Γιώργος Κούδας: Ο «Μεγαλέξανδρος» του ΠΑΟΚ, η φυγή στον Ολυμπιακό και ο Κρόιφ
Τι ταλέντο, τι χάρη, τι τέχνη, τι απόλαυση. Σαν να πήγαινες να παρακολουθήσεις θέατρο. «Πότε Βούδας, πότε Κούδας». Παντού χωράει ο μεγάλος, ο σπουδαίος Γιώργος Κούδας. Ήταν 23 Νοεμβρίου 1946 όταν ήρθε στην ζωή για να χαρίσει πληθώρα ποδοσφαιρικών αναμνήσεων στους οπαδούς του ΠΑΟΚ και ολόκληρης της Ελλάδας. Κατάφερε να αλλάξει την ιστορία του «Δικέφαλου του Βορρά» στα 21 χρόνια παρουσίας του στην ομάδα και να γίνει ένας ζωντανός «θρύλος».
Το δικό του «Γουέμπλεϊ» και η αρχή μιας λαμπρής καριέρας
Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο άνθισε από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Μικρό παιδί καθώς ήταν, το πρώτο πράγμα που ζήτησε για δώρο από τον νονό του ήταν μια μπάλα. Μετά το σχολείο μαζευόντουσαν με συμμαθητές και παιδιά από την γειτονιά και έπαιζαν ποδόσφαιρο στην πλατεία. Έπρεπε να νυχτώσει και να έρθει η μητέρα του να τον φωνάξει, αλλιώς δεν γυρνούσε στο σπίτι.
Στην πλατεία Διοικητηρίου συνήθιζαν να συγκεντρώνονται νεαρά παιδιά και σχηματίζοντας ομάδες αγωνίζονταν προκειμένου να αναδείξουν το ταλέντο τους, στο πλήθος κόσμου που έρεε για να τους δει. Τα μάρμαρα τότε ήταν το δικό τους «Γουέμπλεϊ», είχε αναφέρει ο Κούδας.
Η πρώτη του προσπάθεια να γίνει μέλος ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου δεν ήταν πετυχημένη. Ο υπεύθυνος του είπε πως δεν υπήρχαν παπούτσια στο νούμερο του και με αυτό τον τρόπο τον απέρριψε. Το γεγονός αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στον νεαρό τότε Κούδα να ακολουθήσει τα όνειρα του. Σε ηλικία 11 ετών εντάχθηκε στους «μικρούς» του ΠΑΟΚ και αργότερα στην ομάδα Νέων. Τι κι' αν ήταν ακόμα πιτσιρικάς, πληθώρα κόσμου ήταν εκεί, καρφωμένος στα κάγκελα του γηπέδου, για να τον απολαύσει.
Σε ηλικία 17 ετών πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την ασπρόμαυρη φανέλα. Ήταν 21 Δεκεμβρίου 1963 όταν ο Ούγγρος Γκεόργκι Μπαμπολτσάισε έριξε στη «μάχη» τον Γιώργο Κούδα, σ' έναν αγώνα κόντρα στον Εθνικό, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε με σκορ 1-0, αλλά ένα λαμπρό αστέρι είχε γεννηθεί για την ομάδα της Θεσσαλονίκης.
Φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού αλλά... δεν έγινε ποτέ δικός του
Με τις εξαιρετικές του επιδόσεις, άλλες σπουδαίες ομάδες της χώρας επιθυμούσαν να τον αποκτήσουν. Μια απ' αυτές ήταν και ο Ολυμπιακός. Αν και φόρεσε τη φανέλα του το 1966, δεν κατάφερε να αγωνιστεί με αυτή σε επίσημα ματς, παρά μόνο σε κάτι φιλικά. Ο λόγος αυτού, η κόντρα που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στον Κούδα και στον πρόεδρο του ΠΑΟΚ, Γιώργο Παντελάκη. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κόντρα του πατέρα του με τη διοίκηση του «Δικεφάλου» έκανε τον 19χρόνο τότε παίκτη να αναζητά φυγή προς το Νότο.
