«Νοσεί η οικογένεια όταν μιλάμε για παιδιά αδερφοκτόνους» - Ψυχολόγος εξηγεί

Παιδιά μαλώνουν και παίζουν άγριο ξύλο μέσα σε σχολεία και όχι μόνο. Δίνουν ραντεβού για να χτυπήσουν ο ένας τον άλλον για ασήμαντη αφορμή. «Άγουρες» συμμορίες προχωρούν σε κλοπές, ξυλοδαρμούς και άγριο bullying. Ανήλικοι γίνονται δράστες ειδεχθών εγκλημάτων. 

«Έκρηξη» εμφανίζει η εγκληματικότητα ανηλίκων με τα περιστατικά που έρχονται στο φως να επιβεβαιώνουν την άποψη ότι η εικόνα αυτής της μορφής παραβατικότητας, πλέον, έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

«Ένας ανήλικος, που δεν έχει συμπληρώσει καν τα 20 χρόνια δεν έχει αναπτύξει το κόμματι εκείνο που εμποδίζει το παρορμητισμό του. Σίγουρα η εφηβεία είναι μια αναπτυξιακή ηλικία που έχει τεράστια εσωτερική επιθετικότητα», είπε η κλινική ψυχολόγος Άννα Κανδαράκη μιλώντας σε εκπομπή της ΕΡΤ διευκρινίζοντας παράλληλα ότι κάτι τέτοιο δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την έξαρση του φαινομένου.

Στην ευθύνη που φέρουν τόσο οι ενήλικες όσο και η ίδια η οικογένεια, στάθηκε αρχικά η κύρια Κανδαράκη χαρακτηρίζοντας την μάλιστα «αλυσίδα».

«Δεν γίνεται να νοσεί μόνο ένας κρίκος, νοσούν όλοι οι υπόλοιποι. Δυστυχώς σε εμάς τους ψυχολόγους δεν έρχονται άνθρωποι που έχουν πράγματι πρόβλημα και έχουν βαθύ σκοτάδι μέσα τους. Είναι εκείνοι που δεν επικοινωνούν την δυσκολία και τον φόβο που υπάρχει. Μένουν πίσω από κλειστές πόρτες. Έτσι όλο αυτό το σύμπτωμα βγαίνει μέσα από ένα μικρό παιδί.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι για παιδιά πατροκτόνους και αδελφοκτόνους υπάρχει από πίσω νόσος στην οικογένεια» συμπλήρωσε η ίδια.

Ερωτηθείσα για την έξαρση της ανήλικης παραβατικότητας, η κυρία Κανδαράκη διευκρίνισε ότι όλο αυτό προκύπτει από μια συνολική παραβατικότητα που πηγάζει από καθημερινά φαινόμενα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι όπως είναι ο πόλεμος αλλά και η ίδια η εγκληματικότητα των ενηλίκων.

«Έχουμε εξοικειωθεί με πολέμους, μας είναι οικείοι. Υπάρχει καθημερινά μια διάχυτη εγκληματικότητα, η οποία «ξερνάει» τελικά μέσα από τους ανηλίκους. Οι ανήλικοι είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας , θα είναι λάθος αν εστιάσουμε στα παιδιά και όχι σε ότι υπάρχει γύρω μας». 

Παράλληλα επισήμανε τον ρόλο του εγκλεισμού της πανδημίας στην έξαρσή αυτού του πολυδιάστατου και πολυπαραγοντικού φαινομένου.