Γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν, δολοφόνησαν. Η απίθανη ιστορία του Γενς Σόρινγκ και της Ελίζαμπεθ Χέισομ

Ο Γενς Σόρινγκ και η Ελίζαμπεθ Χέισομ γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια το 1984. Εκείνος, γιος Γερμανού διπλωμάτη, ήταν ένα λαμπρό μυαλό με πολλές προοπτικές. Στο γυμνάσιο έγραφε στη σχολική εφημερίδα, είχε ασχοληθεί με τη φωτογραφία και έπαιζε σε ροκ συγκροτήματα. Στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια έγινε δεκτός με υποτροφία.

Εκείνη, επίσης υπότροφος, αλλά εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας. Είχε τελειώσει το σχολείο σε οικοτροφείο στην Αγγλία, τα έκανε μαντάρα στις σπουδές της και γύρισε την Ευρώπη με την ερωμένη της, κάνοντας περιστασιακή χρήση ναρκωτικών.

Εκτός από τη σεξουαλική τους χημεία και τις υποτροφίες είχαν κοινό ότι είχαν μεγαλώσει δύσκολα. Ο πατέρας του Σέρινγκ ευέξαπτος, η μητέρα του αλκοολική, με μεταπτώσεις στη διάθεση και καταθλιπτικές τάσεις. Οι γονείς της Χέισομ, ζάπλουτοι μεν, αλλά είχαν επίσης θέματα με το αλκοόλ. 

Δείτε το trailer του ντοκιμαντέρ στο Netflix.

H Χέισομ δεν έβλεπε καθαρά. Θεωρούσε τον Σόρινγκ ιδιοφυΐα, έναν ροκ σταρ και του έγραφε παθιασμένα ερωτικά γράμματα: «Μισώ την αγάπη μου για σένα εδώ και πολύ καιρό. Μισώ τον εαυτό μου για την ευπάθεια του, αλλά καθώς περνούσαν οι εβδομάδες άρχισα να καταλαβαίνω. Πάντα πίστευα ότι έκανα τους άντρες να με ερωτευτούν για να μπορέσω να βγάλω όλο το μίσος που ένιωθα γι' αυτούς ταπεινώνοντάς τους». 

Ήταν ένας κεραυνοβόλος έρωτας ή κάτι άλλο;

Τον Μάρτιο του 1985, λίγους μήνες μετά την γνωριμία των δύο νέων, οι γονείς της Χέισομ, Ντέρεκ και Νάνσι, βρέθηκαν κατακρεουργημένοι στο σπίτι τους στο Λίντσμπουργκ της Βιρτζίνια. Ο Ντέρεκ Χέισομ βρέθηκε πεσμένος κοντά σε μία πόρτα, ενώ η Νάνσι Χέισομ στην κουζίνα. 

Και τα δύο σώματα είχαν σκισμένα ρούχα, ενώ ο λαιμός τους είχε κοπεί σχεδόν από το ένα αυτί στο άλλο. Δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης, παντού υπήρχαν πατημασιές πάνω στο αίμα που είχε τρέξει ποτάμι στο πάτωμα, ένα ίχνος είχε γίνει από ένα παπούτσι τένις και δύο ακόμα από μία κάλτσα. Το σκηνικό ήταν χαοτικό, Σαιξπηρικό, απόκοσμο.

Σύμφωνα με την ιατροδικαστική μελέτη, τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα των Χέισομ ήταν υπερβολικά υψηλά. Στο τραπέζι υπήρχε ένα μπουκάλι βότκα με αποτυπώματα, όπως και σε ένα σφηνάκι. 

Αυτό όμως που είχε περισσότερη σημασία ήταν ότι το αίμα που έτρεξε δεν ήταν μόνο του Ντέρεκ και της Νάνσι. Τέσσερις ομάδες αίματος βρέθηκαν, Α και ΑΒ όπως των Χέισομ, Β και ίχνη Ο. 

Από την ιατροδικαστική μελέτη, η οποία τότε έγινε χωρίς ανάλυση DNA, προέκυψαν τα εξής συμπεράσματα: μεταξύ 29ης και 31ης Μαρτίου 1985, οι δολοφόνοι κατέφθασαν στο σπίτι της οικογένειας. Τα ίχνη αίματος έδειξαν ότι ο δράστης επιτέθηκε στον Ντέρεκ στο τραπέζι, αυτός αιμόφυρτος περπάτησε λίγο, ο δολοφόνος τον ακολούθησε και μετά του έκοψε την καρωτίδα.

