Γιάνις Τίμα: Και τώρα; Τί γίνεται τώρα; Τώρα σιωπή...

ΣΟΚ στο ευρωπαϊκό (και όχι μόνο) μπάσκετ έχει προκαλέσει εδώ και λίγες ώρες η είδηση του θανάτου του Λετονού διεθνή μπασκετμπολίστα Γιάνις Τίμα. Οι πρώτες πληροφορίες μιλούν για αυτοκτονία, δηλαδή ότι ο ίδιος ο παίκτης αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του. Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση θα εξεταστεί πιο αναλυτικά τις επόμενες ώρες και ημέρες και θα είμαστε εν αναμονή των τελικών ιατρικών αποτελεσμάτων, που θα δείξουν και το πώς... έσβησε η ψυχή του Τίμα.

Στα 32 του έτη, με τα «καλά» μπασκετικά του χρόνια να τον έχουν... ξεπεράσει, αλλά τον ίδιο να συνεχίζει να παλεύει καθημερινά για αυτό που αγαπά, το μπάσκετ. Γεννημένος στην Κράσαλβα της Λετονίας, εκεί από όπου ξεκίνησε την καριέρα του. Ο Γιάνις όμως ήξερε, ότι ανήκει... ψηλότερα. Οι προτάσεις από την υπόλοιπη Ευρώπη δεν άργησαν να έρθουν. Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, Μπασκόνια, Ολυμπιακός, Χίμκι, Ούνικς Καζάν ήταν μερικά από τα κορυφαία κλαμπ στα οποία αγωνίστηκε ο Λετονός φόργουορντ. Έπαιξε και για πάνω από μια δεκαετία με την Εθνική ομάδα της χώρας του. Πάντα εκεί για αυτήν, πάντα και παντού, όπου τον χρειάστηκε.

Ήθελε πάντα να κάνει οικογένεια. Παντρεύτηκε την -κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερή του- τραγουδίστρια Άννα Σεντόκοβα, με την οποία έκαναν και ένα παιδί. Τα πράγματα εκ του αποτελέσματος δεν πήγαν όπως ο ίδιος περίμενε και τελικά το ζευγάρι χώρισε, με τα χαρτιά του διαζυγίου να βγαίνουν λίγες μέρες πριν (09/12 οριστικοποιήθηκε ο χωρισμός τους). Ίσως αυτό να έπαιξε και τον πιο καθοριστικό ρόλο που ο Γιάνις δεν είναι πλέον ανάμεσά μας. Η «πληγωμένη» του καρδιά τον... πρόδωσε και τον οδήγησε σε αυτή του (κατά όπως φαίνεται) την απόφαση. Η πρώην σύζυγός του σε ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, «ξέσπασε» στην είδηση του θανάτου του Τίμα και ζήτησε από τους πάντες να σεβαστούν το παιδί τους που δεν ευθύνεται για τίποτα.

Αν οι πρώτες πληροφορίες που έχουν έρθει στα αυτιά μας επιβεβαιωθούν, δηλαδή ότι ο Γιάνις Τίμα αποφάσισε να «γράψει» ο ίδιος το... φινάλε της ζωής του, θα μπορέσει κάποιος να πει σε αυτό το παιδί τον πραγματικό λόγο που θα μεγαλώσει από εδώ και στο εξής χωρίς πατέρα; «Αφού έχει βγάλει εκατομμύρια από το μπάσκετ, τί άλλο χρειάζεται;», θα πουν κάποιοι «Ό,τι ήθελε, μπορούσε να το έχει, δεν του αρκούσε αυτό;», αναφέρουν σίγουρα άλλοι. Και η απάντηση είναι πολύ απλή... ΟΧΙ. Δεν μπορείς να ξέρεις το ψυχικό «υπόβαθρο» του καθενός. Γιατί πολύ απλά, ούτε εκείνοι γνωρίζουν το δικό σου. Ζούμε σε μια κοινωνία, που μεγάλη μερίδα αυτής, «πάσχει» από ψυχική νόσο. Άλλοι έχουν το σθένος και τη δύναμη να ζητήσουν βοήθεια, να μιλήσουν, χωρίς να φοβηθούν τις «ταμπέλες» και τα στερεότυπα. Άλλοι δίνουν τη δική τους μάχη, μόνοι τους, με το φως και τα... σκοτάδια τους. Σαν μοναχικοί «λύκοι» στο δάσος που προσπαθούν να επιβιώσουν, όντας απροστάτευτοι από την υπόλοιπη «αγέλη».

Το μυαλό είναι πολλές φορές πιο δυνατό από το σώμα και αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψεις. Κάνει συνεχώς άσχημες σκέψεις, σού ξύπνα «αρρωστημένα» σκηνικά, βγαλμένα από τους πιο τρομακτικούς εφιάλτες σου. Μην το αφήσεις όμως να σε νικήσει, γιατί στο τέλος θα βγείτε και οι δύο... χαμένοι. Ο αθλητισμός μαθαίνει στον άνθρωπο να «δαμάζει» τα συναισθήματά του, όχι όμως να ζει χωρίς αυτά. Και ελάχιστοι μπορεί να γνωρίζουν, πώς είναι να γυρίζεις σπίτι σου και να μην σε περιμένει κανείς, όταν η οικογένεια σου είναι δεκάδες χιλιόμετρα μακριά και εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, από το να έχεις υπομονή. Υπομονή και όραμα, πως όλα στο τέλος θα φτιάξουν, πως και η δική σου ζωή θα είναι σαν ταινία, με «Happy End», που το «καλό» θα επικρατήσει του «κακού». Πως η λύτρωσή σου δεν θα είναι ο θάνατος, αλλά η... αναγέννηση που τη χρωστάς κυρίως σε εσένα, αλλά και σε όσους αγαπάς. 

Ο Γιάνις Τίμα μπορεί να χρειαζόταν μια κουβέντα, μια λέξη, ένα «σ' αγαπώ», ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, κάτι, ώστε να μην οδηγηθεί στην αυτοκτονία. Γιατί η ζωή είναι ένα δώρο που μια φορά έρχεται στον καθένα μας και είναι κρίμα να το... επιστρέψεις. Γιατί αν είχες μιλήσει νωρίτερα, όλα θα ήταν διαφορετικά, θα μπορούσες εσύ να ζεις, η οικογένειά σου να μην θρηνεί και το παιδί σου να μην σε ψάχνει για το υπόλοιπο της δικής του ζωής. 

Ζήτα βοήθεια!