Αυτή είναι η εφημερίδα που βγαίνει μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια
Η μοναδική εφημερίδα που εκδίδεται μια φορά κάθε 29 Φεβρουαρίου, δηλαδή κάθε 4 χρόνια, κυκλοφόρησε στα περίπτερα της Γαλλίας με την κυκλοφορία ενός νέου τεύχους της σατιρικής La Bougie du Sapeur.
Η πρώτη έκδοση της 20σέλιδης εφημερίδας ήταν το 1980 επομένως φέτος οι Γάλλοι κρατάνε στα χέρια τους μόλις το 12ο τεύχος της.
Σχεδιασμένη από μια ομάδα φίλων που «ήθελαν να γελάσουν», το La Bougie du Sapeur (Το κερί του στρατιώτη) πωλείται στην τιμή των 4,90 € με σχεδόν 200 χιλιάδες τιράζ τα... 4 χρόνια!
«Αφού το πρώτο τεύχος εξαντλήθηκε σε δύο μέρες, τα περίπτερα ζητούσα περισσότερα αντίτυπα αλλά εμείς τους είπαμε ότι θα τους τα στείλουμε αλλά... σε τέσσερα χρόνια!», λέει ο εκδότης Jean d'Indy, του οποίου η βασική δουλειά του είναι να διευθύνει το γαλλικό περιοδικό Jockey Club.
«Έχουμε σταθερούς φίλους της εφημερίδας. Συναντιόμαστε σε ένα μπαρ και πετάμε ιδέες. Διασκεδάζουμε πολύ, και αν το κάνει και ο αναγνώστης, αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα», λέει ο d'Indy.
Με το στυλ του ως αντι-πολιτικά ορθό, το La Bougie έχει τη μορφή μιας ημερήσιάς εφημερίδας, με ενότητες για πολιτική, αθλητισμό, τις διεθνείς υποθέσεις, τις τέχνες, σταυρόλεξο και τα κουτσομπολιά γύρω από τη showbiz.
Αλλά τα άρθρα έχουν σχεδιαστεί ως χιουμοριστικά σχόλια. Το κεντρικό θέμα της φετινής έκδοσης βασίζεται σε μια ιστορία για το πώς οι εξετάσεις και τα πνευματικά επιτεύγματα έχουν υποδουλωθεί από την τεχνητή νοημοσύνη με τίτλο «Θα είμαστε όλοι πιο έξυπνοι».
«Η εφημερίδα έχει κυρίως γαλλικό χιούμορ και δεν μεταφράζεται σε άλλες γλώσσες», λέει ο d'Indy. «Προσπαθούμε να είμαστε ανόητοι αλλά όχι χαζοί. Να κοροϊδεύουμε χωρίς να είμαστε κακοί».
Το La Bougie du Sapeur πήρε το όνομά του από μια φιγούρα κινουμένων σχεδίων της Γαλλίας, τον Le Sapeur Camembert. Ήταν ένας απλός στρατιώτης που εμφανιζόταν σε κωμικά σχέδια για τη ζωή στο στρατό τη δεκαετία του 1890.
Η εφημερίδα δεν δημοσιεύεται στο διαδίκτυο και μπορεί να αγοραστεί μόνο σε περίπτερα κάθε τέσσερα χρόνια.
«Ελπίζω να έχουμε λίγο καθαρό αέρα κάθε τέσσερα χρόνια», λέει ο d'Indy. «Αυτές τις μέρες οι άνθρωποι πρέπει να μπορούν να γελούν».
