Η #δολοφονία του Άλκη και μια κοινωνία που φωνάζει μη με χτυπάτε άλλο

Με αυτό τον τρόπο ξεθύμαινε, διεκδίκούσε, νικούσε η και συντρίβονταν. Πάντως εξέφραζε το θυμό του και όσα τον απασχολούσαν. Περάσαμε μία μεταβατική περίοδο όπου οι πολίτες κουράστηκαν, απογοητεύτηκαν ενώ και η ατζέντα άλλαξε. Οι απλοί άνθρωποι μπορεί να μην κατεβαίνουν συχνά στους δρόμους με πολιτικές διεκδικήσεις όμως είναι πιο ευαίσθητοποιημένοι, έχουν μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, νοιάζονται και εκφράζονται έντονα και κυρίως ψηφιακά με διάφορες  αφορμές.

Η ενδοοικογενειακή βία, οι γυναικοκτονιες η υπόθεση της καταγγελίας για βιασμό της 24χρονης Γεωργίας Μπίκα με χάπι βιασμού ξεσήκωσαν και ξεσηκώνουν μηνύματα συμπαράστασης.

Το ίδιο και η δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού από χθες. Οι απλοί άνθρωποι σιχαίνονται τον παραδοσιακό δημοσιογραφικό τρόπο προσέγγισης της υπόθεσης. Η δολοφονία αυτή δεν είναι απλά μία ακόμη η υπόθεση του αστυνομικού δελτίου. Δεν είναι οπαδικη βια ή ξεκαθάρισμα γηπεδικών λογαριασμών.

Είναι μία δολοφονία της αθωότητας. Ενός νέου ανθρώπου που περπατάει στο δρόμο αμέριμνος. Χωρίς κανέναν λόγο. Μία υπόθεση που ξεδιαλύνεται και συνοδεύεται από συγκλονιστικές μαρτυρίες όπως αυτή της MariaV στο Twitter, όπου δείχνει να γνωρίζει το παιδί καλά και εκφράζει το σοκ όλης της Ελλάδας για τον τρόπο που μπορεί να χαθεί σε μία στιγμή η ζωή ενός νέου αθώου παιδιού που θα μπορούσε να είναι ένα δικό σου παιδί.

Μία κοινωνία που εδώ και καιρό φωνάζει όπως έκανε ο Άλκης ή κάποιο από τα άλλα παιδιά που δέχθηκαν την επίθεση σύμφωνα με τους αυτήκοους μάρτυρες " σας παρακαλώ μη με χτυπάτε άλλο".

Με έναν τρόπο ευγενικό και απελπισμένο που εκφράζει χιλιάδες ανθρώπους που ζουν μία καθημερινότητα σε μία διαρκή πίεση ένα διαρκή κίνδυνο χωρίς όραμα, χωρίς αντίκρισμα, χωρίς ελπίδα, χωρίς ανάσα.

[caption id="attachment_1911168" align="alignnone" width="263"] Ολονύχτια στη Χαριλάου για τη δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού[/caption]

Ένας κόσμος που έχει χάσει κάθε εμπιστοσύνη στους "θεσμούς" και έχει βάλει "κόκκινη γραμμή" τουλάχιστον να μην τον βιάζουν και να μην τον σκοτώνουν ακόμα και αν τον κλέβουν ο τον κοροϊδεύουν μες στα μούτρα του καθημερινά. Τόσο σκληρά.

Δεν θα καταλήξω αυτό το κείμενο κάνοντας την παραδοσιακή μάταιη έκκληση στην πολιτεία και τους ...θεσμούς να καταλάβουν τι γίνεται στις φτωχογειτονιές της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Το πολύ-πολύ να αγοράσουν μερικά ακόμα περιπολικά και να προσλάβουν περισσότερους αρματωμένους αστυνομικούς νομίζοντας πως έτσι θα υποκαταστήσουν την παιδεία και τις ευκαιρίες που θα κάνει αυτές τις γειτονιές καλύτερες. Που δεν θα φτιάξουν άλλους μελλοντικούς δολοφόνους μέσα από κηρύγματα μίσους, ρατσιστικά και εθνικιστικά μηνύματα από άμβωνος. Καθε άμβωνος. Πολιτικού, τηλεοπτικού, θρησκευτικού, ποδοσφαιρικού.

"Σας παρακαλούμε μη μας χτυπάτε άλλο" γιατί η ψηφιακή αγανάκτηση δεν θα περιοριστεί μόνο στις μικρές οθόνες των κινητων μας.