Γιγαντιαία μέδουσα-φάντασμα «ξερνάει» τα «μωρά» της από το στόμα και ζει σε βάθος 7 χιλιομέτρων
Σπάνιο θέαμα! Μέδουσα που ανακαλύφθηκε το 1899 έχει εντοπιστεί μόλις 120 φορές και έχει αφήσει άναυδους τους επιστήμονες.
Οι ωκεανοί βρίθουν περίεργων πλασμάτων, αλλά η Stygiomedusa gigantea είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Ενώ το σώμα της είναι περίπου 1 μέτρο σε μήκος, οι τέσσερις βραχίονες είναι τεράστιοι και μπορούν να φτάσουν τα 10 μέτρα. Αυτό από μόνο του αρκεί για να κατατάξει τη μέδουσα-φάντασμα ανάμεσα στους πιο επικίνδυνους θηρευτές της θάλασσας.
Πού κρύβεται το «φάντασμα»
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο δείγμα S. gigantea περισυνελέγη το 1899 και έκτοτε έχει εντοπιστεί περίπου 120 φορές, καθώς ζει σε βάθος έως και 6.700 μέτρων. Μάλιστα, για να αντέξει τις πιέσεις σε τέτοια βάθη, το σώμα της συμπιέζεται.
Τα τελευταία χρόνια, με την πρόοδο της τεχνολογίας και τη χρήση ρομπότ, ερευνητές κατόρθωσαν να δουν τη S. gigantea τρεις φορές και να την καταγράψουν σε βίντεο. Οι παρατηρήσεις έγιναν στην Ανταρκτική από επιστήμονες του Monterey Bay Aquarium Research Institute και ήταν από τις λίγες περιπτώσεις που η γιγαντιαία μέδουσα ανήλθε στα 300 περίπου μέτρα για να κυνηγήσει την τροφή της.
Παράλληλα, οι επιστήμονες μπόρεσαν να παρατηρήσουν ότι η S. gigantea δεν έχει δηλητηριώδη πλοκάμια, αλλά νεκρώνει τη λεία της, που αποτελείται από μικρά ψάρια και πλαγκτόν, φέρνοντάς τη στο στόμα της για επεξεργασία.
«Ξερνάει» μωρά από το στόμα
Κάτι άλλο ξεχωριστό είναι ότι η S. gigantea γεννάει ώριμα άτομα, τα οποία έχουν αναπτυχθεί μέσα στη μητέρα και βγαίνουν από το στόμα της. Μάλιστα, όταν υπάρχει ορατό φως, η μέδουσα-φάντασμα εκπέμπει ένα πορτοκαλί-κόκκινο φως μέσω βιοφωσφορισμού, χωρίς να είναι γνωστός ο ρόλος αυτής της λειτουργίας. Θα μπορούσε να χρησιμεύει για την προσέλκυση τροφής ή για την αναπαραγωγή, όπως συμβαίνει με άλλα είδη. Το κόκκινο φως δεν μεταδίδεται σε μεγάλες αποστάσεις, επιτρέποντάς της να παραμένει κρυμμένη.
Τέλος, το ενδιαφέρον των ερευνητών έχει προσελκύσει η συμβιωτική της σχέση με τα ψάρια, συγκεκριμένα με το είδος Thalassobathia pelagica, το οποίο βρίσκει καταφύγιο κάτω από τη γιγάντια μέδουσα, απαλλάσσοντάς την, ως αντάλλαγμα, από παράσιτα.