Σαρακοστή: Που τηρείται με ευλάβεια το έθιμο του... αυτομαστιγώματος

Εκατοντάδες ημίγυμνοι Φιλιππινέζοι παρέλασαν στους στενούς δρόμους των πόλεων της χώρας, χτυπώντας τις πλάτες τους μέχρι να ματώσουν. Είναι το θρησκευτικό τελετουργικό της Μεγάλης Πέμπτης των Καθολικών, που έχει χαρακτήρα εθίμου και τηρούταν από το Ρωμαιοκαθολικό κράτος την περίοδο της Σαρακοστής.

Πολλοί Φιλιππινέζοι Καθολικοί εκτελούν τη θρησκευτική μετάνοια κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγείται του Πάσχα ως μια μορφή λατρείας και δέησης. Αυτές οι τελετές πιστεύεται ότι καθαρίζουν τις αμαρτίες των πιστών, θεραπεύουν ασθένειες και επιπλέον εκπληρώνουν ευχές.

«Το έκανα αυτό ως προσωπικός μου όρκος στον Κύριο», αναφέρει πιστός λίγο πριν χτυπήσει την πλάτη του με μια δέσμη από ραβδιά μπαμπού στην άκρη ενός σχοινιού.

Στην πόλη Μανταλουγιόνγκ, στη μητροπολιτική περιοχή της πρωτεύουσας Μανίλα, λαμβάνουν χώρα αιματηρές «εκρήξεις» από επαναλαμβανόμενα χτυπήματα μαστιγίων τα οποία διακρίνονται στις πλάτες των πιστών καθώς περπατούσαν ξυπόλητοι στους δρόμους. Πιστεύουν ότι αυτή η θυσία θα τους δώσει με κάποιο τρόπο σωτηρία για τις αμαρτίες τους.

Το τελετουργικό

Οι μαστιγωτές ξεκινούν το τελετουργικό δένοντας ένα σχοινί γύρω από τα χέρια και τα πόδια τους και προκαλώντας τραύματα στην πλάτη με τη χρήση λεπίδας. Οι πιστοί περπατούν ξυπόλητοι στη ζέστη, σταματώντας κάθε μερικές εκατοντάδες μέτρα σε αυτοσχέδιους βωμούς, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής απαγγέλλουν ένα κείμενο που αφηγείται τα βάσανα του Ιησού Χριστού.

«Ο Κύριος ήταν καλός με την οικογένειά μου. Θεράπευσε έναν από τους γιους μου που έπασχε από φυματίωση και κανένα από τα τρία παιδιά μου δεν αρρώστησε από τότε που ξεκίνησα αυτόν τον όρκο πριν από μια τετραετία. Πήρα όρκο να το κάνω αυτό κάθε χρόνο για να πω ευχαριστώ στον Κύριό μας», εξηγεί ο πιστός καθολικός.

Οι μαστιγωτές, γνωστοί στην τοπική γλώσσα ως «magdarame», παρέλασαν για περίπου τέσσερις έως πέντε ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο.

«Αυτές οι πληγές και ο πόνος που νιώθω δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τη δοκιμασία του Ιησού. Δεν νομίζω ότι μπορώ να αντέξω τα βασανιστήρια που είχε υποστεί, αλλά αυτός είναι ο δικός μας τρόπος να εξιλεωθούμε για τις αμαρτίες μας και να αναζητήσουμε την καθοδήγηση και την προστασία του».

Ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου των Φιλιππίνων Gerry Lanuza λέει ότι η ανάμειξη του πολιτισμού των Φιλιππίνων και της Καθολικής θρησκείας άλλαξε τις πρακτικές των πιστών, οι οποίες διέφεραν από τις παραδοσιακές ρωμαιοκαθολικές εορτές της Μεγάλης Εβδομάδας.

«Δεν αρκεί να ομολογούν τις αμαρτίες τους. Πρέπει να προκαλέσουν σοβαρά τραύματα στους εαυτούς τους ώστε να πειστούν ότι οι αμαρτίες τους έχουν συγχωρεθεί», συμπλήρωσε.

«Αντιχριστιανικές πρακτικές»

Ο Monsignor Pedro Quitorio, εκπρόσωπος της Διάσκεψης των Καθολικών Επισκόπων των Φιλιππίνων, είπε ότι η Εκκλησία αποθάρρυνε αυτές τις πρακτικές, χαρακτηρίζοντάς τις ως «αντιχριστιανικές». 

«Αρκεί για τους Καθολικούς να παρακολουθούν τις εκκλησιαστικές δραστηριότητες από την Κυριακή των Βαΐων έως την Κυριακή του Πάσχα και να συμμορφώνονται με την πειθαρχία της Σαρακοστής», υπογράμμισε.

«Σεβόμαστε τις πεποιθήσεις της Εκκλησίας. Απλώς ελπίζουμε να σέβονται τις δικές μας όσο και εμείς τις δικές τους», ανέφερε άλλος πιστός, ο οποίος τηρεί το τελετουργικό τα τελευταία 16 χρόνια. 

Σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% του πληθυσμού της χώρας έχουν ασπαστεί τον Καθολικισμό, με τη Μεγάλη Εβδομάδα να αποτελεί μνημόνιο των δεινών, του θανάτου και την ανάστασης του Ιησού Χριστού.