Γιώργος Μπαλάφας: Πως προχωράμε από εδώ και πέρα;
Η παγκόσμια υγειονομική κρίση που βιώνουμε έχει προκαλέσει αρνητικές παρενέργειες στην οικονομία και στην εργασία. Η ύφεση που καταγράφηκε το 2020 είναι βαθιά και οι πιο αδύναμες και ευάλωτες οικονομίες ήδη υποφέρουν πολύ. Την ίδια στιγμή, παρατηρούμε πολιτικές περιστολής των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, οι οποίες αφήνουν ένα επικίνδυνο αποτύπωμα στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή των πολιτών.
Οι κυβερνήσεις αλλά και η κοινωνία καλούνται να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που εμφανίζονται μπροστά τους με ωριμότητα και ρεαλισμό. Οι λύσεις και οι προσεγγίσεις διαφέρουν μεταξύ των χωρών, αλλά κυρίως διαφέρουν ανάμεσα στις δεξιές κυβερνήσεις και στις κυβερνήσεις που έχουν κεντροαριστεροί ή αριστερό προσανατολισμό. Για κάποιους η διαχείριση της πανδημίας αξιοποιήθηκε ως «ευκαιρία» για νομοθέτηση αντεργατικών νομοσχεδίων, για κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων. Ευκαιρία για αποκλεισμό φοιτητών από τα πανεπιστήμια και ενίσχυση των κολεγίων. Ευκαιρία για αναθέσεις έργων σε «άριστους κολλητούς». Ευκαιρία για χρηματοδότηση όχι της εργασίας αλλά των «φιλικών» μέσων ενημέρωσης. Η κυβέρνηση της ΝΔ επεδίωξε να επωφεληθεί από αυτή την κατάσταση, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν κέρδισε απολύτως τίποτα – αντιθέτως έχασε.
Τούτη η κρίση μας φέρνει όλους αντιμέτωπους με το κρίσιμο ερώτημα: πως θα διαμορφωθεί η κοινωνία, η οικονομία ακόμα και οι γεωπολιτικές ισορροπίες την επόμενη ημέρα. Ποιες θα είναι εκείνες οι δυνάμεις, πολιτικές αλλά και κοινωνικές που θα βάλουν τις βάσεις για την επόμενη ημέρα. Θα ενισχύσουμε ένα παραγωγικό μοντέλο που μας έφερε ως εδώ; Θα ενισχύσουμε ένα κοινωνικό μοντέλο που ρέπει προς τον αυταρχισμό και τον ατομικισμό ή θα ισχυροποιήσουμε την αλληλεγγύη και το κράτος δικαίου;
Θα θυσιάσουμε το περιβάλλον στο βωμό μια στρεβλής ανάπτυξης ή θα επενδύσουμε σε μια πράσινη οικονομία που θα περιλαμβάνει πράσινη ενέργεια, μείωση ρύπων, ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας;
Πως θα μοιάζει η οικονομική ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια και ποιες θα είναι οι κινητήριες δυνάμεις της; Θα υπάρξει ενίσχυση του κοινωνικού κράτους που κατά τη διάρκεια της πανδημίας αποδείχτηκε ο κρίσιμος πυλώνας στήριξης της υγείας και της οικονομίας; Θα σταματήσει η συνεχής αύξηση των ανισοτήτων και θα στηριχθεί ο κόσμος της εργασίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας, οι νέοι, ο πολιτισμός;
Τα ερωτήματα είναι πολλά και σημαντικά. Η μέχρι τώρα διαχείριση των πολλαπλών κρίσεων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αφήνει περιθώριο για αισιοδοξία, αντίθετα προοιωνίζει καθημερινά βήματα προς τα πίσω. Μας αξίζει κάτι τέτοιο; Δεν μας αξίζει να ονειρευόμαστε καλύτερα; Να έχουμε ασφάλεια και να βλέπουμε προοπτική για το μέλλον;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ξεκάθαρη θέση σε αυτά τα ερωτήματα. Διαθέτει και το πολιτικό σχέδιο και την πολιτική βούληση για μια δίκαιη ανάπτυξη, μείωση των ανισοτήτων και ενίσχυσης της εργασίας. Μέσα από την σωστή αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και από την διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους θα στηριχθούν οι επιχειρήσεις και κυρίως η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και οι αυτοαπασχολούμενοι. Είναι κρίσιμο να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές υγείας και παιδείας καθώς και η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα σε δίκτυα και υποδομές. Η κλιματική κρίση δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας με τελευταία παραδείγματα τον καύσωνα στον Καναδά και τις πλημμύρες στην Γερμανία και οφείλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην πράσινη μετάβαση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι εδώ με ξεκάθαρο πολιτικό σχέδιο, με προγραμματικές θέσεις που όχι μόνο θα εκφράσει κοινωνική προοδευτική πλειοψηφία αλλά με συμμέτοχη όλη την κοινωνία θα φέρει μια πολιτική και κοινωνική αλλαγή.
