνού. Μια σημαντική θεατρική του στιγμή ήταν επίσης όταν το 2008 συμμετείχε στην τρίτη αναβίωση των «Ορνίθων» από το Θέατρο Τέχνης, στο Grand National Theatre του Πεκίνου αλλά και το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Ο κινηματογράφος

Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970 με την ανατρεπτική «Βαβυλωνία» του Γιώργου Διζικιρίκη. Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε δύο φορές, στο «Ο Παπαφλέσσας» (1971) και «Ο Θανάσης Στη Χώρα Της Σφαλιάρας» (1976). Ανέπτυξε μια πλούσια κινηματογραφική σταδιοδρομία σε πάνω από 40 ελληνικές ταινίες, μερικές από τις οποίες ήταν από τις σημαντικότερες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου: «Περιπλάνηση» (1979) του Χριστόφορου Χριστοφή, «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» (1991) του Θόδωρου Αγγελόπουλου και «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» (1987) του Κώστα Βρεττάκου. Παράλληλα δεν αρνήθηκε και ρόλους που αξιοποίησαν το αστείρευτο ταλέντο του στην κωμωδία όπως στα «Θανάση Σφίξε κι άλλο το Ζωνάρι» (1980) του Θόδωρου Μαραγκού, «Γκαρσονιέρα για Δέκα» (1981) του Δημήτρη Δαδήρα, «Άρπα Colla» (1982) του Νίκου Περάκη και «Made In Greece» (1987) του Πάνου Αγγελόπουλου. Το 2001 έκλεψε την παράσταση με διπλό ρόλο στο «Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον» του Λάκη Παπαστάθη ενώ τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν το 2013 στην ταινία «Το Δέντρο και η Κούνια» της Μαρίας Ντούζα.

Παράλληλα με την κινηματογραφική και τη θεατρική του πορεία, δεν αρνήθηκε τη συμμετοχή του και σε επιλεγμένες τηλεοπτικές σειρές όπως «Το Μινόρε Της Αυγής», «Ο Κίτρινος Φάκελος», «Σιγά Η Πατρίδα Κοιμάται», «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», «Ο Ιός Του Πατέρα», «Καλά Να Πάθεις», «Ο Πρίγκηπας» και άλλες. Έδωσε επίσης το παρόν και σε πολλές μεταφορές θεατρικών έργων στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση (Θέατρο της Δευτέρας). Έχει λάβει μέρος, επίσης, σε μουσικές παραστάσεις, όπως το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 2008.

Διακρίσεις

Το 1970 τιμήθηκε στο 11ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης με το βραβείο Β’ Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Βαβυλωνία».

Με πληροφορίες από Finos Film