Γιατί ο Μητσοτάκης σπάει σε δόσεις τον «κουμπαρά»

Ο πρωθυπουργός σε αντίθεση με το ό,τι συμβαίνει στην αντιπολίτευση και στις ηγεσίες της έχει αποδείξει στην πράξη, ότι έχει το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης.
Θες γιατί έζησε από κοντά την πτώση της κυβέρνησης του πατρός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, θες γιατί είναι πλέον έμπειρος στην ηγεσία, καταφέρνει ό,τι δεν μπορεί να κάνουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Να είναι εκείνος που καθορίζει την πολιτική ατζέντα.
Δυο φορές στην πορεία του στην πρωθυπουργία τα γεγονότα τον αιφνιδίασαν. Η πρώτη ήταν η τραγωδία στα Τέμπη και η δεύτερη το θέμα των υποκλοπών. Ιδιαίτερα το πρώτο, μάλιστα, ήταν εκείνο που έπληξε την εικόνα του αφήνοντας βαθύ αποτύπωμα, καθώς για πρώτη φορά κλονίστηκε η παροιμιώδης ψυχραιμία του.
Κάποιοι από την αντιπολίτευση πίστεψαν ότι με την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έπεφτε από μόνος του. Αλλά όχι δεν έγινε αυτό, αλλά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος της ημέρας βγήκαν χαμένοι δημοσκοπικά, την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός ετοιμάζει την αντεπίθεσή του.
Όταν έχεις σχέδιο...
O Μητσοτάκης δείχνει ότι έχει και αντανακλαστικά αλλά κυρίως σχέδιο. Σε αντίθεση με τους Ανδρουλάκη και Φάμελλο, κάνει τις κινήσεις του στοχευμένα, διαπιστώνοντας ότι εάν άφηνε τα πράγματα για την τελευταία ώρα δεν θα μπορούσε να αντιστρέψει την κατάσταση που ψαλίδιζε τα ποσοστά του κόμματός του.
Έτσι αποφάσισε λελογισμένα να σπάσει τον «κουμπαρά» με τα πλεονάσματα και να αρχίζει να μοιράζει στους πολίτες ένα μέρισμα. Για άλλους περισσότερο και για άλλους λιγότερο. Τόσο όσο ώστε να μην μπει στο μάτι των θεσμών που παραμονεύουν, αλλά και στο να μην ανοίξει τρελά την όρεξη των κοινωνικών ομάδων που διεκδικούν περισσότερα.
Μάλιστα κινούμενος κατέχοντας τη λογική των πολιτών, ότι δεν ψηφίζουν μόνο με τι λαμβάνουν, αλλά κυρίως με το τι περιμένουν να λάβουν, άφησε ορθάνοιχτο ένα νέο πακέτο, το οποίο θα ανακοινώσει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Και όλα αυτά βάζοντας την αντιπολίτευση στο δικό του τερέν και αφού πρώτα έχει ο ίδιος σκοράρει. Έτσι, ως αποτέλεσμα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αναζητούν τρόπο αντιμετώπισης υποσχόμενοι αμφότεροι πράγματα, με τον Μητσοτάκη να είναι όμως ο μόνος που μπορεί να τα υλοποιήσει.
Φαίνεται πάντως ότι το Μαξίμου έχει μπροστά του ένα σχέδιο ενενήντα περίπου ημερών να υλοποιήσει συγκεκριμένες παροχές και μετά θα περιμένει να δει εάν αυτές δημοσκοπικά δείξουν ότι ο «ασθενής» αντιδρά. Εάν ο κ. Μητσοτάκης δει πάλι τον δημοσκοπικό δείκτη της ΝΔ να ανεβαίνει θα πάρει βαθιά ανάσα μετά από καιρό. Την ίδια στιγμή η αντιπολίτευση θα συνεχίζει να κυνηγά την ουρά της αναζητώντας σκάνδαλα, ρίχνοντας πιστολιές στον αέρα και κυρίως ψάχνοντας τρόπους για να ξεπεράσει όχι τον Μητσοτάκη, αλλά την Κωνσταντοπούλου.