Η αποτελεσματική μέθοδος των θηλυκών βατραχιών για να αποφύγουν τα... αρσενικά
H μέθοδος που επιλέγουν τα θηλυκά βατράχια για αν αποφύγουν τα αρσενικά αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης.
Τα θηλυκά ευρωπαϊκά κοινά βατράχια παρατηρήθηκαν να επιδίδονται σε “ακινησία”, προσποιούμενα ουσιαστικά τον θάνατό τους για να αποφύγουν το ζευγάρωμα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο Royal Society Open Science.
Έρευνα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Βερολίνου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, τα θηλυκά βατράχια επιστρατεύουν την εξυπνάδα τους για να αποφύγουν τα ανεπιθύμητα αμφίβια παριστάνοντας ότι είναι νεκρά, όπως σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα «Guardian». Και το κόλπο πιάνει πάντα.
Στην ουσία, μιμούνται το παιδικό παιχνίδι «Αγαλματάκια, ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα» για να αποφύγουν το ζευγάρωμα με όσα αρσενικά δεν τους είναι αρεστά.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στην επιθεώρηση «Royal Society Open Science», δείχνει ότι, το φαινόμενο αυτό μοιάζει να έχει εξελιχθεί προκειμένου τα θηλυκά βατράχια να επιβιώσουν σε μια έντονη και δυνητικά επικίνδυνη περίοδο ζευγαρώματος», όπως δήλωσε στο αμερικανικό δίκτυο «ABC News» η οικολόγος Καρολίν Ντίτριχ, που μελετά την εξέλιξη και την συμπεριφορά των αμφίβιων, στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Βερολίνου.
Τα κοινά βατράχια της Ευρώπης επιδίδονται σε μια “εκρηκτική” αναπαραγωγική περίοδο, μια σύντομη περίοδο κατά την οποία τα αρσενικά ανταγωνίζονται έντονα για την πρόσβαση στα θηλυκά, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την παρενόχληση και τις μάχες. Τα αρσενικά μπορούν επίσης να παρενοχλήσουν, να εξαναγκάσουν ή να εκφοβίσουν τα θηλυκά για να ζευγαρώσουν, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Μέσα στο χάος, τα θηλυκά βατράχια κινδυνεύουν να παγιδευτούν σε “μπάλες ζευγαρώματος”, στις οποίες πολλά αρσενικά προσκολλώνται πάνω τους για να διεκδικήσουν την προσοχή τους, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει στο θάνατό τους», τόνισε η Dittrich.
Η έρευνα της Dittrich ξεκίνησε όταν προσπαθούσε να διαπιστώσει αν τα αρσενικά βατράχια επιλέγουν θηλυκές συντρόφους με μεγαλύτερα σώματα, επειδή τα μεγαλύτερα θηλυκά σώματα τείνουν να έχουν περισσότερα αυγά, άρα να παράγουν περισσότερους απογόνους.
«Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής έδειξαν ότι τα αρσενικά δεν επέλεγαν τα θηλυκά με βάση το μέγεθος του σώματός τους, αλλά έδειχναν να ενδιαφέρονται για όλα τα θηλυκά», δήλωσε η Dittrich. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι τα θηλυκά έδειχναν κάποιες συμπεριφορές αποφυγής προς τα αρσενικά – μια συμπεριφορά που δεν αναμενόταν να εμφανιστεί σε αυτό το είδος, επειδή οι “εκρηκτικοί” βάτραχοι έχουν συνήθως ένα σύντομο χρονικό διάστημα για την περίοδο ζευγαρώματος.
Μεταξύ των συμπεριφορών αποφυγής που επέδειξαν τα θηλυκά περιλαμβάνεται μια κίνηση στροφής, κατά την οποία γυρίζουν και στρίβουν το σώμα τους για να ξεφύγουν από τη λαβή των αρσενικών — μια τεχνική που χρησιμοποιείται με μεγαλύτερη επιτυχία από μικρότερα θηλυκά.
Ωστόσο, η «πιο εντυπωσιακή» συμπεριφορά που επέδειξαν τα θηλυκά για να αποφύγουν την προσοχή των αρσενικών ήταν η «τονική ακινησία», ή η προσποίηση του θανάτου τους, δήλωσε ο Dittrich.
«Τα θηλυκά ευρωπαϊκά κοινά βατράχια δεν έχουν πολλές ευκαιρίες να αυξήσουν τη φυσική τους κατάσταση, επειδή αναπαράγονται μία φορά την εποχή, γεγονός που πιθανώς οδήγησε στην εξέλιξη της συμπεριφοράς αποφυγής αντ’ αυτού», δήλωσε ο Dittrich.
«Οι ερευνητές παρατήρησαν θηλυκά ευρωπαϊκά κοινά βατράχια να τεντώνουν τα χέρια και τα πόδια τους ευθεία από το σώμα, με τρόπο που θα μπορούσε να μοιάζει με τη νεκρική ακαμψία», δήλωσε ο Dittrich.
«Υπάρχει πολύ λίγη βιβλιογραφία που υποστηρίζει ότι άλλα είδη σπονδυλωτών προσποιούνται τον θάνατό τους για να αποφύγουν το ζευγάρωμα» συμπλήρωσε.
Ενώ η προσποίηση θανάτου έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν σε αμφίβια, αράχνες και λιβελούλες, ο σκοπός είναι συνήθως να αποφευχθεί η ανίχνευση από κάποιο αρπακτικό.