Πριν ή μετά τον μαχαίρωσε 36 φορές. Η Νάνσι δολοφονήθηκε με την ίδια αγριότητα στην κουζίνα.

Οι υποψίες δεν έπεσαν αμέσως πάνω στην Ελίζαμπεθ και τον Γενς. Μόνο όταν ο δεύτερος αρνήθηκε να δώσει αποτυπώματα έγινε ο Νο 1 ύποπτος για τον Ρίκι Γκάρτνερ, έναν από τους ερευνητές. 

Έξι μήνες μετά τους φόνους και με τους ερευνητές της υπόθεσης να πλησιάζουν όλο και περισσότερο στη διαλεύκανση, ο Σόρινγκ και η Χέισομ έκαναν ζωάρα στην Αγγλία όπου ζούσαν με ψευδώνυμα. Αντί να πιάσουν κανονικές δουλειές και να αξιοποιήσουν την ευφυΐα τους, στράφηκαν στις μικροαπάτες και τις κλοπές σε πολυκαταστήματα. Στις 29 Μαΐου 1986 συνελήφθησαν στο Λονδίνο για πλαστές τραπεζικές επιταγές. Ο αστυνομικός Τέρι Ράιτ της Μητροπολιτικής Αστυνομίας επικοινώνησε με τον Ρίκι Γκάρτνερ, ο οποίος μετέβη στο Λονδίνο άρον άρον.

Ο Σόρινγκ δέχτηκε να μιλήσει στον Γκάρτνερ για το διπλό φονικό χωρίς την παρουσία δικηγόρου. Ομολόγησε. Είπε ότι η Χέισομ του εκμυστηρεύτηκε ότι οι γονείς της δεν ήθελαν να συνεχιστεί η σχέση τους. Ο Σόρινγκ ήθελε να τους μιλήσει και το βράδυ του Σαββάτου πήγε στο σπίτι τους μόνος του. Ο Ντέρεκ του άνοιξε την πόρτα και του πρόσφερε ένα ή δύο ποτά. Αυτός και οι Χέισομ κάθισαν στην κουζίνα και σύντομα άρχισαν να διαπληκτίζονται. Ο Σόρινγκ σηκώθηκε για να φύγει και ο Ντέρεκ τον έσπρωξε με αποτέλεσμα να χτυπήσει το κεφάλι του. Ακολούθως πήρε ένα μαχαίρι και το κάρφωσε στον λαιμό του, κόβοντας μια αρτηρία. Ήταν η αρχή του λουτρού αίματος που θα ακολουθούσε. Η Νάνσι πήρε και αυτή ένα μαχαίρι και επιτέθηκε στον Σόρινγκ. Πάνω στην πάλη, ο Σόρινγκ έκοψε και τον λαιμό της Νάνσι. Τελικά ο Σόρινγκ έφυγε από το σπίτι αφήνοντας πίσω δύο πτώματα και άφθονο αίμα.

Επί τη ευκαιρία της σύλληψής τους τόσο ο Σόρινγκ όσο και η Χέισομ εξετάστηκαν από ψυχίατρο. Η διάγνωση για τη Χέισομ ήταν διαταραχή οριακής προσωπικότητας και για τον Σόρινγκ παραληρηματική διαταραχή.

Προβληματικές παιδικές ηλικίες, ψυχικές διαταραχές, υψηλή ευφυΐα… τα κομμάτια του παζλ έμπαιναν στη θέση τους ένα ένα.

Αργότερα, ο Σόρινγκ ανακάλεσε την αρχική του κατάθεση. Είπε ότι δεν είχε σκοτώσει τους Χέισομ και ότι ο λόγος που ομολόγησε ήταν για να προστατέψει την Ελίζαμπεθ που κινδύνευε με θανατική ποινή. Ο ίδιος νόμιζε ότι είχε διπλωματική ασυλία λόγω του πατέρα του και δεν είχε λόγο να ανησυχεί. Η ανάκληση ωστόσο δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου, οι αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου ενημέρωσαν τη Γερμανία ότι θα εκδώσουν τον Σόρινγκ στη Βιρτζίνια ζητώντας μόνο να μη καταδικαστεί σε θάνατο. Όπερ και εγένετο.

