«Μιλάει» το Φαράγγι της Σαμαριάς: Ο ήχος «μυστήριο» που κατέγραψε ερευνήτρια

Αίσθηση έχει προκαλέσει όσα είπε, μιλώντας στην ΕΡΤ, η μηχανικός Περιβάλλοντος και υποψήφια Διδάκτορας στο ΕΛΜΕΠΑ, Χριστίνα Γεωργάτου, για το Φαράγγι της Σαμαριάς.

Τοποθέτησε καταγραφικά σε διάφορα σημεία του ορεινού όγκου των Χανίων, τα οποία έχουν συγκεντρώσει συγκλονιστικό υλικό. Η κ. Γεωργάτου άκουσε ένα πρωινό το κελάηδισμα των πουλιών αλλά και κάποιες γυναικείες φωνές σαν χορωδία που τελικά ήταν η Θεία Λειτουργία την ημέρα των Θεοφανίων από το Ασκύφου που λίγο πριν γυναίκες έψελναν στην εκκλησία.

«Η Σαμαριά μιλάει όχι μόνο με μία γλώσσα, αλλά με πολλές γλώσσες. Μιλάνε τα φυσικά φαινόμενα, ο άνεμος μέσα από τα φαράγγια, η βροχή, το έδαφος, τα τζιτζίκια, τα πουλιά, είναι πραγματικά συγκλονιστικό! Είναι ένα ιδιαίτερο μέρος με τεράστια ποικιλομορφία στα τοπία του και ξεχωριστούς ήχους» αναφέρει η επιστήμονας.

Καταγραφικά τοποθετήθηκαν στο δυτικό τμήμα των Λευκών Ορέων (Λιμνίο και Δάσος Αμπελιτσιάς στον Ομαλό, Γρε Λέσκα, μέσα στο φαράγγι της Σαμαριάς (Ξυλόσκαλο, “Νερούτσικο”, οικισμός Σαμαριάς) αλλά και στο κεντρικό, νότιο και ανατολικό τμήμα (Αι Γιάννης, στο μονοπάτι προς Πάχνες, στα Ασκύφου).

Τα καταγραφικά συστήματα ρυθμίστηκαν ώστε να έχουν συνεχόμενη ή διακεκομμένη ηχογράφηση, σε πολλά αρχεία ώστε να μην είναι τεράστια και δύσχρηστα, ενώ οι ήχοι που καταγράφονται είναι διαφορετικοί. Άλλο το τοπίο στις Πάχνες, όπου το έδαφος είναι πετρώδες, άλλο στη “Γρε Λέσκα” στο δάσος Κυπαρισιού, ή στο δάσος της Αμπελιτσιάς που είναι πιο πλούσιο σε βιοφωνία, οι ήχοι είναι καθαροί και δεν ακούγεται τόσο ο άνεμος αλλά το κελάδημα των πουλιών, εξηγεί η κ. Γεωργάτου.