Γιώργος Καπουτζίδης: «Δεν επιτρεπόταν να έχω όνειρα για την προσωπική μου ζωή»
Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» στο Action 24, ήταν το βράδυ της Πέμπτης ο Γιώργος Καπουτζίδης.
Ο αγαπημένος σεναριογράφος και ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε στην Αθηναΐδα Νέγκα για την επιτυχία της σειράς «Σέρρες» που προβάλεται πια στο Netflix, αλλά και την απώλεια του Πάνου ανάταση:
«Αισθάνομαι πολύ όμορφα τώρα. Έχω λάβει τα πιο ζεστά κι ανθρώπινα μηνύματα για αυτή τη δουλειά. Είμαι ευγνώμων! Χαίρομαι που μπαίνει στα σπίτια της Ελλάδας. Το Netflix είναι μεγαλύτερη πλατφόρμα και το ότι είναι σερί δέκα μέρες νούμερο 1, σημαίνει ότι μπαίνω όντως σε πολλά σπίτια. Τώρα μπορώ να αισθανθώ χαρά. Όσο επιτυχία και αν έκανε όταν βγήκε, πόσο να το χαρείς όταν ήταν τραυματισμένη με την απώλεια του Πάνου;
Δύο χρονιά μετά έχεις απομακρυνθεί από αυτό, η απώλεια θα υπάρχει, η πληγή θα υπάρχει και η χαρά μας θα έχει μια σκιά. Το τι σκέφτομαι το τι θα έλεγε ο Πάνος ότι μπήκε στο Netflix, πόσο θα μας τρόλαρε. Τον αγαπήσαμε πάρα πολύ και μας έχει δέσει πολύ αυτό που μας έχει ζήσει. Θα μιλήσω για τα παιδιά του θεάτρου που ήμασταν τρία χρόνια και το ζήσαμε όλοι μαζί. Το έλεγε κάπου και η Μαριλού, κάθε χρόνο στα γενέθλια της Αλεξάνδρας μαζευόμαστε και κάνουμε τα ίδια πράγματα. Πέρυσι καθίσαμε και στις ίδιες θέσεις. Και λείπει, είναι εδώ, είναι όλα ανακατεμένο. Δεν ξέρει πως να το χειριστείς πια!».
Ακόμα, ο Γιώργος Καπουτζίδης, αναφέρθηκε στο θέμα που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες σχετικά με τις δηλώσεις του Γιώργου Νταλάρα για τους δημοσιογράφους:
«Όταν έρχεται κάποιος χωρίς να το έχουμε συμφωνήσει έξω από το θέατρο ή οπουδήποτε δεν απαντάω. Ούτε στις πρεμιέρες! Τώρα το έχω κατακτήσει αυτό, είμαι κουλ. Λέω “χίλια συγγνώμη, δεν θέλω να κάνω κάποια δήλωση”. Νομίζω ότι αυτό που ήθελε να πει ο Γιώργος Νταλάρας και νομίζω εκεί πρέπει να εστιάσω και όχι αν ο τρόπος ήταν σωστός, αν έπρεπε να τα ακούσει το τάδε παιδί.
Σας το λέμε με πολλούς τρόπους, και του ποιοτικού και του έντεχνου και του θεάτρου και της τηλεόρασης, ότι το επίπεδο της τηλεόρασης είναι χαμηλό. Προσπαθούμε να σας το πούμε, να σας το ψελλίσουμε. Γιατί αν κάποιος το πει πιο δυνατά, την επόμενη μέρα θα ενωθούν όλες οι εφημερίδες και σε κοπανάνε. Και επειδή το ακούτε από παντού, κάντε κάτι. Όταν ακούτε τόσες ενστάσεις από τόσους ανθρώπους, υπάρχει κάποιο πρόβλημα».
