Η αύξηση των ξένων στην Basket League είναι απλώς τα... απόνερα της Euroleague

Η νέα αυξήση των ξένων στην Basket League είναι προ των πυλών. Οι 6+1 μη Έλληνες παίκτες, πρόκειται να γίνουν περισσότεροι (άγνωστο ακόμη το πόσο περισσότεροι) και η πρώτη κατηγορία της χώρας κινδυνεύει σοβαρά με ένα άδειασμα της δεξαμενής Ελλήνων παικτών. Γιατί ναι, υπάρχουν Έλληνες παίκτες που μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, αρκεί να πάρουν την εμπιστοσύνη που τους αναλογεί.

Η μανία της ελληνοποίησης καταστρέφει την γενιά του Λιοτόπουλου

Η ΕΟΚ στρέφεται εδώ και καιρό στην λάθος κατεύθυνση. Η λύση δεν είναι να κάνουμε Έλληνες τους Ναν, Γκος, Γκραντ και οποιονδήποτε ποιοτικό ξένο παίκτη των δυο «αιωνίων». 

Ο Λευτέρης Λιοτόπουλος είναι από τις μεγάλες προοπτικές του ελληνικού μπάσκετ και αγωνίζεται στο Σεντ Τζονς, δίπλα στον «καθηγητή» Ρικ Πιτίνο. Ο Νεοκλής Αβδάλας θεωρείται εδώ και μερικά χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά πρότζεκτ και φέρνει ένα... σκασμό σκάουτερ. Ο Τζον Πουλακίδας, ο Στέφανος Σπαρτάλης, ο Αλέξανδρος Σαμοντούροφ, ο Αντρέι Στογιάκοβιτς είναι ακόμη μερικοί από αυτούς που δεν πρέπει να «καούν» στην επόμενη μέρα του ελληνικού μπάσκετ.

Η Euroleague είναι εδώ και χρόνια ο... ηθικός αυτουργός 

Κακά τα ψέματα, τις παραπάνω αλλαγές, όσον αφορά το θέμα των ξένων, την χρειάζονται περισσότερο αυτοί που κινούν τα νήματα του πρωταθλήματος. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να... κατηγορήσει τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, όταν η ίδια η Euroleague «σφυρίζει» αδιάφορα.

Η διοργανώτρια αρχή δεν έχει φροντίσει να θέσει κανόνες που θα ενισχύουν τις ομάδες στο να χρησιμοποιούν τους παίκτες της χώρας τους. Ακόμη και οι νέοι κανονισμοί του Salary Cap, μιλούν για μη καταλογισμό των συμβολαίων (στο συνολικό μπάτζετ) για συγκεκριμένες ηλικίες κι όχι εθνικότητες.

Όλα τα παραπάνω αποδεικνύονται, αν κοιτάξουμε τον χρόνο παιχνιδιού που είχαν οι ξένοι, αλλά και οι «ντόπιοι» παίκτες στις ομάδες τους. Μόνο στην ομάδα της Βιλερμπάν οι Γάλλοι είχαν το 53% του συνολικού χρόνου στο παρκέ. Ζαλγκίρις, Ερυθρός Αστέρας και Βίρτους βρίσκονται πάνω από το 40%, με τις Άλμπα, Μπαρτσελόνα, Μονακό, Παρί, Μακάμπι, Αρμάνι, να κυμαίνονται στο 34-27%. Παναθηναϊκός και Ρεάλ δίνουν το 25% του συνολικού χρόνου σε Έλληνες και Ισπανούς παίκτες αντίστοιχα, ενώ Φενέρ, Παρτιζάν, Ολυμπιακός, Εφές, δίνουν πάνω από το 83% του χρόνου τους, σε ξένους παίκτες. Την... κορυφή κατακτάει η Μπασκόνια που δεν έχει καν Ισπανό παίκτη που να πάτησε παρκέ της Euroleague (0%). 

Όπως καταλαβαίνει κανείς, σε μια ανταγωνιστική λίγκα που για να επιβιώσεις πρέπει να παλέψεις με όποιο μέσο διαθέτεις, τα ταλέντα της Ελλάδας (και όχι μόνο), μένουν απροστάτευτα και συνήθως... εκτός παρκέ.