Πολεμικό κλίμα επικρατούσε ανάμεσα στους φιλάθλους των δύο ομάδων με τον Κούδα να αποτελεί «μήλο της έριδος». Ο ίδιος είχε εκφράσει την επιθυμία του να αγωνιστεί με τα χρώματα των «ερυθρολεύκων», πράγμα που όξυνε τις αντιδράσεις της ομάδας της Θεσσαλονίκης. Σε τοπική εφημερίδα είχε δηλώσει:
«Εγώ και η οικογένειά μου υπομείναμε πολλά και φτάσαμε σε σημείο να στερηθούμε ακόμη και την τροφή. Τα υπομείναμε όλα γιατί αγαπούσαμε και εξακολουθούμε να αγαπούμε τον ΠΑΟΚ. Για μένα και την οικογένειά μου είναι η δεύτερη θρησκεία. Πέραν όμως, από όλα αυτά, δεν ανέχομαι από κανέναν να αποκαλεί εμένα και την οικογένειά μου εκβιαστές... Το σωματείο “Ολυμπιακός” εις το οποίο μόνος μου ζήτησα να πάω, έχει τόσο στενές φιλικές σχέσεις με τον αγαπημένο μου ΠΑΟΚ, ώστε να παρέχει εγγυήσεις ότι θα με προσέξει... Γνωρίζετε άλλωστε ότι για τη μεταγραφή μου εγώ δεν αξίωσα τίποτα από το νέο μου σωματείο τον Ολυμπιακό».
Έχοντας ολοκληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις στο ναυτικό, το 1968 έδωσε τέλος σε αυτή τη περιπέτεια και γύρισε στη Θεσσαλονίκη. Ο κόσμος τον αγκάλιασε παρά τα όσα προηγήθηκαν και χιλιάδες φίλαθλοι συγκεντρώθηκαν έξω από το γήπεδο στην πρώτη του προπόνηση μετά την επιστροφή.
Πρωταγωνιστής στον πρώτο τίτλο του ΠΑΟΚ στην ιστορία του
Ένας από τους λόγους που το όνομα του Γιώργου Κούδα έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ΠΑΟΚ ήταν η κατάκτηση του πρώτου τίτλου στην ιστορία του συλλόγου.
Στις 5 Ιουλίου 1972, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ βρέθηκαν αντιμέτωποι στο παλιό «Γ. Καραϊσκάκης», για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Με τελικό σκορ 2-1 και δύο γκολ του Κούδα, οι Θεσσαλονικείς στέφθηκαν κυπελλούχοι για πρώτη φορά στα χρονικά της ομάδας. Δύο χρόνια αργότερα στον τελικό με τον Ολυμπιακό στην Νέα Φιλαδέλφεια πανηγύρισε το δεύτερο κύπελλο και το 1976 έγινε για πρώτη φορά Πρωταθλητής Ελλάδας.
Οι ποδοσφαιρικές συναντήσεις με τον Γιόχαν Κρόιφ και η νίκη επί της Μπαρτσελόνα
Στις 14 Φεβρουαρίου 1973 ο ΠΑΟΚ υποδέχθηκε τον Άγιαξ του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ στην Τούμπα, στο πλαίσιο φιλικής αναμέτρησης μεταξύ των δύο ομάδων. Με τελικό σκορ 1-1 και μεγάλη εμφάνιση από τον Κούδα, ο Στέφαν Κόβατς δήλωσε τότε ότι θα έπαιρνε τον Κούδα στον Άγιαξ.
Τον Σεπτέμβριο του 1975 ο Έλληνας διεθνής σημείωσε ένα από τα πιο ιστορικά γκολ της καριέρας του κόντρα στην Μπαρτσελόνα, στο δεύτερο πέρασμα του Γιόχαν Κρόιφ από την Τούμπα. Το «χρυσό» γκολ χάρισε μια σπουδαία νίκη στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Με τον Ολλανδό να αναφέρει ότι ο Κούδας έχει όλα τα προσόντα να παίξει σε μεγάλο σύλλογο της Ευρώπης.
Στα 21 χρόνια πορείας στον ΠΑΟΚ μέτρησε 504 συμμετοχές και 133 γκολ στο πρωτάθλημα, 70 συμμετοχές και 27 γκολ τον Κύπελλο Ελλάδας και 33 συμμετοχές σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κατέκτησε 2 Κύπελλα Ελλάδας (1972,1974) και 1 πρωτάθλημα (1976). Παράλληλα με την φανέλα της Εθνικής Ελλάδας αγωνίστηκε 43 φορές πετυχαίνοντας 4 γκολ, από το 1963 μέχρι και το 1982.
Παρά τις κόντρες στην αρχή της καριέρας του, αποτελεί θρυλική μορφή για την ιστορία του ΠΑΟΚ καθώς ήταν ένας από τους παίκτες που του χάρισαν αμέτρητες συγκινήσεις και τον οδήγησαν στην κορυφή.
Τζένη Παπαδοπούλου
