«Γηραιά κυρία» ετών 126... Από το παγκάκι, στα μεγάλα σαλόνια
Ήταν 1 Νοεμβρίου 1897 όταν μια παρέα νέων σε ένα παγκάκι στο Τορίνο, ερωτευμένοι με την μαγεία του ποδοσφαίρου, θέλησε να δημιουργήσει τη δική της ομάδα. Με τον μεγαλύτερο να είναι 17 ετών, το όνομα που ταίριαζε πιο πολύ στον σύλλογο τους ήταν το «Juventus» που σημαίνει νεολαία. Με αυτό τον ρομαντικό και αυθόρμητο τρόπο γεννήθηκε μια ομάδα «Θρύλος» της ιστορίας του αθλήματος.
Τίτλοι και κατακτήσεις
Κανείς δεν πίστευε τότε ότι 126 χρόνια μετά η ποδοσφαιρική ομάδα που είχαν δημιουργήσει και οραματιστεί θα αποτελούσε την πιο επιτυχημένη ομάδα της Ιταλίας κατακτώντας 36 πρωταθλήματα, 14 Κύπελλα, 9 Σούπερ Κύπελλα Ιταλίας, 2 Τσάμπιονς Λιγκ ( Κύπελλα Πρωταθλητριών ), 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 2 Σούπερ Καπ, 2 Διηπειρωτικά και 1 Κύπελλο Intertoto.
Η Γιουβέντους κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο το 1905, μόλις πέντε χρόνια μετά την πρώτη της συμμετοχή στο εθνικό πρωτάθλημα. Αν και ακολούθησαν δύσκολες περίοδοι για την ομάδα, το άστρο της έλαμψε ξανά τη σεζόν 1925/1926 όπου και κατάφερε να κερδίσει το δεύτερο Scudetto στην ιστορία της.
Ακολούθησαν «χρυσές» εποχές με την κατάκτηση πέντε συνεχόμενων πρωταθλημάτων από το 1930 έως το 1935. Με προπονητή τον Κάρλο Καρκάνο και παίκτες όπως ο Ραϊμούντο Όρσι, Λουίτζι Μπερτολίνι, Τζιοβάνι Φερράρι και Λούις Μόντι η Γιουβέντους γνώρισε μεγάλες δόξες.
Μεγάλη συνεισφορά είχε και η αλλαγή στην προεδρία της ομάδας. Τα ηνία είχε λάβει πλέον η οικογένεια Ανιέλι. Η ομάδα ενδιάμεσα μετακόμισε στο νέο της γήπεδο «Corso Marsiglia Camp». Η μοίρα όμως δεν έπαιξε καλό παιχνίδι στην οικογένεια και το 1935 ο Εντουάρντο Ανιέλι σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα. Την προεδρία ανέλαβε ο γιος του Τζιοβάνι που παραιτήθηκε λίγο αργότερα με τα ηνία να περνούν στον άλλο του γιο τον Ουμπέρτο.
Το πρώτο αστέρι στην φανέλα της το έραψε το 1958, ενώ το δεύτερο το 1984 συμπληρώνοντας 20 πρωταθλήματα. Με προπονητή τον Τζοβάνι Τραπατόνι χρίστηκε ξανά υπερδύναμη κατακτώντας τους πρώτους της διεθνείς τίτλους, το Κύπελλο UEFA (1977) και το Κύπελλο Κυπελλούχων (1984).
29 Μαΐου 1985: Η τραγωδία του Χέιζελ
Η τραγωδία του Χέιζελ αποτελεί ένα μαύρο σημείο στην ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς 39 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους βρισκόμενοι στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τον τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών ανάμεσα σε Γιουβέντους και Λίβερπουλ. Το στάδιο είχε κατακλιστεί από 60.000 οπαδούς, 25.000 από την κάθε ομάδα και 10.000 ουδέτεροι.
Οι φίλαθλοι της αγγλικής ομάδας παραβίασαν τα κιγκλιδώματα, οι Ιταλοί προχώρησαν προς την ουδέτερη ζώνη αλλά ο τοίχος που τους χώριζε κατέρρευσε λόγω πλήθος οπαδών. 32 Ιταλοί, 4 Βέλγοι, 2 Γάλλοι και ένας Ιρλανδός έχασαν την ζωής τους την μοιραία εκείνη μέρα. Η Γιουβέντους κέρδισε τον τελικό με πέναλτι στο 56΄ , ενώ οι παίκτες δεν είχαν ενημερωθεί για τους θανάτους.
1990 και μετά…
Από την δεκαετία 1990 και μετά, η Ιταλική ομάδα έχει κατακτήσει 39 τίτλους με δύο από αυτούς να της έχουν αφαιρεθεί λόγω σκανδάλου με στημένα παιχνίδια. Στην υπόθεση αυτή εμπλεκόμενες ομάδες ήταν και η Μίλαν, Φιορεντίνα, Λάτσιο και Ρετζίνα Κάλτσιο με την Γιουβέντους να δέχεται τις μεγαλύτερες ποινές και να υποβιβάζεται στην Serie B, πράγμα που δεν την πτόησε αφού κατάφερε να ξανά ανέβει στα μεγάλα σαλόνια και να κερδίσει 9 διαδοχικούς τίτλους.
Θρύλοι που φόρεσαν την φανέλα της
Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, Καναβάρο, Έμερσον, Ζαμπρότα, Μπουφόν, Μπονούτσι, Αντρέα Πίρλο, Κριστιάνο Ρονάλντ, Βιερά, Τουράμ, Ιμπραχίμοβιτς, Ζιντάν, Κόντε, Έντγκαρ Ντάβιντς, Τρεζεγκέ, Πάβελ Νέντβεντ, Μισέλ Πλατινί, Μπάτζο, Κιελίνι είναι λίγοι παίκτες από μια μακροσκελής λίστα ονομάτων που έχουν φορέσει την φανέλα της «Γηραιάς Κυρίας».
Ο παίκτης που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο κανένας άλλος από τον σύλλογο είναι ο Ντελ Πιέρο. Με την φανέλα της αγωνίστηκε 705 φορές πετυχαίνοντας 290 γκολ και 178 ασίστ, ενώ πίσω του βρίσκεται ο «θρυλικός» τερματοφύλακας Μπουφόν με 685 εμφανίσεις.
Ο Ντελ Πιέρο πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την φανέλα της Ιταλικής ομάδας στις 12 Σεπτεμβρίου 1993 σε έναν αγώνα κόντρα της Φότζια. Σπουδαίο στατιστικό αποτελεί το γεγονός ότι στο πρώτο του 90λεπτο σκόραρε χατ τρικ με αντίπαλο την Πάρμα.
Ήταν εκεί για την αγαπημένη του ομάδα ακόμα και όταν αυτή υποβιβάστηκε. Με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο χέρι ανέβασε ξανά την «Κυρία» στην πρώτη κατηγορία.
Στις 19 σεζόν που φορούσε την φανέλα του συλλόγου κατέκτησε 8 πρωταθλήματα Ιταλίας {1994/95, 1996/97, 1997/98, 2001/02, 2002/03, (2004/05, 2005/06 έχουν αφαιρεθεί ), 2011/12}, 1 Κύπελλο Ιταλίας (1994/95), 4 Σούπερ Καπ Ιταλίας (1995, 1997, 2002, 2003), 1 Champions League (1995-96), 1 Σούπερ Καπ Ευρώπης (1996), 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο (1996) και 1 πρωτάθλημα στη Serie B (2006-07)
Τζένη Παπαδοπούλου