Σε αυτό το σημείο,μάλιστα, ο Γιώργος Καπουτζίδης αναφέρθηκε σε παλαιότερο περιστατικό που είχε βιώσει ο ίδιος:
«Έχω θυμώσει πολύ με δημοσιογράφο. Δίκιο έχω, μπορεί να πω παραπανίσια πράγματα, αλλά άμα φωνάξω έχω δίκιο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ. Τα πρώτα χρόνια δεν ήμουν έτσι και σκεφτόμουν ότι αν είμαι καλός μαζί τους, θα είναι κι αυτοί καλοί μαζί μου. Είναι η δεύτερη χρονιά του ‘Παρά Πέντε’ και μας έχουν καλέσει με τη Ζέτα Μακρυπούλια να παρουσιάσουμε τη γιορτή των παιδιών στην ΕΣΗΕΑ. Ήταν το δελτίο ειδήσεων του STAR μόλις έλεγες μια κουβέντα σου ερχόταν η ντομάτα από το καρτούν. Και λέγαμε πως αν πάμε, θα έχουμε μια “ασυλία”. Στο τέλος έρχεται ο κ. Σόμπολος και μας λέει “Έχει έρθει μια κάμερα από το STAR, να κάνετε μια δήλωση για τη γιορτή”. Και λέμε τι ωραία που ήταν, για τα παιδιά και τη χαρά που τους δώσαμε. Και αισθανόμαστε ασφαλής. Πάμε στο σπίτι το βράδυ, ανοίγουμε τις ειδήσεις και βλέπουμε τις φάτσες μας και ένα καρτούν…παφ την ντομάτα! Εκεί ήταν η τελευταία φορά που είδα την ΕΣΗΕΑ και τα παιδιά της. Δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτή η περίοδος ήταν τρομακτική και δεν έχει ζητήσει κανείς συγγνώμη από τότε. Κι αυτή η περίοδος είναι η βάση όσων βλέπουμε μέχρι και σήμερα».
Αναφερόμενος, τέλος, στο νομοσχέδιο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών, ο Γιώργος Καπουτζίδης δήλωσε:
«Ένα πράγμα μπορείς να είσαι στη ζωή σου κι αυτό είναι ο εαυτός σου. Αν δεν είσαι, την πάτησες! Και πολλά ΛΟΑΤΚΙ άτομα αναγκάστηκαν να μην είναι ο εαυτός τους.
Είναι η παρέα σου και συζητούν τα γκομενικά τους και εσύ δεν μπορείς, ζεις μισή ζωή! Χαίρομαι που ρωτάς γιατί με αυτούς που έχουν απορίες μπορώ να συνεννοηθώ. Είναι μια ζωή που έχει μονίμως εμπόδια. Θα πρέπει να κρύψεις αυτό που θες να πεις, αυτό που νιώθεις, να αλλάξεις τη φωνή σου, τη στάση σου. Διαβάζεις πράγματα για σένα που είναι φρικτά. Τη δεκαετία του ’80 ξέρεις από τι έπρεπε να επιζήσει κάποιος.
Δεν έλεγα για τα προσωπικά μου. Δεν έβγαινα με κανένα άτομο, ήμουν ένα παιδί κλεισμένο στο σπίτι, φαινόμουν χαρούμενο στο σχολείο και στο διάλειμμα ήταν η αγωνία μου να βρω 3-4 να κολλήσω να μην το περάσω μόνος μου. Ο καθένας εξελίσσεται ή φανερώνεται αλλιώς. Εγώ ήμουν ένα διάφανο πράγμα. Μια φορά μας βάζει η γυμνάστρια να τρέξουμε απόσταση 700 μέτρα. Πέρασα τέλεια! Ήμουν φρικτός σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Κάπου ο καθένας έχει την κλίση του.
Κάποιων την καθημερινότητα που είναι στα κάγκελα δεν θα την αλλάξει. Στις οικογένειες των ομόφυλων ζευγαριών θα την αλλάξει προς το καλύτερο. Κάνουμε ένα βήμα προς την ισότητα και μια συνειδητοποίηση ότι είμαστε ίσοι. Και όσο να ναι είναι μια πρόοδος. Εγώ μεγαλώνοντας δεν μπορούσα να έχω κανένα όνειρο. Ούτε να κάνω οικογένεια, ούτε να κάνω παιδιά. Μια διάφανη σελίδα ήταν η προσωπική μου ζωή. Δεν μου επιτρεπόταν να έχω όνειρα για την προσωπική μου ζωή».