Η δίκη του Σόρινγκ ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1990 και κράτησε τρεις εβδομάδες. Ο εισαγγελέας βασίστηκε στην ομολογία του, στην εύρεση ιχνών αίματος ομάδας Ο όπως η δική του και στο ένα από τα δύο αποτυπώματα που έγιναν με κάλτσα. Το αποτύπωμα του ποδιού του Σόρινγκ ταίριαζε ακριβώς με αυτό. Η Χέισομ δήλωσε ένοχη για συνέργεια και κατέθεσε εναντίον του Σόρινγκ. Στις 21 Ιουνίου ο Σόρινγκ κρίθηκε ένοχος για το διπλό φονικό και καταδικάστηκε σε δις ισόβια. 

Ωστόσο κάποιες λεπτομέρειες από το φονικό παραμένουν ανεξήγητες. Ποιος άφησε το αποτύπωμα του παπουτσιού που ήταν ένα νούμερο μικρότερο από του Σόρινγκ; Ποιος άφησε ίχνη αίματος ομάδας Β (όμοιο με της Ελίζαμπεθ); Ο Σέρινγκ δήλωσε ότι η δίκη ήταν παρωδία. «Αν είχα κάνει εγώ τους φόνους, θα τους είχα κάνει προσεκτικά και με σχεδιασμό, όπως έκανα την απάτη με τις τραπεζικές επιταγές» είπε. «Η σφαγή των Χέισομ ήταν χαοτική, είχε προσωπικό χαρακτήρα».

Κατά τη διάρκεια της δίκης, η Ελίζαμπεθ Χέισομ ρωτήθηκε αν είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από τη μητέρα της. Η Χέισομ το αρνήθηκε αλλά είναι γεγονός ότι η Νάνσι είχε φωτογραφίσει την κόρη της γυμνή σε μικρή ηλικία και η Χέισομ είχε δείξει τις φωτογραφίες στον Σόρινγκ.

Σύμφωνα με τον Σόρινγκ η Χέισομ, την περίοδο των φονικών, του είχε εξομολογηθεί ότι εκείνη την περίοδο είχε ξεκινήσει την ηρωίνη ξανά. Χρωστούσε λεφτά και για να ξεχρεώσει παρέλαβε ένα φορτίο με ναρκωτικά για να το μεταφέρει στη Βιρτζίνια. Για να καλύψει τα ίχνη της και να έχει άλλοθι ζήτησε από τον Σόρινγκ να αγοράσει εισιτήρια για δύο ταινίες. Όταν γύρισε είπε ότι είχε σκοτώσει τους γονείς της και είχε κόκκινα-καφέ σημάδια στα χέρια.

Σε συνέντευξή της η Χέιζομ είπε ότι η αγάπη της για τον Σόρινγκ ήταν τόσο αληθινή που της πήρε εβδομάδες για να δει πώς θα το διαχειριστεί. «Όταν η μητέρα σου είναι ο εραστής σου, μπερδεύονται τα συναισθήματα. Είχα γνωρίσει μερικούς ωραίους άντρες, αλλά πάντα υποκρινόμουν. Με τον Σόρινγκ ήταν διαφορετικά. Νόμιζα ότι ήταν η αδελφή ψυχή μου, ο σύντροφος της ζωής μου. Κάναμε πρώτη φορά σεξ με τον Σέρινγκ το βράδυ της κηδείας των γονιών μου».

Μπορεί ο Σόρινγκ και η Χέισομ να έδρασαν από κοινού; Κανείς δεν τους είδε μαζί εκείνο το βράδυ. Οι φόνοι μπορεί να μην έγιναν καν το βράδυ του Σαββάτου. Οι ιατροδικαστές μιλάνε για ένα «παράθυρο θανάτου». Κανείς δεν μπόρεσε να πιστοποιήσει την παρουσία της Χέισομ και του Σόρινγκ στη περιοχή εκείνο το Σαββατοκύριακο. Και μπορεί όντως ο Σόρινγκ να ομολόγησε για να προστατέψει τη Χέισομ. 

Ο Σόρινγκ δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του ακόμα και όταν του χορηγήθηκε αποφυλάκιση υπό όρους. Πιο πρόσφατες αναλύσεις DNA από τον τόπο του εγκλήματος έδειξαν την παρουσία δύο ακόμη ανδρών, επιβεβαιώνοντας την αρχική θεωρία ότι η Χέισομ ήταν ο πραγματικός δολοφόνος και είχε δύο συνεργούς.

H Ελίζαμπεθ Χέισομ εξέτισε 32 χρόνια από τα 90 που καταδικάστηκε, αφού δήλωσε ένοχη για συνέργεια στους δύο φόνους. Τον Νοέμβριο του 2019 αποφυλακίστηκε με όρους μαζί με τον Σόρινγκ και επέλεξε μια ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Πηγή: New Yorker, Longreads, Wikipedia, Radio Times, Netflix