Η ανατομία ενός προαναγγελθέντος εκλογικού αποτελέσματος
Ένα μήνα πριν από τις ευρωεκλογές και όπως τα πράγματα δείχνουν δεν πρόκειται να μάθουμε από τα κόμματα, τι διακυβεύεται στην Ευρώπη, ποια είναι τα μεγάλα ζητήματα που μας αφορούν και ποιος ο ρόλος του ευρωκοινοβουλίου. Γι αυτό ας δούμε το πράγμα με εντελώς εσωτερικούς όρους.
Όπως φαίνεται δεν πρόκειται να υπάρξει αγωνία για τον πρώτο και τον δεύτερο. Αυτό που θα έχει ενδιαφέρον στην αναμέτρηση είναι πόσο μεγάλη θα είναι η διαφορά των δυο κομμάτων, δηλαδή αν το πρώτο κόμμα θα έχει διπλάσιο αριθμό ψήφων από το δεύτερο ή και παραπάνω.
Τα ερωτήματα βρίσκονται στις πιο κάτω θέσεις. Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ που πριν λίγο καιρό έδειχνε να απειλεί την δεύτερη θέση του Σύριζα, σήμερα δείχνει κάμψη που τον αφήνει σαφώς στην τρίτη θέση. Μόνον που και εδώ υπάρχει ένας προβληματισμός, γιατί ο Κ. Βελόπουλος, δείχνει να πλησιάζει το πάλαι ποτέ κραταιό κίνημα. Από εκεί και πέρα, τα ερωτήματα είναι μάλλον μικρής σημασίας.
Αν, δηλαδή, το ΚΚΕ θα ξεπεράσει το παλαιό ποσοστό του, και για το αν θα καταφέρουν η Πλεύση Ελευθέριας και η Νίκη να πιάσουν ποσοστά πάνω από το 4,5% ώστε να έχουν πιθανότητες εκλογής ευρωβουλευτή.
Ερωτηματικά για το που και πως θα κατανεμηθούν οι ψήφοι των Σπαρτιατών που αποκλείσθηκαν από τις εκλογές, αν η Νέα Αριστερά θα καταγράψει ποσοστά πάνω από το εκλογικό όριο του 3%, πόσο κοντά σε αυτό θα είναι το κόμμα του Α. Λοβέρδου, οι Δημοκράτες, αλλά και τι θα κάνει το κόμμα της κ. Λατινοπούλου που επιδιώκει να εκφράσει τους δυσαρεστημένους δεξιούς ψηφοφόρους.
Το Μέρα 25 του κ Βαρουφάκη κινείται στα όρια του 1,5% και φαίνεται πως σιγά-σιγά σβήνει ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει αντικείμενο συζήτησης για κόμματα όπως αυτό του κ. Κόκκαλη, των διαφόρων οικολόγων και άλλα.
Άρα, όπως εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, δείχνουν τα πράγματα, αυτά που θα πρέπει να μας απασχολήσουν το βράδυ των εκλογών και ιδίως μετά, είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα.
- Αν η ΝΔ κινηθεί πάνω από το 33% των προηγούμενων ευρωεκλογών και ιδίως αν η διαφορά της με το δεύτερο κόμμα είναι όπως όλα δείχνουν πολύ μεγάλη, τότε ο κ. Μητσοτάκης θα μπορεί να βάλει, ανεπηρέαστος, νέα θεμέλια (και πρόσωπα) στην κυβέρνηση του, που τον πρώτο χρόνο της νέας τετραετίας δείχνει να είναι λίγο «στατική»…
Αν μάλιστα δεύτερο και τρίτο κόμμα, ως άθροισμα, έχουν ποσοστά κάτω από της ΝΔ, τότε τα πράγματα θα είναι πιο απλά για τον πρωθυπουργό
-Τι μπορεί να γίνει αν ο Σύριζα βρεθεί μεν στην δεύτερη θέση, όπως όλα δείχνουν, αλλά τα ποσοστά του υπολείπονται ακόμα και από αυτά τα «καταστροφικά» των εθνικών εκλογών. Θα τεθεί ίσως θέμα ηγεσίας και ηγετικής ομάδας; Θα ανοίξουν οι πόρτες της φυγής προς ΠΑΣΟΚ και Νέα Αριστερά;
-Αν το ΠΑΣΟΚ, παρά τα όσα διακηρύσσει, βρεθεί στην τρίτη θέση και με ποσοστά περί το 10-11%, δεν θα τεθεί θέμα στρατηγικής και ίσως ηγεσίας; Γιατί η δικαιολογία πως πήγαμε καλυτέρα από το 7% και κάτι, των ευρωεκλογών του 2019, που προετοιμάζεται, δεν θα πείσει κανέναν…
- Ο κ. Βελόπουλος, πόσο δυναμικά θα κινηθεί (και αυτό θα τον βοηθήσει;) αν βρεθεί στα όρια του δέκα. Δεν συζητώ αν, παρ ελπίδα, βρεθεί στην τρίτη θέση. Εκεί ποιος τον πιάνει…
-Για το ΚΚΕ, μάλλον ούτε κρύο ούτε ζέστη. Εξάλλου η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι και του γούστου του. Ασε που πάντα υπάρχουν θεωρίες δικαιολογίας για όλα τα αποτελέσματα.
-Ζωή Κωνσταντοπούλου της Πλεύσης Ελευθερίας και Μητσός της Νίκης, απλώς περιμένουν να καταγράψουν ποσοστά πάνω από το 3% και αν παρ’ ελπίδα εκλέξουν και ευρωβουλευτή, τόσο το καλύτερο…
-Υπαρξιακό δείχνει να είναι το αποτέλεσμα για την Νέα Αριστερά, που αν βρεθεί κάτω από το 3% θα έχει σίγουρα πρόβλημα ανάμεσα στους ψηφοφόρους της, ενώ το ίδιο ισχύει (με άλλους όρους) και για τον Α. Λοβέρδο και τους Δημοκράτες του.
Τέλος, η κ. Λατινοπούλου όποιο κι αν είναι το ποσοστό της εκεί στο 1-2%, δεν μπορεί πάρα να νοιώθει νικήτρια, μια και θα έχει καταφέρει να μαζέψει σημαντικό ποσοστό δυσαρεστημένων δεξιών, χωρίς να έχει ιδιαίτερα μέσα (και οικονομικά). Θα μπορεί έτσι να διαπραγματευθεί για το μέλλον.
